Wikipedia

Die Linkses in die Europese Parlement

Die Linkses in die Europese Parlement – GUE/NGL (Engels: The Left in the European Parliament) is 'n linkse politieke groep van die Europese Parlement wat in 1995 gestig is.[1][2] Voor Januarie 2021 is dit aangewys as die Europese Verenigde Links/Nordiese Groen Links (Frans: Gauche unitaire européenne/Gauche verte nordique, GUE/NGL).[3]

Logo vir GUE/NGL

Die groep bestaan uit politieke partye met demokratiese sosialistiese, kommunistiese en sagte Euroskeptiese oriëntasie.[4][5][6]

Geskiedenis

wysig

In 1995 het die uitbreiding van die Europese Unie gelei tot die skepping van die Nordiese Groen Linkse groep partye. Die Nordiese Groen Links (NGL) het op 6 Januarie 1995 saamgesmelt met die Konfederale Groep van die Europese Verenigde Links (GUE)[7] en vorm die Konfederale Groep van die Europese Verenigde Links/Nordiese Groen Linkses.[8][9][10] Die NGL-agtervoegsel is bygevoeg by die naam van die uitgebreide groep op aandrang van Sweedse en Finse parlementslede.[11] Die groep het aanvanklik bestaan uit lede van die Finse Linkse Alliansie, die Sweedse Linkse Party, die Deense Sosialistiese Volksparty, die Verenigde Links van Spanje (insluitend die Spaanse Kommunistiese Party), die Synaspismos van Griekeland, die Franse Kommunistiese Party, die Portugese Kommunistiese Party, die Kommunistiese Party van Griekeland, en die Kommunistiese Herstigtingsparty van Italië.

In 1998 het Ken Coates, 'n geskorste LEP van die Britse Arbeidersparty wat medestigter van die Independent Labour Network was, by die groep aangesluit.[12]

In 1999 het die Duitse Party van Demokratiese Sosialisme (PDS) en die Griekse Demokratiese Sosiale Beweging (DIKKI) as volwaardige lede aangesluit, terwyl die vyf LEP's verkies is uit die lys van die Franse Trotskistiese alliansie LO–LCR en die een MEP vir die Nederlandse Sosialistiese Party het as geassosieerde lede aangesluit.

In 2002 het vier LEP's van die Franse Burger- en Republikeinse Beweging en een van die Deense Volksbeweging teen die EU ook by die groep aangesluit. In 2004 is geen LEP's verkies uit LO-LCR nie en DIKKI - wat 'n dispuut met sy leier oor die partygrondwet ondergaan het - , sowel as die Franse Burger- en Republikeinse Beweging, het nie kandidate voorgestel nie. Parlementslede van die Portugese Linkse Blok, die Ierse Sinn Féin, die Progressiewe Party van Werkende Mense van Ciprus, en die Kommunistiese Party van Boheme en Morawië het by die groep aangesluit. Die Deense Sosialistiese Volksparty, 'n lid van die Nordiese Groen Links, het die groep verlaat om eerder in die Groen-Europese Vrye Alliansie-groep te sit.

In 2009 is geen parlementslede van die Italiaanse Kommunistiese Herstigtingsparty en die Finse Linkse Alliansie verkies nie. LEP's van die Ierse Sosialistiese Party, die Sosialistiese Party van Letland en die Franse Linkse Party het by die groep aangesluit.

In 2013 het een MEP van die Kroatiese Arbeiders – Arbeidersparty ook by die groep aangesluit. In 2014 is geen EP-lede verkies uit die Ierse Sosialistiese Party, die Sosialistiese Party van Letland en die Kroatiese Arbeiders – Arbeidersparty nie. LEP’s van die Spaanse Podemos asook EH Bildu en die Nederlandse Party voor die Diere het by die groep aangesluit, terwyl MEP’s van die Italian Communist Refoundation Party en die Finse Linkse Alliansie weer by die parlement ingekom en weer aangesluit het. Die Kommunistiese Party van Griekeland, 'n stigterslid van die groep, het besluit om te vertrek en eerder as Non-Inscrits (lede van die Europese Parlement (LEP's) wat nie aan een van die erkende politieke groepe behoort nie) verteenwoordig te wees.[13]

In 2019 is geen EP-lede verkies van die Franse Kommunistiese Party, die Deense Volksbeweging teen die EU, die Nederlandse Sosialistiese Party, en van die Italiaanse partye Die Linkse en die Kommunistiese Hervormingsparty nie. LEP's van die Franse La France insoumise, die Belgiese Werkersparty van België, die Duitse Menslike Omgewing Dierebeskerming, die Irish Independents 4 Change, en die Deense Rooi-Groen Alliansie het by die groep aangesluit.

Verwysings

wysig
  1. ↑ Andreas Staab (24 Junie 2011). The European Union Explained, Second Edition: Institutions, Actors, Global Impact. Indiana University Press. p. 67. ISBN 978-0-253-00164-1. Besoek op 5 Augustus 2013.
  2. ↑
  3. ↑ "Movers and Shakers – 15 Januarie 2021". The Parliament Magazine. 15 Januarie 2021.
  4. ↑ Nordsieck, Wolfram (2019). "European Union". Parties and Elections in Europe. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Junie 2017. Besoek op 30 Mei 2019.
  5. ↑ Alexander H. Trechsel (13 September 2013). Towards a Federal Europe. Taylor & Francis. p. 72. ISBN 978-1-317-99818-1.
  6. ↑ Marlies Casier; Joost Jongerden (9 Augustus 2010). Nationalisms and Politics in Turkey: Political Islam, Kemalism and the Kurdish Issue. Taylor & Francis. p. 203. ISBN 978-0-203-84706-0.
  7. ↑ "EUL/NGL on Europe Politique". Europe-politique.eu. Besoek op 18 Junie 2010.
  8. ↑ "Political Groups Annual Accounts 2001–2006". European Parliament. Besoek op 18 Junie 2010.
  9. ↑ "Group names 1999". European Parliament. Besoek op 18 Junie 2010.
  10. ↑ Verwysingfout: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named t1s40
  11. ↑ Tapio Raunio; Teija Tiilikainen (5 September 2013). Finland in the European Union. Routledge. p. 59. ISBN 978-1-135-76204-9.
  12. ↑ Izzo, Federica (25 April 2014). "From the Italian Communist Party to Tsipras: The path of Europe's radical left" (PDF). CISE.
  13. ↑ "Communist Party of Greece – Statement of the Central Committee of the KKE on the stance of the KKE in the EU parliament". Besoek op 24 Februarie 2015.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Die_Linkses_in_die_Europese_Parlement&oldid=2676539"