Fonthill Abbey was 'n groot herehuis in die Neogotiese styl wat die eksentrieke skrywer William Thomas Beckford (1760−1844) omstreeks 1800 vir homself naby Fonthill Gifford in die Engelse graafskap Wiltshire laat bou het. Die argitek was James Wyatt.

'n Buiteaansig van die wes- en noordfasade van Fonthill Abbey wat in 1823 in John Rutter se werk Delineations of Fonthill afgedruk is
Die oorblyfsels van Fonthill Abbey, met Lancaster Tower, is gedeeltelik herbou
'n Dwarsdeursnee van die herehuis
Die groot saal van Fontein Abbey, soos geteken deur John Rutter

Die merkwaardigste kenmerk van Fonthill Abbey was die hoë toring wat weens ontwerps-, bou- en materiaalfoute verskeie kere ineengestort het en van die herehuis 'n berugte voorbeeld van argitektoniese megalomanie en gebrek aan tegniese kennis gemaak het. Daar word aangeneem dat Beckford sy eie roman Vathek, wat in 1786 gepubliseer is en waarin 'n kalief 'n poging onderneem om die hoogste toring ter wêreld op te rig om 'n uitsig oor alle lande te kry, as voorbeeld vir sy projek gebruik het. Die herehuis is intussen grotendeels afgebreek.

Ineenstorting

wysig

Beckford se obsessie om Fonthill Abbey ten alle koste in die kortste moontlike tyd te voltooi het, saam met sy ambisie om die toring so hoog moontlik te bou en Wyatt se gebruik van sogenaamde compo-cement as boumateriaal ('n mengsel van hout en sement), daartoe gelei dat die herehuis se strukturele integriteit ver onder die aanvaarbare standaarde was. Tydens 'n hewige storm het die toring in Desember 1825 ineengestort waarby ook die herehuis se westelike vleuel swaar skade gely het.[1]

Omstreeks 1845 is Fonthill Abbey se bouval gesloop. Net 'n klein gedeelte van die noordvleuel met twee verdiepings en 'n toring met vier verdiepings het bewaar gebly. Sedert 1966 word dit as 'n nasionale monument berskerm (Grade II*). Boumateriaal soos stene en vensters is hergebruik vir die oprigting van nuwe geboue in die nabygeleë Tisbury.

Verwysings

wysig

Eksterne skakels

wysig