Wikipedia

Ernest Bloch

Amerikaanse komponis van Switserse afkoms (1880-1959)

Ernest Bloch (24 Julie 1880 – 15 Julie 1959) was 'n Amerikaanse komponis van Switserse afkoms.[1] Bloch was een van die uitemendste kunstenaars van sy era en word erken as een van die grootste Switserse komponiste.[2] Bloch het musiek gekomponeer maar was ook 'n akademikus wat in 1952 aangestel is as Professor Emeritus aan die Universiteit van Kalifornië, Berkeley.[3]

Bloch in 1917

Biografie

wysig

Bloch is op 24 Julie 1880 gebore in Genève aan Joodse ouers.[4] Hy het op 9-jarige ouderdom viool begin speel en kort daarna begin komponeer. Hy het musiek studeer aan die konservatorium in Brussel, waar sy onderwysers die gevierde Belgiese violis Eugène Ysaÿe ingesluit het. Daarna het hy deur Europa gereis, na Duitsland (waar hy van 1900 tot 1901 komposisie onder Iwan Knorr aan die Hoch Konservatorium in Frankfurt studeer het), waarna hy in 1903 na Parys is en weer terug na Genève voordat hy hom in 1916 in die Verenigde State gevestig het, en in 1924 Amerikaanse burgerskap verkry het. Hy het verskeie onderwysaanstellings in die VSA beklee, waar sy studente George Antheil, Frederick Jacobi, Quincy Porter, Bernard Rogers en Roger Sessions ingesluit het.

In 1917 word Bloch die eerste onderwyser van komposisie aan die Mannes Skool vir Musiek, 'n pos wat hy drie jaar lank beklee het. In Desember 1920 is hy aangestel as die eerste musikale direkteur van die nuutgestigte Cleveland Institute of Music, 'n pos wat hy beklee het tot 1925. In 1919 het die San Francisco Simfonieorkes twee van die vroegste opvoerings van sy Schelomo gegee, wat groot lof ontvang het van verskeie kritici. Ada Clement en Lillian Hodghead van die nuutvernoemde San Francisco Konservatorium vir Musiek het Bloch in Cleveland in 1923 besoek en hom uitgenooi om die volgende somer by die Konservatorium klas te gee. Hy is vroeër deur Alfred Hertz en die Tempel Emanu El kantor, Reuben Rinder, aangemoedig om San Francisco te besoek. In 1925 het Bloch sy bedanking ingedien by die Cleveland Institute, waar hy nie gelukkig was nie, en na San Francisco verhuis. Hy is aangewys as die direkteur van die Konservatorium en het in daardie pos gebly tot 1930, toe die skool 'n gebrek aan fondse gehad het.[5][6] Hy het teruggekeer na Switserland, waar hy sy "Avodath Hakodesh" ("Heilige Diens") gekomponeer het, voordat hy in 1939 teruggekeer het na die Verenigde State.[7]

Bloch het in 1941 aangesluit by die musiekfakulteit in Berkeley en elke jaar vir een semester daar klasgegee tot sy aftrede in 1952. Hy en sy vrou het hoofsaaklik gewoon in die klein kusgemeenskap van Agate Beach, Oregon (nou Newport).[8] In 1947 was hy een van die stigterslede van die Music Academy of the West se somerkonservatorium.[9]

In 1952 is hy aangestel as Professor Emeritus aan die Universiteit van Kalifornië, alhoewel hy nie 'n voltydse fakulteitslid was nie. Daardie jaar het hy na die dood van Ada Clement "In Memoriam" gekomponeer.[6]

Hy het op 15 Julie 1959 op 78-jarige ouderdom in Portland, Oregon aan kanker beswyk.[1]

Musiek

wysig

Bloch se komposisies - veral die Suite hébraïque vir altviool en orkes, Baal Shem vir viool en klavier (later georkestreer) en Schelomo vir tjello en orkes - weerspieël dikwels sy Joodse erfenis. Bloch se vader was op 'n stadium van plan om 'n rabbi te word, en die jong Ernest het 'n sterk godsdienstige opvoeding gehad; as volwassene het hy gevoel dat om musiek te skryf wat sy Joodse identiteit uitdruk, "die enigste manier was waarop ek musiek van lewenskrag en betekenis kan produseer".[10] "Miskien is die kern van die vraag sy genialiteit vir evokatiewe kleur in musiek. As sommige van sy werke die atmosfeer van die Ou Testament oproep, werk hulle ook elders met ewe veelseggende en totaal verskillende effek: die Gauguineske Suidseë in die stadige beweging van die eerste Kwintet, en Sjina [in die laaste van die] Four Episodes is voorbeelde hiervan. Langsaan Israel staan Helvetia en America langsaan Scenes from Jewish Life staan Nirvana."[11]

Tog is daar baie ander bronne van inspirasie, soos die neo-klassieke invloede wat duidelik blyk uit sy Concerto Grosso No. 1. Sy musiek maak gebruik van 'n groot variëteit kontemporêre harmoniese gebruike. Sommige hiervan word opgesom in Vincent Persichetti se boek Twentieth Century Harmony.[12] Volgens Persichetti sluit dit die gebruik van die Doriese toonleer en harmonieë met uitgebreide wysigings in die eerste Concerto Grosso, die perkussiewe gebruik van harmonie, sowel as serialistiese harmonie in sy Klavierkwintet No. 1.

Verwysings

wysig
  1. ↑ 1,0 1,1 "Ernest Bloch, 78, Composer, Is Dead. Creator of 'Schelomo' Wrote in Terms of Jewish Spirit. Used Bible Themes. Cited By Music Critics. Won Two Awards in 1953. Conducted Premiere of His 'Sacred Service' Here". The New York Times. 16 Julie 1959. Besoek op 27 November 2015.
  2. ↑ "Lists: Rankings About Everything, Voted On By Everyone". Ranker.com. Besoek op 23 Junie 2018.[dooie skakel]
  3. ↑ "Ernest Bloch Honored". Music.berkeley.edu. 12 Oktober 2009. Besoek op 23 Junie 2018.
  4. ↑ "Pittsburgh Post Gazette". Pittsburgh Post-Gazette. 1 Junie 2009.
  5. ↑ Miller, Leta E. (2011). Music and Politics in San Francisco: From the 1906 Quake to the Second World War. University of California Press. pp. 111–116. ISBN 9780520950092.
  6. ↑ 6,0 6,1 Knapp, Alexander; Solomon, Norman (5 Januarie 2017). Ernest Bloch Studies (in Engels). Cambridge University Press. ISBN 9781316683996.
  7. ↑ Ginell, Richard S. (17 Junie 2013). "Los Angeles Times".
  8. ↑ "Bloch Festival Program" (PDF). Ocean18.net. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 9 April 2012. Besoek op 23 Junie 2018.
  9. ↑ Greenberg, Robert (26 Augustus 2019). "Music History Monday: Lotte Lehmann". robertgreenbergmusic.com (in Engels (VSA)). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Februarie 2020. Besoek op 7 Februarie 2020.
  10. ↑ Gdal Salesky, Famous Musicians of a Wandering Race (New York) , 1927), aangehaal in Nigel Simeone se notas by Hyperion Records CD CDA68155 (2017)
  11. ↑ "University of California: In Memoriam". Online Archive of California. Besoek op 16 Februarie 2022.
  12. ↑ Persichetti, Vincent (1961). Twentieth Century Harmony. W. W. Norton and Co. ISBN 978-0-393-09539-5.

Verdere leesstof

wysig
  • Ernest Bloch: Composer in Nature's University deur Nancy Steinberg. Oregon Coastal Council for the Arts. Julie, 2006; geredigeer deur Frank Geltner en lede van die Bloch-familie, 2007, 2008; geredigeer deur Frank Geltner, Alexander Knapp, en lede van die Bloch-familie, 2013.
  • Strassburg, Robert. Ernest Bloch: Voice In the Wilderness, California State University & Trident Shop, Los Angeles, 1977 ASIN #B001LO4X86
  • Grove, Gregory Alan. The Life and Music of Ernest Bloch. Tesis (M.A.), San José State University, 1976). San Jose, Calif. San Jose State University, Department of Music 1976.
  • Eric B. Johnson het Ernest Bloch: A Composer's Vision voorberei vir 'n onafhanklike proefskrif aan die Universiteit van Oregon in 1971. Johnson het baie van Bloch se foto's nagevors, geredigeer en gedruk. 40 van hierdie afdrukke van Bloch se negatiewe word nou gehuisves in die Sentrum vir Kreatiewe Fotografie in Tucson, Arizona, saam met die volledige versameling van sy negatiewe en afdrukke. Johnson is tans professor in kuns en ontwerp aan Cal Poly State University, San Luis Obispo Ca. ’n Verslag van sy ontdekking en baie van Bloch se beelde kan op sy webwerf gevind word [ericjohnsonphoto.com]
  • Simmons, Walter. Voices in the Wilderness: Six American Neo-Romantic Composers, (Lanham, MD: Scarecrow Press, 2004) ISBN 978-0-8108-5728-5
  • Kushner, David Z. The Ernest Bloch Companion, (Greenwood Press, Westport, Connecticut, 2002) ISBN 978-0-313-27905-8
  • Kintner, Helen Johnston. The Ernest Bloch I Knew (Gepubliseer deur Helen Johnston Kinter, Junie 2009) ISBN 978-0-9743356-3-6
  • Werlin, Joella. Suzanne Bloch: Recollections (Familore, Portland, Oregon, 2007)
  • Bloch, Suzanne. Ernest Bloch: Creative Spirit: A Program Source Book (Jewish Music Council of the National Jewish Welfare Board, 1976).
  • Johnson, Eric B. A Composer's Vision (Aperture 16:3, Millerton, New York, 1972)

Eksterne skakels

wysig
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Ernest_Bloch&oldid=2666790"