Delta Crateris (afgekort as δ Crt) is ’n enkelster[7] in die suidelike sterrebeeld Beker (Crater). Met ’n skynbare magnitude van 3,56[1] is dit die helderste ster[8] in hierdie taamlike dowwe sterrebeeld. Dit is sowat 163 ligjare van die Son af.

Delta Crateris
Die ligging van Delta Crateris (in die rooi sirkel).
Die ligging van Delta Crateris (in die rooi sirkel).
Sterrebeeld Beker
Spektraaltipe K0 III[1]
Soort Reusester
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 11h 19m 20.44756s[2]
Deklinasie -14° 46′ 42.7413″[2]
Skynmagnitude (m) 3,56[1]
Absolute magnitude (M) -0,321[3]
B-V-kleurindeks  1,12[1]
Besonderhede
Massa (M) 1,56[4]
Radius (R) 22,44[5]
Ligsterkte (L) 171,4[5]
Ouderdom (jaar) 2,89 miljard[4]
Temperatuur (K) 4 510[4]
Afstand (ligjaar) 163 ± 4
Rotasiespoed (km/s) 0,0[6]
Metaalinhoud [Fe/H] -0,48[1]
Ander name
12 Crateris, BD−13° 3345, FK5 426, HD 98430, HIP 55282, HR 4382, SAO 156605
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

δ Crt is ’n geëvolueerde oranje reusester met ’n sterreklassifikasie van K0 III en is lid van die sogenaamde rooi klont, wat beteken dit verbrand tans helium in sy kern.[3] Die ster se massa is sowat 1,56[4] keer dié van die Son, maar dit het uitgesit tot ’n radius van 22,44 keer die Son s’n.[5]

Die metaalinhoud van die ster (elemente swaarder as waterstof en helium) is net 33% van die Son s'n.[1] δ Crt is sowat 2,89 miljard[4] jaar oud en het ’n rotasiespoed wat te klein is om te meet.[6] Sy oppervlaktemperatuur is 4 510 K[4] en sy ligsterkte 171,4 keer so groot as dié van die Son.

Verwysings

wysig
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Mallik, Sushma V. (Desember 1999), "Lithium abundance and mass", Astronomy and Astrophysics 352: 495–507, Bibcode1999A&A...352..495M. 
  2. 2,0 2,1 van Leeuwen, F. (2007), "Validation of the new Hipparcos reduction", Astronomy and Astrophysics 474 (2): 653–664, doi:10.1051/0004-6361:20078357, Bibcode2007A&A...474..653V. 
  3. 3,0 3,1 Soubiran, C. et al. (2008), "Vertical distribution of Galactic disk stars. IV. AMR and AVR from clump giants", Astronomy and Astrophysics 480 (1): 91–101, doi:10.1051/0004-6361:20078788, Bibcode2008A&A...480...91S. 
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Luck, R. Earle (2015), "Abundances in the Local Region. I. G and K Giants", Astronomical Journal 150 (3): 88, doi:10.1088/0004-6256/150/3/88, Bibcode2015AJ....150...88L. 
  5. 5,0 5,1 5,2 Berio, P. et al. (November 2011), "Chromosphere of K giant stars. Geometrical extent and spatial structure detection", Astronomy & Astrophysics 535: A59, doi:10.1051/0004-6361/201117479, Bibcode2011A&A...535A..59B. 
  6. 6,0 6,1 Massarotti, Alessandro et al. (Januarie 2008), "Rotational and Radial Velocities for a Sample of 761 HIPPARCOS Giants and the Role of Binarity", The Astronomical Journal 135 (1): 209–231, doi:10.1088/0004-6256/135/1/209, Bibcode2008AJ....135..209M. 
  7. Eggleton, P. P.; Tokovinin, A. A. (September 2008), "A catalogue of multiplicity among bright stellar systems", Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 389 (2): 869–879, doi:10.1111/j.1365-2966.2008.13596.x, Bibcode2008MNRAS.389..869E. 
  8. Ridpath, Ian (2012), A Dictionary of Astronomy, OUP Oxford, p. 108, ISBN 0199609055, https://books.google.com/books?id=O31j9UJ3U4oC&pg=PA108. 

Eksterne skakels

wysig