Eerste Oorgangstydperk van Egipte
Die Eerste Oorgangstydperk, wat dikwels beskryf word as ’n "donker periode" in die geskiedenis van Antieke Egipte, het oor sowat 100 jaar gestrek, van omstreeks 2181 tot 2055 v.C., en het gevolg op die Ou Ryk.[1] Dit het ingesluit die 7de tot die 10de en ’n deel van die 11de Dinastie.
Baie min is oor van die monumente van dié tyd, veral van die begin van die periode. Die Eerste Oorgangstydperk was ’n dinamiese deel van die Egiptiese geskiedenis. Die regering was verdeel tussen twee magsbasisse – een was by Herakleopolis in Benede-Egipte en die ander by Thebe in Bo-Egipte.[2] Daar word geglo die tempels is in dié tyd verwoes en die kunswerke gevandaliseer, en dat die standbeelde van konings vernietig is weens die politieke chaos.[3]
Die twee magsbasisse het eindelik teen mekaar te staan gekom. Die Thebaanse konings het die noorde oorwin en dit het gelei tot die hereniging van Egipte onder een heerser tydens die tweede helfte van die 11de Dinastie, en die ontstaan van die Middelryk.
Verwysings
wysig- ↑ Kathryn A. Bard, An Introduction to the Archaeology of Ancient Egypt (Malden: Blackwell Publishing, 2008), 41.
- ↑ Sir Alan Gardiner, Egypt of the Pharaohs (Oxford: Oxford University Press, 1961), 107-109.
- ↑ James Henry Breasted, Ph.D., A History of the Ancient Egyptians (New York: Charles Scribner’s Sons, 1923), 133.