Dietrich von Bern

Dietrich von Bern (Diederik van Bern) is die naam van 'n karakter in die Germaanse heldenlegende wat ontstaan ​​het as 'n legendariese weergawe van die Ostrogotiese koning Teodorik die Grote. Die naam "Dietrich", wat "heerser van die volk" beteken, is 'n vorm van die Germaanse naam "Theodoric". In die legendes is Dietrich 'n koning wat uit Verona (Bern) regeer wat saam met die Hunne onder Etzel deur sy bose oom Ermenrich in ballingskap gedwing is. Die verskille tussen die bekende lewe van Theodoric en die prentjie van Dietrich in die oorlewende legendes word gewoonlik toegeskryf aan 'n jarelange mondelinge tradisie wat tot in die sestiende eeu voortgeduur het. Die belangrikste is dat Theodoric 'n indringer eerder as die regmatige koning van Italië was en is gebore kort na die dood van Attila en honderd jaar na die dood van die historiese Gotiese koning Ermanaric. Verskille tussen Dietrich en Theodoric is reeds in die Vroeë Middeleeue opgemerk en het gelei tot 'n langdurige kritiek op die mondelinge tradisie as vals.

Toneel uit die gedig Virginal: Dietrich von Bern en Hildebrand veg teen drake. Let daarop dat Dietrich vuur asemhaal. UBH Cod.Pal.germ. 324 vol. 43r

Legendes oor Theodorik het moontlik reeds kort na sy dood in 526 bestaan. Die oudste oorlewende literatuur van verskeie Germaanssprekende volke wat die held Dietrich von Bern noem, sluit in die Oud-Engelse gedigte Widsith, Deor en Waldere, die Oud-Hoogduitse gedig Hildebrandslied, en moontlik die Rök-steen. Die grootste deel van die legendariese materiaal oor Dietrich/Theodoric kom uit hoog- en laatmiddeleeuse Heilige Romeinse Ryk en is saamgestel in Middel-Hoogduits of Vroeë Nuwe Hoogduits. Nog 'n belangrike bron vir legendes oor Dietrich is die Oudnoorse Thidrekssaga, wat met behulp van Duitse bronne geskryf is. Benewens die legendes wat gebeure uiteensit wat die historiese Theodorik se lewe op een of ander manier kan weerspieël, vertel baie van die legendes van Dietrich se gevegte teen dwerge, drake, reuse en ander mitiese wesens, sowel as ander helde soos Siegfried. Daarbenewens ontwikkel Dietrich mitologiese eienskappe soos 'n vermoë om vuur te blaas. Dietrich verskyn ook as 'n bykarakter in ander heldegedigte soos die Nibelungenlied, en Middeleeuse Duitse letterkunde verwys en sinspeel gereeld na hom.

Gedigte oor Dietrich was uiters gewild onder die Middeleeuse Duitse adelstand en, later, die laatmiddeleeuse en vroegmoderne patrisiërsklasse, maar was dikwels teikens van kritiek deur persone wat namens die kerk geskryf het. Alhoewel sommige steeds in die sewentiende eeu gedruk is, is die meeste van die legendes ná 1600 stadig vergeet. Hulle het teen die einde van die sestiende eeu voorwerpe van akademiese studie geword, en is ietwat herleef in die negentiende en twintigste eeue, wat gelei het tot sommige verhale oor Dietrich wat gewild is in Suid-Tirol, die agtergrond van baie van die legendes. Veral die legende van Laurin was steeds belangrik daar, met die Rosengarten-groep berge wat met die legende geassosieer word.