Dafnis (Grieks: Δάφνις) is ’n binneste maan van Saturnus. Dit is ook bekend as Saturnus XXXV; sy voorlopige naam was S/2005 S 1.[3] Dafnis is sowat 8 km in deursnee en kom voor in die Keeler-gaping in Saturnus se A-ring.

Dafnis   

Dafnis op ’n Cassini-foto (2017).
Ontdekking
Ontdek deur Cassini-span
Datum 6 Mei 2005
Wentelbaaneienskappe[1]
Wentelbaanradius 136 505,5±0,1 km
Wentelperiode 0,5940798 dae (14,257915 uur)
Baanhelling 0,0036±0,0013 °
Satelliet van Saturnus
Fisiese eienskappe
Afmetings 8,6 × 8,2 × 6,4 km[2]
Gem. radius 3,8±0,8 km[2]
Massa 7,7±1,5×1013 kg[2]
Gem. digtheid 0,34±0,26 g/cm³[2]
Oppervlak-
aantrekkingskrag
0,0001–0,0004 m/s2[2]
Rotasieperiode Sinchronies
Ashelling Onbekend
≈ 0,5
Temperatuur ≈ 78 K

Die maan is in 2006 genoem na Dafnis, ’n herderin en digteres in die Griekse mitologie;[4] hy was ’n afstammeling van die Titane, na wie Saturnus se grootste maan genoem is. Dafnis en Pan, die enigste ander herdersmaan in Saturnus se hoofringe, is albei na mitologiese figure genoem wat met herders verbind word.

Ontdekking

wysig
 
Dafnis is in 2005 die eerste keer op ’n Cassini-foto gesien. Die swaartekragrimpels aan die kant van die ringe, waaruit die maan se bestaan afgelei is, is duidelik sigbaar.[5]

Voordat Dafnis afgeneem is, is die maan se posisie reeds afgelei van swaartekragrimpels wat aan die buitekant van die Keeler-gaping waargeneem is. Die maan is op 6 Mei 2005 deur die Cassini Imaging Science Team ontdek. Die ontdekkingsfoto's is op 1 Mei van dié jaar deur die Cassini-ruimtetuig geneem. Die maan is daarna gevind op 32 foto's wat op 13 April en 2 Mei van die F-ring geneem is.

Wentelbaan

wysig

Die helling en eksentrisiteit van Dafnis se wentelbaan is baie klein, maar nie nul nie. Albei is aansienlik groter as dié van Pan (die groter maan wat die Encke-gaping veroorsaak). Die Keeler-gaping, waarbinne Dafnis voorkom, is sowat 42 km breed.

Uitwerking op Saturnus se ringe

wysig

Terwyl Dafnis om Saturnus wentel, veroorsaak dit swaartekragrimpels aan die kant van die Keeler-gaping: Ringdeeltjies word deur die maan aangetrek en val dan terug in die rigting van die ring. Die golwe wat die maan aan die binnekant van die gaping maak, beweeg voor dit uit in sy wentelbaan en dié aan die buitekant volg op sy wentelbaan, vanweë die verskil in relatiewe wentelspoed.[6]

Eienskappe

wysig

Op 18 Januarie 2017 is Dafnis van naby genoeg afgeneem sodat sy vorm duidelik sigbaar was. Dit het ’n onreëlmatige vorm, ’n hoofsaaklik gladde oppervlak, ’n paar kraters en ’n ekwatoriale rif.[6]

Verwysings

wysig
  1. Jacobson, R. A.; Spitale, J.; et al. (2008). "Revised orbits of Saturn's small inner satellites". Astronomical Journal. 135 (1): 261–263. Bibcode:2008AJ....135..261J. CiteSeerX 10.1.1.653.3917. doi:10.1088/0004-6256/135/1/261.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Thomas, P. C. (Julie 2010). "Sizes, shapes, and derived properties of the saturnian satellites after the Cassini nominal mission" (PDF). Icarus. 208 (1): 395–401. Bibcode:2010Icar..208..395T. doi:10.1016/j.icarus.2010.01.025. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 23 Desember 2018. Besoek op 12 Oktober 2018. {{cite journal}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  3. Martinez, C. en Dyches, P.; Cassini-Huygens: Cassini Finds New Saturn Moon That Makes Waves Geargiveer 13 Mei 2017 op Wayback Machine 10 Mei 2005
  4. IAUC 8730: Saturn XXXV (Daphnis) (naming the moon)
  5. NASA/JPL/Space Science Institute, "Wavemaker Moon" (2005-05-10)
  6. 6,0 6,1 "Daphnis Up Close". Cassini: Mission to Saturn (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Julie 2017. Besoek op 19 Januarie 2017.

Eksterne skakels

wysig