Dimetielselenied
Dimetielselenied is 'n chemiese verbinding met die formule (CH3)2Se. Dit is die dimetiel-eter van waterstofselenied H2Se en dit is 'n vlugtige, kleurlose, stinkende vloeistof wat 'n sterk knoffelrige reuk het.
Algemeen | |
---|---|
Naam | Dimetielselenied |
IUSTC-naam | metielselanielmetaan[1] |
Chemiese formule | (CH3)2Se |
Molêre massa | 109,963471 [g/mol] |
CAS-nommer | 593-79-3 |
Voorkoms | Stinkende vloeistof |
Reuk | knoffelrig [1] |
Fasegedrag | |
Smeltpunt | -87,2 °C [1] |
Kookpunt | 57 °C [1] |
Digtheid | 1,4077 [g/cm3] (15 °C) [1] |
Oplosbaarheid | 24,4 [mg/g] in water [1] oplosbaar in etanol |
Henry se konstante | 143 kPa kg /mol-1, 0,144 kPa m3/mol[2] |
Suur-basis eienskappe | |
pKa | |
Veiligheid | |
Flitspunt | 0 °C[3] |
LD50 | 4 g/kg (muis), 2,1 g/kg (rot)[3] |
LC50 | 88,5 g/m3 (muis), 103 g/m3 (rot)[3] |
Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande. | |
Portaal Chemie |
Die stof kan uit natriumselenied en 'n metielsulfaat vervaardig word volgens die reaksie:[4]
Dit is in dieremodelle vasgestel dat seleen 'n kankervoorkomende werking het, maar die aktiewe vorme van die element is nie bekend nie, en die rol van hierdie verbinding is nie duidelik nie.[1]
Rotte wat met selenaat ingespuit is, stel die stof in hul asems vry en die organismes Scopulatiopis brevicaulis en Aspergillus niger doen dit ook wanneer selenaat of seleniet by hulle voeding gevoeg word.[5] Die stof speel 'n rol in die vervlugtiging van seleen uit die grond, omrede dit deur bakterieë vrygestel kan word.[2] In die atmosfeer het die molekule net 'n kort lewensduur (ure) omdat dit met hidroksiel- of nitraatradikale en osoon sal reageer.[6]Die stof word gebruik as standaard in 77Se – kernspinresonansie.[7]
Verwysings
wysig- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 "pubchem.ncbi" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Maart 2016.
- ↑ 2,0 2,1 Physicochemical Properties of Dimethyl Selenide and Dimethylselenide and Dimethyldiselenide U. Karlson, W.T. Frankenberger, Jr, W.F. SpenCer J. Chem Eng. Data, 1994, 39, 608-610
- ↑ 3,0 3,1 3,2 "MSDS OSHA/ANSI" (PDF).
- ↑ Selenium: Geobotany, Biochemistry, Toxicity, and Nutrition Irene Rosenfeld, Orville A. Beath, Academic Press, 2013, ISBN 1-4832-7590-6, ISBN 978-1-4832-7590-1
- ↑ Biochemistry of Selenium, Deel 2 van Biochemistry of the Elements, Raymond Shamberger, Springer Science & Business Media, 2012, ISBN 1-4684-4313-5, ISBN 978-1-4684-4313-4
- ↑ "scorecard selenium compounds" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 November 2019. Besoek op 29 Mei 2016.
- ↑ The use of dimethyl selenide as a chemical shift reference in 77Se NMR spectroscopy, N.P Luthra, R.B Dunlap, J.D Odom , Journal of Magnetic Resonance (1969), 52(2), April 1983, 318-322