Augur
Die augur (in Afrikaans soms ook ougur gespel) was 'n godsdienstige beampte[1][2] in antieke Rome wat deur die staat of familiehoofde (die patres familias) voor enige belangrike besluitneming geraadpleeg is om vas te stel of dit in ooreenstemming met die wil van die Gode was. Dié wil is geopenbaar deur natuurtekens, veral die gedrag van voëls: of hulle in swerms of alleen gevlieg het, watter klanke hulle in vlug geuiter het, die rigting van hul vlug en die soort waartoe hulle behoort het.
Illustrasie uit die Sweedse ensiklopedie Nordisk familjebok
Die waarneming en interpretasie van sodanige tekens het bekend gestaan as die "neem van die auspicium." Hierdie plegtigheid en die optrede van die augur het sentraal gestaan tot enige gewigtige onderneming in die Romeinse samelewing — publiek of privaat — insluitend sake aangaande oorlog, handel en religie.
Die Romeinse historikus Livius beklemtoon die belang van die augurs: "Wie weet dan nie dat hierdie stad gestig is slegs ná die neem van die auspicium nie, dat alles in oorlog en in vrede, tuis en buitelands, slegs ná die neem van die auspicium onderneem is nie?"[3]
Sien ook
wysigVerwysing
wysig- ↑ Handwoordeboek van die Afrikaanse Taal. Pearson Suid-Afrika 2005, bl. 59
- ↑ Encyclopædia Britannica: Augur. Besoek op 2 April 2017
- ↑ Livius, VI.41: auspiciis hanc urbem conditam esse, auspiciis bello ac pace domi militiaeque omnia geri, quis est qui ignoret?