Boeing B-29 Superfortress

Amerikaanse viermotorige bomwerper

Die Boeing B-29 Superfortress is 'n viermotorige skroefgedrewe swaar bomwerper, deur Boeing ontwerp, wat hoofsaaklik deur die Verenigde State van Amerika gevlieg is teen die einde van die Tweede Wêreldoorlog en in die Korea-oorlog. Dit was een van die grootste vliegtuie wat diens gedoen het tydens die Tweede Wêreldoorlog en 'n baie gevorderde bomwerper vir sy tyd, met eienskappe soos 'n drukkajuit, 'n elektroniese vuurstelsel, en 'n kwartet van afstandbeheerde masjiengeweertorings bedryf deur die vuurstelsel in sy verdedigende stertgeweerinstallasie.

B-29 Superfortress
'n Boeing B-29 in vlug
Tipe Strategiese bomwerper
Vervaardiger Boeing
Nooiensvlug 21 September 1942[1]
Vrygestel 8 Mei 1944
Onttrek 21 Junie 1960
Status Uit diens gestel
Hoofgebruiker Amerikaanse Lugmag
Royal Air Force
Vervaardig 1943–1946[2]
Aantal gebou 3,970
Eenheidskoste VS $639,188[3]
Boeing se Whichata B-29 monteerlyn in 1944

Die naam "Superfortress" is afgelei van dié van sy bekende voorganger, die B-17 Flying Fortress. Hoewel ontwerp as 'n hoë-hoogte strategiese bomwerper, en aanvanklik gebruik in hierdie rol teen die Japannese Ryk, is hierdie aanvalle as teleurstellend bewys; as 'n gevolg is die B-29 as die primêre vliegtuig in die Amerikaanse vuurbomveldtog gebruik, en was op groot skaal betrokke in lae-hoogte nagtelike brandbombarderingsmissies. Een van die B-29 se finale rolle gedurende die Tweede Wêreldoorlog was die uitvoering van die atoombomaanvalle op Hiroshima en Nagasaki.

Tegniese besonderhede wysig

Besonderhede van die B-29 Superfortress:
Item Statistiek
Aantal motors 4
Tipe motor Skroef
Vervaardiger Wright R-3350-57 stermotors
Kraglewering per motor 2,200 perdekrag
Vlerkspan 43,05 m
Lengte 30,18 m
Hoogte 9,01 m
Vlerkoppervlakte 161,27 m2
Maks. opstygmassa 56 296 kg
Maks. snelheid 576 km/h op 3505 m
Operasionele hoogte 9 695 m
Togafstand: 5 229 km
Klimvermoë 7 625 m in 43 minute
Bewapening Skiettoring met vier masjiengewere in die neus, met nog twee masjiengewere

onder die neus en bo-en-onder die romp toegerus met 12.7 mm
masjiengewere. Daar was ook een 20 mm kanon en twee 12.7 mm
masjiengewere in die stertskiettoring.

Sien ook wysig

Verwysings wysig

  1. LeMay and Yenne 1988, p. 60.
  2. "Boeing B-29." Boeing. URL besoek: 5 Augustus 2010.
  3. Knaack 1988, p. 486.


Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.