Witold Lutosławski

Hierdie artikel bevat nie ’n bronnelys nie, wat beteken dat die inhoud nie geverifieer kan word nie.
Enige bevraagtekende inligting mag dus ook mettertyd verwyder word. Help Wikipedia deur betroubare bronne tot die artikel by te voeg.

Witold Roman Lutosławski (Pools: [ˈvitɔld lutɔsˈwafski]; 25 Januarie 1913 – 7 Februarie 1994) was 'n Poolse komponis en orkestrale dirigent. Hy was een van die grootste Europese komponiste van die 20ste eeu, en een van die mees roemrykste Poolse musikante tydens die laaste drie dekades van sy lewe.

Hy het baie internasionale prys en toekennings ontvang. Sy komposisies (waarvan hy 'n noemenswaardige dirigent van was) sluit vier simfonieë, 'n Concerto vir Orkes, strykkwartette, instrumentale werke, concertos, en orkestrale liederesiklusse in.

Lutosławski het in sy jeugdige dae klavier en komposisie in Warskou gestudeer. Sy vroeëre werke is beïnvloed deur Poolse volksmusiek, en sy styl vertoon 'n wye reeks ryk atmosferiese teksture. Hy het weldra begin om sy eie karakteristieke tegniek in die 1950's te ontwikkel. Sy musiek vanaf diè periode inkorporeer sy eie metodes van die opbou van harmonieë uit klein groepe musikale intervalle. Sy styl gebruik ook aleatoriese prosesse waarin die ritmiese koördinasie van die dele onderworpe is aan 'n element van kans.

Gedurende die Tweede Wêreldoorlog, waartydens die Duitsers nie daarin kon slaag om hom te vang nie, het Lutosławski 'n lewe gemaak deur klavier in die kroeë van Warskou te speel. Na die oorlog het die Stalinistiese owerhede sy 1ste Simfonie verban vir die "formalisme" daarvan-synde dat dit net toeganklik sou wees vir die elite. Lutosławski het geglo dat sulke anti-formalisme 'n ongeregverdigde terugwaartse stap was, en hy het vasbeslote daarna gestreef om sy artistiese integriteit te handhaaf. In die 1980's het Lutosławski artistiese ondersteuning gegee aan die Solidariteit beweging. Aan die einde van sy lewe is die Orde van die Wit Arend, Pole se hoogste eer, aan Lutosławski toegeken.