Ernst Barlach (gebore op 2 Januarie 1870, Wedel, Duitsland, sterf op 24 Oktober 1938, Güstrow, Duitsland) was ‘n uitmuntende beeldhouer van die Ekspressionistiese beweging, wie se styl dikwels al “modern Goties” genoem is. Barlach het ook geëksperimenteer met grafiese kuns en as dramaturg, en sy werk hou dikwels met menslike lyding verband. Barlach het in Hamburg, Duitsland kuns studeer, en ook later in Dresden en Parys. Hy is vroeg in sy loopbaan deur Jugendstil, Duitsland se Art Nouveau-styl beïnvloed. Hy het tussen die najaging van beeldhou en die dekoratiewe kunste gehuiwer. In 1906 het hy na Rusland gereis waar die sterk liggame en uitdrukkingsvolle, ruwe gelaatstrekke van die lyfeienes sy toewyding aan beeldhou en aan die ontwikkeling van sy volwasse styl gestimuleer het, welke op karakteristieke wyse prominensie verleen aan lywige, monumentale figure in gelade bekleding. In werke soos Die Eenselwige Een (1911) word details van die figure uitgeskakel, en kom die massiewe vorme voor asof hulle gereed is om met ingehoue energie te ontplof. Barlach het deur sy voorkeur aan hout ‘n ruwe, rof-saamgestelde kwaliteit verkry; te wete die materiaal wat in laat-Gotiese beeldhou gebruik is. Selfs toe hy met ander, meer kontemporêre materiale gewerk het, soos in sy brons ‘’Dood’’, (1925) het hy dikwels die rou eienskappe van hout-beeldhouwerk nagemaak ten einde ‘n meer ruwe, hardhandige, effek te verkry. Om en by 1910 het Barlach begin om ‘n loopbaan as dramaturg na te jaag. Sy mees noemenswaardige dramas, ‘’”Der tote Tag”’’ (1912; “Die Gestorwe Dag”) en ‘’”Der Findling”’’ (1922) kombineer simbolisme en realisme om die tragiese vergeefsheid en sinloosheid van die bestaan uit te beeld. Hy het dikwels houtstukke en litograwe geskep om sy werk te vergesel. Barlach het in die 1920s en vroeë 1930s groot beroemdheid verkry toe hy onder andere die gevierde oorlogs-gedenktekens in Magdeburg en Hamburg en die religieuse figure vir die Kerk van Sint Katrina in Lübeck (almal in Duitsland) uitgevoer het. Alhoewel sy werk onder die regering van die Nasionaal-Sosialistiese Duitse Arbeidersparty van Duitse museums verwyder is en as “afvallige kuns” bestempel is, was sy talente na die Tweede Wêreldoorlog weereens erken. Barlach se voormalige ateljee in Güstrow, Duitsland is in ‘n museum omskep, en die Ernst Barlach Huis in Hamburg vertoon uitstallings van sy beeldhouwerk, tekeninge en drukke.[1]

'n jong Ernst Barlach.

Verwysings wysig

  1. "Barlach, Ernst." Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Ultimate Reference Suite. Chicago: Encyclopædia Britannica, 2012.