DualDisc is die naam van 'n nuwe soort gekombineerde CD/DVD-skyf wat in 2004 op die Amerikaanse mark ingevoer is. Dit is net so dik soos 'n gewone DVD maar bevat 'n CD-gedeelte op die bo- en 'n DVD-gedeelte aan die onderkant, waarby ook DVD-Oudio-klankkwaliteit gestoor kan word. Musiekliefhebbers kan hierdie DVD's gerus in gewone CD-spelers (byvoorbeeld in hul kar) én DVD-Oudio- of DVD-Video-spelers gebruik.

Die logo van die DualDisc
Die CD-en DVD-laag van 'n DualDisc

Weens patentkwessies (daar bestaan reeds 'n formaat met CD-gedeelte aan die bo- en DVD-Video-gedeelte aan die onderkant wat as DVDplus bemark word) is hierdie nuwe formaat aanvanklik slegs in Kanada en die Verenigde State beskikbaar. In Februarie 2005 vermeld die eerste Europese vervaardiger van DVD's in Oostenryk dat hy nou oor die noodsaaklike regte beskik om DualDiscs en verwante produkte plaaslik te produseer. Die eerste deurskynende etikette wat vir DualDiscs in aanmerking sal kom is tydens die Consumer Electronics Show 2005 in Las Vegas (Verenigde State) bekend gestel.

Daar is verskeie etikette in die musiekbedryf soos Sony Music wat verkies om hulle DualDiscs sonder DVD-Oudio-gedeelte vry te stel; die DVD-gedeelte bevat dan net gewone DVD-Video-klankkwaliteit met Dolby Digital en/of LPCM-klank.

Die groep Simple Plan van Montréal (Kanada) is 2004/2005 die eerste kunstenaars ter wêreld wat 'n platinatoekenning vir die verkoop van meer as een miljoen eenhede van hulle DualDisc-album Still Not Getting Any ontvang het (hierdie skyfie bevat ook 'n DVD-Oudio-klankbaan met 88.2 kHz/16 bis-klankkwaliteit). In Junie 2005 vermeld ook Warner Music die eerste platinatoekenning vir Rob Thomas se DualDisc "Something To Be", wat die album in gewone CD- en DVD-Oudio-klankkwaliteit met 96 kHz/24 bis in stereo en 5.1-ruimteklank bevat.

Teen die einde van die jaar 2005 is daar sowat 200 DualDisc-titels wêreldwyd beskikbaar, en verkope beloop reeds sowat twee miljoen eenhede.

Eksterne skakels wysig