Convair F-102 Delta Dagger
Die Convair F-102 Delta Dagger is 'n Amerikaanse vegvliegtuig wat in 'n onderskeppingsrol gebruik is. In 1950 het die Amerikaanse Lugmag 'n spesifikasie uitgereik vir 'n vegvliegtuig wat in staat was om die Sowjetunie se bomwerpers te kan onderskep. Daar was ook gespesifiseer dat die Hughes elektroniese wapen beheerstelsel 'n integrale deel sal wees van die vliegtuig. Convair het met die beste ontwerp vorendag gekom en daar is onmiddellik begin met die ontwikkeling van die eerste vegvliegtuig met 'n geïntegreerde wapenstelsel. Dit ontwerp het voorsiening gemaak vir 'n deltavlerk, wat sy tyd voor uit was. Hulle het egter reeds ondervinding opgedoen met die eksperimentele Convair XF-92 wat beïnvloed was met die deltavlerk ontwerpe van Dr. Alexander Lippisch tydens die Tweede Wêreldoorlog.
| Convair F-102 Delta Dagger | |
|---|---|
 | |
| Tipe | Vegvliegtuig |
| Vervaardiger | Convair |
| Nooiensvlug | 24 Oktober 1953 |
| Bekendstelling | April 1956 |
| Onttrek | 1979 |
| Status | Uit diens onttrek. |
| Hoofgebruikers | Amerikaanse Lugmag Helleense Lugmag (Griekeland), Turkse Lugmag |
| Aantal gebou | 1 000 |
| Eenheidskoste | VS$1,2 miljoen |
| Ontwikkel van | Convair XF-92 |
| Weergawes | Convair F-106 Delta Dart |
Daar was egter vertragings met die ontwikkeling van die voorgestelde Wright J67 motor en verskeie onderdele van die elektroniese stelsel; die Amerikaanse Lugmag versoek Convair om 'n tussentydse model van die ontwerp te doen - wat die F-102 genoem is. Die oorspronklike ontwerp het die F-106 geword. Die F-102 was 'n uitstekende vegter in eie reg en was die eerste vegvliegtuig wat slegs met missiele bewapen was en wel die AIM-4 en AIM-26 Falcon missiele.
Die ontwikkeling van die F-102 was nie pynloos nie; tydens sy eerste vlug was dit duidelik dat die vliegtuig nie spoed van klank in 'n gelyk vlug kan bereik nie, 'n vereiste van die Amerikaanse Lugmag. Daar is weer na die ontwerp gekyk om die transsoniese lugweerstand te verminder. Die vliegtuig was verleng met 1,21 m, die luginlate was vergroot asook die stertvin. Die vlerk was ook verbeter. Die Pratt & Whitney J57 motor is gekies en met die toetse in Desember 1954 is die klankgrens gebreek in 'n gelyk vlug. Die eerste produksie modelle het in Junie 1955 gevlieg en die F-102 is amptelik in April 1956 in diens gestel, drie jaar laat.
Teen 1958 was 26 eskaders met die F-102 toegerus as deel van die lugmag se Air Defence Command. Tog was die F-102 steeds gesien as 'n tydelike oplossing totdat die F-106 beskikbaar raak. Dit was gebruik op die frontlinie in Europa, Alaska en die Stille Oseaan vir jare en was ook die steunpilaar vir die Air National Guard tot in die vroeë sewentigerjare. Die laaste eskader wat die vliegtuig gebruik het, is 57 Fighter Interception Squadron wat gebaseer was in Keflavik, Ysland. Die F-102 is eers hier in April 1973 uit diens gestel.
Die F-102 het oor twee beheerstange beskik, die een om die vliegtuig te beheer en die ander om die radar te beheer. Sodra die radar die vyandelike vliegtuig opgespoor het, het dit die F-102 na die vliegtuig gelei. Die vlieënier moes dan net besluit water wapen hy gaan gebruik; ongeleide vuurpyle of Falcon lug-tot-lug missiele. Een van laasgenoemde het oor 'n kernpunt beskik. Die Falcons was in die romp van die vliegtuig gestoor totdat die vlieënier of wapen beheer stelsel dit ontplooi om gevuur te word.
In die vroeë sewentigerjare het die Amerikaanse Lugmag van hulle voorraad F-102 na Griekeland en Turkye uitgevoer. Ongeveer 200 van die F-102's was verander na radio beheerde vliegtuie wat gebruik is tydens die opleiding van die lugmag se Top Guns program.
Tegniese besonderhede wysig
| Item | Statistiek |
|---|---|
| Aantal motors | 1 |
| Tipe motor | Straalmotor |
| Vervaardiger | Pratt & Whitney J57P-23 turbostraal met nabrander |
| Kraglewering per motor | 5 307 kg stukrag droog, 7 802 kg met nabrander |
| Vlerkspan | 11,62 m |
| Lengte | 20,84m |
| Hoogte | 6,46 m |
| Vlerkoppervlakte | 61,45 m2 |
| Maksimum opstygmassa | 14 288 kg |
| Maksimum snelheid | 1 328 km/h |
| Operasionele hoogte | 16 460 |
| Togafstand | 2 173 km |
| Klimvermoë | 5 304 m per minuut |
| Bewapening | 3 AIM-4C Falcon infrarooi geleide lug-tot-lugvuurpyle een AIM-26A kernmissiel of drie AIM-4A semi-aktiewe geleide en drie AIM-4C infrarooi lug-tot-lugmissiele |
Sien ook wysig
Bron wysig
- Crosby, Francis: THE WORLD ENCYCLOPEDIA OF FIGHTERS & BOMBERS. 2015. ISBN 978-1-84476-917-9