Ford Anglia
Die Ford Anglia was 'n Britse motor wat ontwerp en vervaardig is deur Ford in die Verenigde Koninkryk. Dit is verwant aan die Ford Prefect en die latere Ford Popular. Die Anglia-naam is aan verskeie Fordmodelle toegeken tussen 1939 en 1967.
.JPG) 1965 Ford Anglia 105E deluxe | |
| Oorsig | |
|---|---|
| Vervaardiger | Ford |
| Produksie | 1939–67 |
| Montering |  Engeland: Dagenham Engeland: Halewood (1963–)  Australië |
| Bakwerk en onderstel | |
| Klas | Subkompak |
| Uitleg | voorenjin, agterwielaangedryf |
| Plek in geskiedenis | |
| Voorganger | Ford 7Y |
| Opvolger | Ford Escort |
'n Totaal van 1 594 486 Anglias is geproduseer. Dit is deur die Ford Escort vervang.
Anglia E04A (1939–48)
wysig 1946 Ford Anglia E04A 2-deur sedan | |
| Oorsig | |
|---|---|
| Produksie | 1939–48 55 807 eenhede[1] |
| Montering | .svg){kind=small} Verenigde Koninkryk Australië[2] |
| Bakwerk en onderstel | |
| Bakstyl | 2-deur sedan 2-deur toermotor (Australië)[2] 2-deur Roadster (Australië)[2] |
| Spesifikasies | |
| Enjin(s) | 933 cc Ford syklep I4 1172 cc Ford syklep I4 (uitvoer) |
| Lengte | 3 861 mm[3] |
| Breedte | 1 448 mm[3] |
| Hoogte | 1 600 mm[3] |
| Asafstand | 2 286 mm[3] |
| Plek in geskiedenis | |
| Variante | Ford Prefect |
Die patriotiesbenaamde eerste Ford Anglia is kort na Brittanje oorlog verklaar het teen Duitsland in September 1939 bekendgestel.[3]
Die Ford modelkode E04A was 'n opgekikkerde weergawe van die Ford 7Y, 'n eenvoudige voertuig wat op die goedkoper deel van die mark gemik was, met 'n paar nuwe funksies. Die meeste was Ford-swart geverf. Stilering was tipies laat-1930s, met 'n regop verkoeler. Daar was standaard en luukse modelle, laasgenoemde met beter instrumentasie en by voor-oorlogse modelle, treeplanke. Beide die voor- en agtersuspensie het uit dwars bladvere bestaan, en die remme was meganies.
'n Boggel aan die agterkant van die motor het 'n noodwiel in sy vertikale posisie buite geberg, instede van plat op die bagasievloer, wat bagasieruimte nuttig laat toeneem het. Sommige agtersitplekbeenruimte is afgestaan aan verbeterde bagasieruimte.[3]
Die enjin op die plaaslike mark was 'n 933 cc (56.9 kubieke dm) inlynviersilinder syklepenjin, wat reeds bekendheid verwerf het by bestuurders van sy voorgangermodelle sedert 1933.[3] Die 1172 cc inlynviersilinderenjin van die Ford Tien is toegerus vir 'n paar uitvoermarkte, insluitend Noord-Amerika, waar invoere begin het vanaf die 1948-modeljaar; hierdie motors het die effe meer aërodinamiese "drie-gat" sierrooster van die 1937-8 Ford Ten 7W gehad, wat die 1949 E494A voorgeloop het. Hulle het ook verseëlde hoofligte gehad met klein, afsonderlike parkeerligte onder dit gemonteer, asook dubbelagterligte, waarin flikkerligte bygevoeg kon word sonder enige bykomende ligte. 'n Klein stileerverandering is in Desember 1947 gemaak, met die naam "Anglia" nou aan die bokant van die sierrooster geplaas.[2]
'n Vakuumgedrewe ruitveër is op die motor behou, met sy neiging om stadiger te beweeg of te stop bo ongeveer 65 km/h, die punt waarby die suigeffek van die induksiespruitstuk verdwyn; maar die Anglia se ruitveërs was deur 'n vakuumreservoir ondersteun, wat die geneigdheid om heeltemal te stop wanneer die motor versnel, gedeeltelik aangespreek het.[3] 'n Kontemporêre padtoets het die Anglia se vermoë geprys, om weg te kan trek teen 8 of 10 km/h in hoogste rat.[3] Verpligte bestuurstoetse is toe eers onlangs in die Verenigde Koninkryk ingestel. Die meeste potensiële kopers het die voertuig sonder die voordeel van enige formele bestuursonderrig benader. Die motor het "synchromesh" tussen tweede en hoër ratte gehad, maar nie tussen eerste en tweede rat nie,[3] dus het meeste bestuurders, waar moontlik, dit vermy om onderweg af te rat na eerste.
Die 2-deur Anglia is soortgelyk aan die 4-deur E93A Ford Prefect. Produksie is aan bande gelê deur die sluiting van die Fordfabriek gedurende die Tweede Wêreldoorlog, en produksie is uiteindelik in 1948 gestaak nadat 'n totaal van 55 807 eenhede gebou is. Aanvanklike verkope het eintlik teen die vroeë 1940 in Brittanje begin, maar produksie is vroeg in 1942 opgeskort, en is teen die middel-1945 hervat. Die E04A is ook in Australië gebou in 1940-1945 en is in "tourer" en "roadster" bakstyle geproduseer.[2] Die "tourer" het 'n agtersitplek gehad en die "roadster" was 'n tweesitplek-afslaankap.[2]
 1948 Ford Anglia A54A vierdeursedan | |
| Oorsig | |
|---|---|
| Produksie | 1946–48[4] |
| Montering | Australië |
| Bakstyl | 4-deur sedan 2-deur toermotor[4] 2-deur koepee[4] 2-deur afleweringswa |
| Spesifikasies | |
| Enjin(s) | 933 cc I4 |
 1966 Ford Anglia Super 123E sedan | |
| Oorsig | |
|---|---|
| Produksie | 1962–67 79 223 eenhede |
| Bakstyl | 2-deur sedan 3-deur stasiewa 2-deur paneelwa |
| Spesifikasies | |
| Enjin(s) | 1198 cc I4 |
Verwysings
wysig- ↑ Sedgwick, M.; Gillies (1989). A-Z of Cars 1945–1970. Devon, UK: Bay View Books. ISBN 1-870979-39-7.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Ballard, Bill (2003). English and Australian Small Fords: Recognition and Restoration. pp. 54–55.
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 Howard, Geoffrey (29 April 1971). "Design Progress: Small Fords". Autocar. 134. (nbr 3918): 9, 10–12.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Ballard, Bill (2003). English and Australian Small Fords: Recognition and Restoration. p. 62.
| Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal. |
