Wikipedia

Beta Monocerotis

Beta Monocerotis (afgekort as β Mon) is ’n stelsel met drie sterre in die sterrebeeld Eenhoring (Monoceros).[10] Met die blote oog lyk dit soos ’n enkele ster met ’n skynbare magnitude van sowat 3,74, wat dit die helderste ster in die sterrebeeld maak.[5] Met ’n teleskoop is ’n kurwe met drie vaalblou sterre te sien. William Herschel, wat dit in 1781 ontdek het, het gesê dit is "een van die mooiste gesigte aan die hemel". Die stelsel bevat drie Be-sterre, β Monocerotis A, β Monocerotis B en β Monocerotis C. Daar is ook ’n visuele dubbelstermetgesel wat waarskynlik nie fisiek naby aan die ander drie sterre is nie.[10]

Beta Monocerotis
Die ligging van Beta Monocerotis (in die rooi sirkel).
Die ligging van Beta Monocerotis (in die rooi sirkel).
Sterrebeeld Eenhoring
Spektraaltipe B4Veshell[1]
B2vn(e)[2]
B3V:nne[2]
Soort Driedubbele ster
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Komponent 1 A
Regte klimming 06h 28m 49.0700s[3]
Deklinasie -07° 01′ 59.025″[3]
Skynmagnitude (m) 4,6[4]
B-V-kleurindeks  -0,10[5]
U-B-kleurindeks  -0,63[5]
Komponent 2 B
Regte klimming 06h 28m 49.4238s[6]
Deklinasie -07° 02′ 03.876″[7]
Skynmagnitude (m) 5[4]
B-V-kleurindeks  -0,07[7]
U-B-kleurindeks  -0,52[7]
Komponent 3 C
Deklinasie -07° 02′ 04.763″
Skynmagnitude (m) 5,32[4]
B-V-kleurindeks  -0,1[8]
Besonderhede
Komponent 1 A
Massa (M☉) 8,7[9]
Ligsterkte (L☉) 3 200[10]
Temperatuur (K) 18 070[11][12]
Rotasiespoed (km/s) 346[5]
Komponent 2 B
Massa (M☉) 6,2[10]
Ligsterkte (L☉) 1 600[10]
Rotasiespoed (km/s) 123[7]
Komponent 3 C
Massa (M☉) 6[10]
Ligsterkte (L☉) 1 300[10]
Rotasiespoed (km/s) 331[13]
Eienskappe
Afstand (ligjaar) 700
Ouderdom (jaar) 27,5 miljoen[9]
Veranderlikheid Ja
Veelvoudigheid 3
Ander name
11 Monocerotis, STF 919, ADS 5107,
CCDM J06288-0702, HIP 30867, WDS 06288-0702A
A: BD−06°1574, GC 8412, HD 45725, HR 2356
B: BD−06°1575B, HD 45726, HR 2357
C: BD−06°1575C, HD 45727, HR 2358
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

Stelsel

wysig

Die drie sterre van β Monocerotis lê amper in ’n reguit lyn. Komponent B is 7 boogsekondes van komponent A, en komponent C is nog 3 boogsekondes van daar af.[14] Die sterre het ’n gemeenskaplike eiebeweging deur die lug en baie eenderse radiale snelhede. Volgens hulle parallaksmetings is hulle vermoedelik ewe ver van die Son af: sowat 700 ligjare.

β Monocerotis word as ’n veranderlike ster geklassifiseer, maar dit is onduidelik watter een van die drie sterre die wisselings in ligsterkte veroorsaak.[15] Die wisselings word aangegee as tussen 3,77 en 3,84.[16]

Die drie sterre

wysig
  • β Monocerotis A is ’n Be-ster met ’n massa van sowat 7 sonmassas en ’n ligsterkte van 3 200 keer dié van die Son.[10][17]
  • β Monocerotis B is ’n Be-ster met ’n massa van sowat 6,2 sonmassas en ’n ligsterkte van 1 600 keer die Son s'n.[10]
  • β Monocerotis C is ’n Be-ster met ’n massa van sowat 6 sonmassas en ’n ligsterkte van 1 300 keer die Son s'n.[10] Eers is vermoed dit is ’n dubbelster, maar dit is nie deur latere waarnemings bevestig nie.[18][19]

Verwysings

wysig
  1. ↑ Slettebak, A (1982). "Spectral types and rotational velocities of the brighter Be stars and A-F type shell stars". Astrophysical Journal Supplement Series. 50: 55. Bibcode:1982ApJS...50...55S. doi:10.1086/190820.
  2. ↑ 2,0 2,1 Cowley, A; Gugula, E (1973). "Cyclic variations of the Be star beta 1 Monocerotis". Astronomy and Astrophysics. 22: 203. Bibcode:1973A&A....22..203C.
  3. ↑ 3,0 3,1 Entry, component 1, HIP 30867, The Hipparcos and Tycho Catalogues, 1997, CDS ID I/239. Besoek op 21 November 2008.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Ducati, J. R (2002). "VizieR Online Data Catalog: Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system". CDS/ADC Collection of Electronic Catalogues. 2237. Bibcode:2002yCat.2237....0D.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 HR 2356, The Bright Star Catalogue, D. Hoffleit en W. H. Warren jr., Centre de Données astronomiques de Strasbourg ID V/50. Besoek op 21 November 2008.
  6. ↑ Inskrywing, komponent 2, HIP 30867, The Hipparcos and Tycho Catalogues, 1997, Centre de Données astronomiques de Strasbourg ID I/239. Besoek op 21 November 2008.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 HR 2357, The Bright Star Catalogue, D. Hoffleit en W. H. Warren jr., Centre de Données astronomiques de Strasbourg ID V/50. Besoek op 21 November 2008.
  8. ↑ "* bet Mon C". Simbad. Centre de données astronomiques de Strasbourg. Besoek op 21 November 2008.
  9. ↑ 9,0 9,1 Tetzlaff, N; Neuhäuser, R; Hohle, M. M (2011). "A catalogue of young runaway Hipparcos stars within 3 kpc from the Sun". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 410: 190. arXiv:1007.4883. Bibcode:2011MNRAS.410..190T. doi:10.1111/j.1365-2966.2010.17434.x.
  10. ↑ 10,00 10,01 10,02 10,03 10,04 10,05 10,06 10,07 10,08 10,09 Jim Kaler. "Beta Mon". Stars (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Oktober 2016. Besoek op 29 Januarie 2018.
  11. ↑ Zorec, J; Frémat, Y; Cidale, L (2005). "On the evolutionary status of Be stars. I. Field Be stars near the Sun". Astronomy and Astrophysics. 441: 235. arXiv:astro-ph/0509119. Bibcode:2005A&A...441..235Z. doi:10.1051/0004-6361:20053051.
  12. ↑ Frémat, Y; Zorec, J; Hubert, A.-M; Floquet, M (2005). "Effects of gravitational darkening on the determination of fundamental parameters in fast-rotating B-type stars". Astronomy and Astrophysics. 440: 305. arXiv:astro-ph/0503381. Bibcode:2005A&A...440..305F. doi:10.1051/0004-6361:20042229.
  13. ↑ HR 2358, The Bright Star Catalogue, D. Hoffleit en W. H. Warren jr., Centre de Données astronomiques de Strasbourg ID V/50. Besoek op 21 November 2008.
  14. ↑ Entry 06288-0702, The Washington Double Star Catalog Geargiveer 31 Januarie 2009 op Wayback Machine, United States Naval Observatory. Besoek op 21 November 2008.
  15. ↑ Kazarovets, E. V; Samus, N. N; Durlevich, O. V (2000). "The 75th Name-List of Variable Stars". Information Bulletin on Variable Stars. 4870: 1. Bibcode:2000IBVS.4870....1K.
  16. ↑ Samus, N. N.; Durlevich, O. V.; et al. (2009). "VizieR Online Data Catalog: General Catalogue of Variable Stars (Samus+ 2007-2013)". VizieR On-line Data Catalog: B/gcvs. Oorspronklik gepubliseer in: 2009yCat....102025S. 1. Bibcode:2009yCat....102025S.
  17. ↑ Rivinius, Th.; Štefl, S.; Baade, D. (2006). "Bright Be-shell stars". Astronomy and Astrophysics. 459: 137. Bibcode:2006A&A...459..137R. doi:10.1051/0004-6361:20053008.
  18. ↑ Tabel 1, ICCD speckle observations of binary stars. X - A further survey for duplicity among the bright stars, Harold A. McAlister, Brian D. Mason, William I. Hartkopf en Michael M. Shara, Astronomical Journal 106, #4 (Oktober 1993), ble. 1639–1655, doi:10.1086/116753, Bibcode: 1993AJ....106.1639M.
  19. ↑ §4.1, A near IR adaptive optics search for faint companions to early-type multiple stars, A. A. Tokovinin, A. Chalabaev, N. I. Shatsky, en J. L. Beuzit, Astronomy and Astrophysics 346 (Junie 1999), ble. 481–486, Bibcode: 1999A&A...346..481T.

Bronne

wysig
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Beta_Monocerotis&oldid=2472604"