’n Soera (Arabies: سورة sūrah; meervoud: سور, soewar) is die hoofstukke waaruit die Koran bestaan. Daar is 114 soewar (of soeras), wat elk uit ’n aantal ajat (verse; enkelvoud: aja) bestaan. Die soeras is nie almal ewe lank nie – die kortste een, Al-Kawthar ("Oorvloed"), het net drie ajat, terwyl die langste een, Al-Ba'karah ("Die Koei"), 286 het.[1]

Al-Fatiha ("Die Aanhef"), die eerste soera van die Koran wat in sy geheel geopenbaar is.

Van die 114 soeras is 87 in Mekka geopenbaar en 27 in Medina. Die soeras wat geopenbaar is ná Mohammed se vlug na Medina word Medinees genoem en dié daarvoor Mekkaans. Die Mekkaanse hoofstukke handel meestal oor geloof en die laaste oordeel, en die Medinese hoofstukke oor beloning en straf in die hiernamaals, asook wetgewende voorskrifte en polemiek in verband met Jode en Christene met wie Mohammed in Medina in aanraking gekom het. Buiten At-Tawbah ("Die Boetedoening"), begin al die hoofstukke met "In die naam van Allah, die Barmhartige, die Genadige". Dit is bekend as die basmala en dui die grens tussen hoofstukke aan.

Die soeras is nie in ’n chronologiese of tematiese volgorde nie en is min of meer van lank tot kort georden (behalwe die eerste hoofstuk, wat net sewe ajat het). Soeras word tydens gebede voorgedra. Hoofstuk 1 word herhaal in elke eenheid van gebed, en sommige eenhede van gebed sluit die voordra van enige hele hoofstuk of deel daarvan in.

Die woord "soera" is in Mohammed se tyd gebruik as ’n term met die betekenis "hoofstuk" of "deel" van die Koran. Dit kom op verskeie plekke in die Koran voor, soos in soera 9:86: "En wanneer ’n soera geopenbaar word: Glo in Allah en strewe hard saam met Sy Boodskapper, dan vra die rykes tussen hulle vir u om toestemming en sê: Laat ons agterbly, sodat ons by die tuisblyers kan sit."[2]

In die Afrikaanse Koran word dit soms vervang met die woord "hoofstuk", soos in soera 24:1: "Dit is ’n Hoofstuk wat Ons geopenbaar en verpligtend gemaak het, en waarin Ons duidelike tekens geopenbaar het, sodat julle mag onthou."[2]

Sommige kenners dink die woord soera het dieselfde stam as die Hebreeuse woord 'שורה' ("ry"). Ander meen dit hou verband met die Arabiese woord sur ("muur") of met die Siriese woord wat "skrif" beteken.[3] Geen konsensus bestaan egter nie.

Die Koran se hoofstukke het nie name gehad toe hulle aan Mohammed geopenbaar is nie. Die profeet het volgens sommige haditversamelings die hoofstukke se eerste vers gebruik om hulle te onderskei. Dit was die Arabiese tradisie, nes in baie ander dele van die wêreld in dié tyd, om goed name te gee na aanleiding van hul unieke eienskappe. Hulle het dit ook met die name van die soeras gedoen. Sommige kom in hadit voor. Ander het name gekry volgens die sentrale tema, soos Al-Fatiha ("Die Aanhef") en Yusuf ("Josef"), terwyl party genoem is na die eerste woord van die hoofstuk, soos 'Kaf ("Kôf"), Yasin ("Jaasien") en Ar-Rahman ("Die Barmhartige"). Sommige soeras is ook genoem na ’n unieke woord wat in die hoofstuk voorkom, soos Al-Ba'karah ("Die Koei"), An-Nur ("Die Lig"), An-Nahl ("Die By"), Al-Hadid ("Yster") en Al-Ma'un ("Weldade").

Verwysings

wysig
  1. Muhammad Mustafa Al-A'zami (2003), The History of The Qur'anic Text: From Revelation to Compilation: A Comparative Study with the Old and New Testaments, p.70. UK Islamic Academy. ISBN 978-1872531656.
  2. 2,0 2,1 Die Heilige Quran. In Afrikaans vertaal deur Imam M.A. Baker. Uitgegee deur IDM (Islamic Dawah Movement of Southern Africa) Publications. ISBN 978-0-620-60451-2
  3. Jeffery, Arthur (2007). The foreign vocabulary of the Qur'ān. LaVergne, Tenn.: Woods Press. p. 181. ISBN 1406706183.

Eksterne skakels

wysig