Federico Garcia Lorca
Die digter en dramaturg Federico Garcia Lorca (1898–1936) is een van die belangrikste figure van die moderne Spaanse letterkunde. Sy Andalusiese agtergrond, veral sy belangstelling in die folklore van dié streek, kom sterk na vore in sy werk.
Federico Garcia Lorca | |
|---|---|
 Garcia Lorca in 1932 | |
| Gebore | Federico del Sagrado Corazón de Jesús García Lorca 5 Junie 1898 |
| Sterf | 18 Augustus 1936 (op 38) Naby Alfacar, Granada, Spanje |
| Nasionaliteit |  Spanje |
| Alma mater | Columbia-universiteit, Universiteit van Granada |
| Beroep | Dramatikus, digter, teaterregisseur |
| Ouer(s) | Federico García Rodríguez en Vicenta Lorca Romero |
| Handtekening | |
 | |
Federico Garcia Lorca is op 5 Junie 1898 naby Granada in die streek Andalusië in Spanje gebore. Hy het die letterkunde, beeldende kuns en musiek bestudeer en was met die kunstenaar Salvador Dali en die kompon is Manuel de Falla bevriend. Lorca was 'n stigterslid van die toneelgroep La Barraca (1930), wat die werk van klassieke Spaanse skrywers dwarsdeur die land opgevoer het. Hy is op 19 Augustus 1936 tydens die Spaanse Burgeroorlog deur 'n groep aanhangers van generaal Francisco Franco in Granada doodgeskiet; sy oorskot is nooit gevind nie.
Lorca is een van die belangrikste figure in die moderne Spaanse letterkunde. Hy het gedigte, toneelstukke, poppespele sowel as musiek geskryf. Hoewel hy in sy letterkundige werk die volkstaal gebruik het, is 'n element van poësie deurgaans, ook in sy prosa, aanwesig. Lorca het baie inspirasie uit die volkstradisies van Andalusië geput en het ook direkte kontak met die folklore van dié streek gehad. Sy eerste digbundel, Verseboek, het in 1921 verskyn, gevolg deur Liedere (1927).
In Sigeunerballades (1928) en Gedig van die diepe sang (1931) beskryf hy byvoorbeeld die misterieuse sigeunersangkuns. Sy poësie word gekenmerk deur aardse beelde en ritmiese verse wat 'n mens aan kinderliedjies herinner en waarin simboliek en die dood dikwels as tema voorkom.
In 1935 het een van sy beroemdste gedigte verskyn: Klaaglied vir Ignacio Sánchez Mejfas, 'n vierdelige elegie oor die dood van 'n stiervegter. 'n Afrikaanse vertaling van die gedig deur Uys Krige is opgeneem in sy bundel Vir die luit en die kitaar (1950). Ná 'n besoek van Lorca aan die VSA het twee bundels, Digter in New York (1935) en Eerste liedere (1936), verskyn.
Lorca se bekendste dramas is die trilogie Bloedbruilof (1933), Yerma (1934) en Die huis van Bernarda Alba (1936). Laasgenoemde 2 tragedies se Afrikaanse vertalings deur Uys Krige het in onderskeidelik 1963 en 1980 verskyn. Dit is baie dramatiese werke waarin die karakters, veral die vroue, in 'n konflik tussen liefde en menslikheid enersyds, en die sosiale norme andersyds, hul instinktiewe, byna dierlike hartstogte uitbeeld. Die doodselement is ook hier sterk aanwesig.
Bronnelys
wysig- Wêreldspektrum, Vol. 17, 124, ISBN 0 908409 58 3
Eksterne skakels
wysig
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Federico Garcia Lorca.- (en) "Federico García Lorca". Encyclopædia Britannica. Besoek op 9 September 2019.
