Ewetoeganklike geheue

Ewetoeganklike geheue (Algemeen bekend as RAM) is 'n soort rekenaarstoortoestel. Tans neem dit die vorm aan van 'n geïntegreerde stroombaan wat die stoor van data moontlik maak sodat dit in enige volgorde en in 'n eweredige tydsinterval gelees kan word ongeag van die fisiese ligging van die data op die medium. Dit is in teenstelling met ander stoormeganismes soos magnetiese bande, magnetiese skywe en optiese skywe wat op die fisiese beweging van die medium of die skryfkop staatmaak. In hierdie toestelle neem die beweging langer as die data-oordrag self en hang die herwinningstyd af van waar die data fisies op die medium geleë is.

'n Voorbeeld van vlugtige ewetoeganklike geheue: DRAM-modules wat hoofsaaklik as hoofgeheue in persoonlike rekenaars, werkstasies en rekenaarbedieners gebruik word.

Die begrip word hoofsaaklik verbind met vlugtige soorte geheue (soos DRAM modules) waar die inligting verlore gaan as die krag afgeskakel word. Baie ander soorte geheue kan egter ook as ewetoeganklike geheue beskou word, insluitende die meeste ROM en 'n soorte flitsgeheue wat bekend staan as NOR-Flash.

Geskiedenis

Die eerste soort ewetoeganklike geheue was die magnetiese kerngeheue wat in 1951 ontwikkel is en in alle rekenaars gebruik is tot en met die ontwikkeling die statiese ewetoeganklike geheue op geïntegreerde stroombane in die laat 1960's en vroeë 1970's. Voor die ontwikkeling an die magnetiese kerngeheue het rekenaars relês of vakuumbuise gebruik om geheuefunksies te verrig.

Eksterne skakels

• How RAM Works – Artikel deur Jeff Tyson en Dave Coustan