Exsultate, jubilate (K. 165)
Hierdie artikel is 'n weesbladsy. Dit is nie geskakel of in ander bladsye ingesluit nie. Help Wikipedia deur na moontlike teks te soek en 'n skakel hierheen te plaas. |
Exsultate, jubilate | |
---|---|
Motet deur W. A. Mozart | |
Mozart in die 1770's | |
Katalogus | K. 165 |
Taal | Latyn |
Gekomponeer | 1773 Milan : |
Opgevoer | 17 Januarie 1773 |
Bewegings | 4 |
Partituur |
|
Exsultate, jubilate (Afrikaans: Jubel, juig), K. 165, is 'n motet wat in 1773 deur Wolfgang Amadeus Mozart gekomponeer is.
Geskiedenis
wysigHierdie religieuse motet vir solostem is gekomponeer toe Mozart in Milaan[1][2] gebly het vir die uitvoering van sy opera Lucio Silla in die Teatro Regio Ducal (speelvak 26 Desember 1772 tot 25 Januarie 1773). Die motet is gekomponeer vir die castrato Venanzio Rauzzini,[3][4] wat die vorige jaar die manlike hoofrol in Lucio Silla gesing het en wie se tegniese uitnemendheid Mozart hoog aangeslaan het. Die eerste uitvoering het op 17 Januarie 1773 in die Theatynse Kerk plaasgevind, terwyl Rauzzini in die aande nog in Mozart se opera gesing het.[5] Mozart het rondom 1780 'n paar hersienings aangebring.[6] Op 30 Mei 1779, 'n Drie-eenheidsondag, is 'n hersiene weergawe deur Francesco Ceccarelli in die Drievuldigheidskerk in Salzburg uitgevoer. 'n Ander hersiene weergawe is vir Kersfees bedoel. Die manuskripte van dié twee Salzburg-weergawes is in 1978 ontdek in St. Jakob, Wasserburg am Inn. Deesdae word die motet deur 'n vroulike sopraan gesing.
Struktuur
wysig- Exsultate jubilate – Allegro ( F-majeur )
- Fulgetamica dies – Secco-resitatief
- Tu virginum corona – Andante (A-majeur )
- Alleluia – Molto allegro (F-majeur)
Hoewel dit (slegs in naam) vir liturgiese gebruik gekomponeer is, toon die motet baie kenmerke van Mozart se konsertarias, soos dié wat aan sy operas ontleen is.[7] Mozart het ook elemente van die konsertvorm in hierdie motet aangewend.[8]
Libretto
wysigHoewel die outeur van die Latynse teks onbekend is, is die vermoede dat dit Rauzzini is.[9]
Exsultate, jubilate, |
Wees vrolik en jubel,
o geseënde siele. Sing soete gesange, en in antwoord op jul gesange laat die hemele saam met my sing. |
Fulget amica dies, |
Die vriendelike dag skyn
en sowel wolke as storms het gevlug, want die vromes het 'n onverwagte stilte laat ontstaan. [Voorheen] het 'n donker nag orals geheers; staan op, julle wat uiteindelik gelukkig is en tot nou toe bevrees was, en, nou bly oor die geseënde oggend, gee [mekaar] kranse en lelies met die regterhand. |
Tu virginum corona, |
U, kroon van maagde,
gee u ons vrede, troos u ons emosies waarvan oins harte sug. Halleluja![2] |
Alleluja, alleluja! [2] |
Die eerste en tweede dele van die eerste Salzburg-weergawe verskil egter:[2]
Exsultate, jubilate, |
Wees vrolik en jubel,
o geseënde siele, die groot Drie-eenheid is onthul en word oral vereer; bring Dit eer. Die groot Drie-eenheid word vereer, bring Dit eer. |
Tandem advenit hora, |
Uiteindelik het die uur aangebreek
waarin ons God in gees en waarheid aanbid, en sy Naam is groot in elke plek. Laat die verskuldigde offerande aan Hom gebring word; laat ons nou deur Maria in geloof die bron van welwillendheid nader, die troon van genade, sodat ons diensbaarheidmeer aanvaarbaar mag wees. |
Die tweede Salzburg-weergawe verskil slegs in die eerste strofe:[2]
Exsultate, jubilate, |
Wees vrolik en jubel,
o geseënde siele, [Hy wat] vlees geword het, wat mens geword het word oral vereer; Die Groot Drie-eenheid word vereer, bring Dit eer! |
Diskografie
wysig- Arleen Augér en die Bavarian Radio Symphony Orchestra, gelei deur Leonard Bernstein, Deutsche Grammophon CD 431-791-2 (1991) en DVD 00440-073-4240 (2006)
Verwysings
wysig- ↑ K. Kuster, M. Whittall, Mozart: A Musical Biography, Oxford University Press, p. 25
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Richard Hamilton; Paul F. Zweifel. "The Three Versions of Mozart's Exsultate, jubilate". pzweifel.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Julie 2011. Besoek op 27 Februarie 2008.
- ↑ L. Schenbeck (1996). Joseph Haydn and The Classical Choral Tradition, Hinshaw Music, p. 235
- ↑ P. Barbier (1989). The World of the Castrati: The History of an Extraordinary Operatic Phenomenon, transl. M. Crosland, Souvenir Press, p. 179
- ↑ Hermann Abert, Mozart, (1909), transl. and revised by Cliff Eisen, Yale UP, 2007, pp. 150–1
- ↑ C. Eisen, S. Sadie. The New Grove Mozart Macmillan (2002), p. 11
- ↑ Corneilson (2006) Paul. "Arias, Concert" Cambridge The Cambridge Mozart Encyclopedia, C. Eisen, Keefe (editors), Simon P., Cambridge University Press, p. 21
- ↑ Küster, Whittall (1996) Konrad, Mary. Oxford Mozart: a Musical Biography Oxford University Press, p. 41
- ↑ K-165, Britannica.com