Cry, the Beloved Country

Cry, the Beloved Country is 'n roman deur Alan Paton wat in 1948 gepubliseer is. Die boek handel oor ’n swart predikant en sy gesin in die 1940’s in Suid-Afrika. Dit belig groot ongelykhede tussen swart en wit mense, maar moedig hulle aan om mekaar nie te haat nie. Die boek is twee keer vir die silwerdoek verwerk, in 1951 en 1995. Dit is ook as 'n musiekblyspel, genaamd Lost in the Stars (1949), aangepas.

Cry, the Beloved Country
Skrywer	Alan Paton
Land	Suid-Afrika
Taal	Engels
Uitgewer	Scribners (VSA) Jonathan Cape (VK)
Uitgegee	Desember 1948
Bladsye	256 bls. (handeband, VK) 273 bls. (handeband, VSA)
ISBN	0-224-60578-X
Letterkunde-portaal

Storielyn

In die afgeleë dorpie Ndotsheni, in die Natalse provinsie van oostelike Suid-Afrika, ontvang dominee Stephen Kumalo 'n brief van 'n mede-predikant wat hom na Johannesburg oproep. Hy word daar benodig om (volgens die brief) sy suster Gertrude wat siek geword het by te staan. Kumalo onderneem die moeilike en duur reis na die stad in die hoop om Gertrude te help, asook om sy seun Absalom te vind, wat van Ndotsheni na Johannesburg gereis en nooit teruggekeer het nie. In Johannesburg word Kumalo hartlik deur Msimangu, die predikant wat die brief gestuur het, verwelkom en hy ontvang gemaklike verblyf by mev. Lithebe, 'n Christenvrou wat voel dat dit haar plig is om ander help.

Kumalo besoek Gertrude, wat nou 'n prostituut en drankverkoper is, en oorreed haar om met haar jong seun na Ndotsheni terug te keer.

Daarna begin Kumalo en Msimangu vir Absalom deur die doolhofagtige metropool van Johannesburg te soek. Hulle besoek Kumalo se broer, John, wat 'n suksesvolle sakeman en politikus geword het, en hy lei hulle na die fabriek waar sy seun en Absalom op 'n tyd saam gewerk het.

Die een leidraad lei tot die volgende. Soos Kumalo van plek tot plek reis, begin hy van die land se gapende rasse en ekonomiese segregasie bewus te word, wat dreig om sy land te verdeel. Uiteindelik ontdek Kumalo dat sy seun 'n tyd in 'n verbeterhuis deurgebring en 'n meisie swanger gemaak het.

Ondertussen kondig die koerante aan dat Arthur Jarvis, 'n prominente wit aktivis vir rasse-geregtigheid, deur 'n bende diewe in sy huis vermoor is. Kumalo en Msimangu leer dat die polisie na Absalom soek, en Kumalo se ergste vrese word bevestig toe Absalom vir die moord gearresteer word. Absalom erken sy aandeel in die misdaad, maar beweer dat twee ander, insluitende John se seun, Matthew, hom gehelp het en dat hy nie van plan was om Jarvis te vermoor nie.

Met die hulp van vriende kry Kumalo 'n prokureur vir Absalom en poog om te verstaan wat met sy seun gebeur het. John maak egter reëlings vir sy eie seun se verdediging, wetende dat dit Absalom se saak sal benadeel. Toe Kumalo vir Absalom se swanger meisie vertel wat gebeur het, is sy hartseer oor die nuus, maar stem sy in om met sy seun te trou en na Ndotsheni (as Kumalo se skoondogter) te trek.

Arthur Jarvis se pa, James Jarvis, boer op sy land in die heuwels bo Ndotsheni terwyl hy op reën hoop. Toe die plaaslike polisie aan hom die nuus oor sy seun se dood bring, vertrek hy en sy vrou dadelik na Johannesburg. In 'n poging om te verstaan wat gebeur het, lees Jarvis sy seun se artikels en toesprake oor sosiale ongelykheid en begin om sy eie vooroordele te bevraagteken.

Hy en Kumalo ontmoet vir die eerste keer per ongeluk. Nadat Kumalo van sy skok herstel het, spreek hy sy hartseer en spyt vir Jarvis se verlies uit. Beide mans woon Absalom se verhoor by, 'n redelik eenvoudige proses, wat eindig met die doodstraf vir Absalom en 'n vryspraak vir sy samesweerders. Kumalo reël dat Absalom met die meisie wat sy kind dra kan trou en om afskeid te neem. Toe Kumalo saam met sy nuwe familie na Ndotsheni wou vertrek, vind hy uit dat Gertrude verdwyn het.

Kumalo is nou terdeë bewus van hoe sy mense hul stamstruktuur verloor het, en hy keer diep ontsteld na sy dorpie terug. Dit blyk dat James Jarvis soortgelyke gedagtes gehad het. Arthur Jarvis se jong seun word met Kumalo bevriend. Soos die jong seun en die ou man mekaar leer ken, begin James Jarvis toenemend om die sukkelende dorp by te staan. Hy skenk eers melk en maak dan planne vir die bou 'n dam. Hy huur ook 'n landboukundige om nuwe, minder verwoestende boerderytegnieke te demonstreer.

Toe Jarvis se vrou sterf, stuur Kumalo en sy gemeente 'n krans om te simpatiseer. Jarvis bedank hulle vir die krans en bied aan om 'n nuwe kerk vir die gemeente te bou.

Op die aand voor sy seun se teregstelling, vertrek Kumalo na die berge om die spesifieke tyd in eensame afsondering in te wag. Onderweg ontmoet hy Jarvis, en die twee mans praat oor die dorp, oor verlore seuns en Jarvis se blink jong kleinseun, wie se onskuld en eerlikheid beide mans beïndruk. Toe Kumalo alleen is, huil hy oor die dood van sy seun en klamp sy hande in gebed saam, soos dagbreek oor die vallei breek.

Eksterne skakels

• OCLC 13487773