'n Aja (Arabies: آية, ʾĀyah of teken; meervoud: ajat) is 'n vers in die Koran, een van die stellings van wisselende lengte wat die soeras (hoofstukke) van die Koran uitmaak en deur 'n nommer gemerk word. In die konteks van die Koran beteken die woord "bewys", "teken" of "wonderwerk". Dit kan in Islam na ander dinge as Koranverse verwys, soos godsdienstige verpligtinge (ayat taklifiyyah) of kosmiese verskynsels (ayat takwiniyyah).[1] In die Koran word dit op verskeie plekke genoem, soos:

'n 16de-eeuse Koran wat oop is by soera 2, ajat 1-4.
تِلْكَ آيَاتُ ٱللَّٰهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِٱلْحَقِّۖ فَبِأَيِّ حَدِيثٍۭ بَعْدَ ٱللَّٰهِ وَآيَاتِهِۦ يُؤْمِنُونَ

"Dit is die tekens van Allah wat Ons in waarheid aan u voordra. In watter aankondiging buiten Allah en Sy tekens sal hulle dan glo?"

Koran 45:6[2]

Die soeras het nie almal ewe veel ajat nie – die kortste een, Al-Kawthar ("Oorvloed"), het net drie, terwyl die langste een, Al-Ba'karah ("Die Koei"), 286 het.[3]

Verwysings

wysig
  1. Mohammed, Khaleel. "Muhammad Al-Ghazali's View on Abrogation in the Qur'an". forpeoplewhothink.org. Besoek op 27 Augustus 2018.
  2. Die Heilige Quran. In Afrikaans vertaal deur Imam M.A. Baker. Uitgegee deur IDM (Islamic Dawah Movement of Southern Africa) Publications. ISBN 978-0-620-60451-2
  3. Muhammad Mustafa Al-A'zami (2003), The History of The Qur'anic Text: From Revelation to Compilation: A Comparative Study with the Old and New Testaments, p.70. UK Islamic Academy. ISBN 978-1872531656.

Skakels

wysig