Tot en met die inwerkingtrede van die eerste Wet op Deeltitels, nr. 66 van 1971, was dit nie moontlik vir 'n persoon om eiendomsreg te verkry van 'n gebou of deel van 'n gebou op grond wat nie aan dieselfde persoon behoort nie. Die 1971 Wet het egter hierdie situasie verander toe die wetgewer besluit het om die Suid-Afrikaanse eiendomsreg te wysig om dit wel moontlik te maak. Dit was gedoen primêr met die doel om eienaarskap van residensiële eiendom vir meer mense toeganklik te maak deur 'n meer bekostigbare kategorie van behuising te skep, en was hoofsaaklik gebaseer op soortgelyke Australiese wetgewing. Sedertdien het die wetgewing aansienlike ontwikkeling deurgaan, en het die heersende wetgewing in hierdie verband, die Wet op Deeltitels, nr. 95 van 1986 ("die Wet") Geargiveer 10 September 2016 op Wayback Machine, op 1 Junie 1988 in werking getree. Intussen het die Parlement die Sectional Titels Schemes Management Act, nr. 11 van 2008 Geargiveer 7 Augustus 2015 op Wayback Machine (Deeltitelskemas Bestuurswet), goedgekeur, maar moet die President nog die inwerkingtredingsdatum daarvan bepaal. 'n Ander belangrike ontwikkeling is die Community Schemes Ombud Service Act, nr. 9 van 2011 Geargiveer 16 Mei 2017 op Wayback Machine (Wet op Gemeenskapskemas Ombuddienste), 'n wet wat ten doel het om meer bekostigbare geskilbeslegtingsmeganismes vir gemeenskapskemas tot stand te bring. Laasgenoemde moet ook nog deur die President in werking gestel word. Deeltitelskemas maak tans nie net voorsiening vir eiendomsreg oor residensiële eiendom nie, maar kan eiendomsreg oor kommersiële en industriële eiendom ook op hierdie wyse gevestig word.