English Electric Canberra
Die English Electric Canberra is 'n straalvliegtuig wat deur die Britse Lugmag bedryf is. Dit was hulle eerste straalaangedrewe bomwerper. Sekere modelle het meer as vyftig jaar diens gedoen in die Britse Lugmag. Die Canberra is ontwerp om die De Havilland Mosquito te vervang met dieselfde visie: dié vliegtuig moes so hoog kon vlieg en vinnig wees dat wapens vir verdediging onnodig sou wees. Die Canberra was net so veelsydig as die Mosquito: dit is gebruik as 'n ligte bomwerper, gevorderde opleidingsvliegtuig en vir verkenning.
| English Electric Canberra | |
|---|---|
 | |
| Tipe | Bomwerper |
| Vervaardiger | English Electric |
| Nooiensvlug | 13 Mei 1949 |
| Vrygestel | 25 Mei 1951 |
| Status | Uit diens gestel |
| Hoofgebruiker | Britse Lugmag |
| Aantal gebou | VK: 900 |
Die eerste prototipe, VN799, het sy nooiensvlug op 13 Mei 1949 te Warton onder beheer van toetsvlieënier Roland Beamont onderneem. Die toetsvlugte het bewys dat die Canberra net so beweegbaar was op alle hoogtes as die Mosquito en dit ook goed hanteerbaar was teen lae snelhede. Verdere ontwikkeling het gelei tot die B.2 model wat in April 1950 die eerste keer gevlieg het. Dit is in diens gestel in Mei 1951 by Binbrook in 101 Eskader en word toe amptelik die eerste straalaangedrewe bomwerper van die Britse Lugmag.
Die Britse Lugmag het baie Canberra's bestel en English Electric se produksievermoë oorskry, gevolglik is kompeterende maatskappye soos Avro, Handley Page en Short aangestel om ook van die vliegtuie te vervaardig.
'n Kragtiger model, die B.6, is in 1954/55 in diens gestel. Die Canberra het aktiewe diens gedoen in Maleisië asook tydens die 1956 Suezkanaalkrises. Die Canberra is ook onder lisensie vervaardig in die Verenigde State vir die Amerikaanse Lugmag. Die eerste van 400 eenhede is uitgerol op 20 Julie 1953. Hierdie Amerikaanse Canberra's het aan baie missies en gevegte tydens die Viëtnamoorlog deelgeneem.
Daar is ook Canberra's onder lisensie vervaardig in Australië waar hulle bekend gestaan het as die MK-20. Die ontwerp was gebaseer op die Britse B-2 model. Die grootste verskil was dat die Australiese model groter brandstoftenks gehad het en twee bemanningslede kon dra. In September 1958 het 2 Eskader van die Koninklike Australiese Lugmag aanvalle geloods op terroriste in die noorde van Maleisië; die eerste keer dat straalaangedrewe bomwerpers van Australië aanvalle loods. In 1967 was 2 Eskader ook na Viëtnam gestuur as deel van Australië se belofte vir hulp. Hier was hulle deel van die Amerikaanse Lugmag se 35ste Taktiese Vegtervleuel. 2 Eskader het ses persent van die vleuel se aanvalle gedoen en 16 persent van die suksesse behaal. Daar was 11 963 aanvalle geloods in Viëtnam en 76 389 bomme neergelaat vir slegs die verlies van twee vliegtuie. Op 30 Junie 1982 het 2 Eskader hulle laaste aanval geloods voor hulle uit Viëtnam onttrek is.
Canberra's is ook verkoop aan Argentinië, Indië, Peru asook Nasa. Fotoverkenningsvliegtuie is vroeg reeds ontwikkel en is bekend as model PR.9. Hierdie vliegtuie is eers in 2004 deur die Britse Lugmag uit diens onttrek. In 2003 het die Canberra's van 39 Eskader 56 verkenningstogte voltooi oor Iran ter ondersteuning van die Britse en koalisiemagte.
Tegniese besonderhede
wysig| Item | Statistiek |
|---|---|
| Aantal motore | 2 |
| Tipe motor | Straalmotore met nabranders |
| Vervaardiger | Rolls-Royce Avon 109 |
| Kraglewering per motor | 3 405 kg stukrag |
| Vlerkspan | 19,51 m |
| Lengte | 19,96 m |
| Hoogte | 4,75 m |
| Vlerkoppervlakte | 89,19 m2 |
| Maks. opstygmassa | 24 062 kg |
| Maks. snelheid | 973km/h |
| Operasionele hoogte | 14 634m |
| Togafstand | 1 779km |
| Klimvermoë | 1 220 m per minuut |
| Bewapening | Tot 2,724 kg se bomme in die romp twee 454kg bomme onder vlerke |
Bron
wysig- Crosby, Francis: THE WORLD ENCYCLOPEDIA OF FIGHTERS & BOMBERS. 2015. ISBN 978-1-84476-917-9