Galleria Borghese

Galleria Borghese


Openingsjaar	1903
Tipe museum	Kunsmuseum

Die Galleria Borghese (Afrikaans: Borghese Galery) is 'n kunsgalery in Rome, Italië wat in die voormalige Villa Borghese Pinciana gehuisves word. Die gebou van die galery was aanvanklik met die omringende tuine geïntegreer, maar deesdae word die Villa Borghese-tuine as 'n afsonderlike toeristeaantreklikheid beskou. Die Galleria Borghese huisves 'n groot deel van die Borghese versameling van skilderye, beeldhouwerke en oudhede wat deur Kardinaal Scipione Borghese, die neef van Pous Paulus V (regeer 1605–1621), begin is. Die Villa is gebou deur die argitek Flaminio Ponzio, gebaseer op sketse deur Scipione Borghese self, wat dit gebruik het as villa suburbana, dit wil sê 'n plattelandse villa aan die rand van Rome.

Scipione Borghese was 'n vroeë beskermheer van Bernini en 'n ywerige versamelaar van werke van Michelangelo Merisi da Caravaggio, wat goed verteenwoordig is in die versameling by wyse van sy Seun met 'n Mandjie Vrugte , Die skrywende Sint Jerome, die Die Jong en Siek Bacchus, en andere. Ander noemenswaardige skilderye sluit Titiaan se Helige en Onhelige Liefde, Raphael se Begrafnis van Christus en werke van Peter Paul Rubens en Federico Barocci in.

Van die verlede tot die hede

Die Casino Borghese is opgerig in 'n gebied wat in die sewentiende eeu buite die mure van Rome geleë was, met die naaste toegang synde Porta del Popolo te wees. Aanvanklik het die gronde van die villa 'n gebied met 'n omtrek van byna 3 kilometer bedek. ^[1] Die hoofgebou is ontwerp deur die Vlaamse argitek Giovanni Vasanzio.^[2]

Teen 1644 het John Evelyn dit beskryf as " 'n Elysium van vreugde" met "verskeie fonteine en klein stroompies water". Evelyn het ook die Vivarium waarin volstruise, poue, swane en kraanvoëls gehuisves is, en " 'n aantal vreemde diere", beskryf. Prins Marcantonio IV Borghese (1730-1800), wat 'n aanvang geneem het met die hervorming van die park se formele tuinargitektuur na die van 'n Engelse tuin, het in ongeveer 1775 onder leiding van die argitek Antonio Asprucci begin om die verouderde tapisserie en leerbehangsel te vervang en om die Casina op te knap. Hy het die Borghese beeldhouwerke en oudhede ingevolge 'n nuwe tematiese tema geplaas wat die Borghese opperheerskappy in Rome gevier het.

Die rehabilitasie van die villa as 'n outentieke openbare museum in die laat agtiende eeu was die onderwerp van 'n uitstalling by die Getty Navorsingsinstituut in Los Angeles in 2000, ^[3] wat gemotiveer is deur die instituut se verkryging van vier en vyftig tekeninge wat met die projek verband hou.

In 1808 is prins Camillo Filippo Ludovico Borghese, die swaer van Napoleon,^[4]gedwing om die Romeinse beeldhouwerke en oudhede van die Borghese aan die keiser te verkoop. Die resultaat is dat die Borghese Gladiator, wat sedert die 1620's bekend is as die mees bewonderenswaardige beeldhouwerk in die Villa Borghese, nou eerder in die Musée du Louvre besigtig en waardeer moet word. Die "Borghese Hermaphroditus" word ook nou in die Louvre gehuisves. Die Borghese villa is met verloop van tyd uitgebrei, en uiteindelik in 1902 aan die Italiaanse regering verkoop, saam met die Borghese-landgoed en omliggende tuine en parkgebied.

Versameling

Heilige en Onheilige Liefde deur Titiaan. c. 1514

Die Galleria Borghese beskik oor twintig kamers wat oor twee vloere of verdiepings versprei is.

Die hoofvloer word meestal gewy aan klassieke oudhede uit die 1ste tot 3de eeu AD (insluitend 'n beroemde 320-30 n.C. Gladiator-mosaïek van gladiators wat in 1834 by die Borghese landgoed by Torrenova aan die Via Casilina buite Rome aangetref is) asook klassieke en neo-klassieke beeldhouwerke soos die Venus Victrix.

Die hoofvertrek van die hoofvloer genaamd die Salone beskik oor 'n groot trompe l'oeil plafonfresko deur die Sisiliaanse kunstenaar Mariano Rossi. Die fresko beeld Marcus Furius Camillus uit wat die beleg van die Kapitoolhoogte deur die Galliërs ontset. Die grotteschi-versierings is deur Pietro Rotari geskilder, en die tekeninge van diere deur Venceslaus Peter Boemo.^[5]

Die eerste kamer buite die Salone is die Camera di Cerere, met 'n marmervaas wat Oedipus en die Sfinks uitbeeld. Die tweede kamer beskik oor 'n plafon met 'n fresko van Francesco Caccianiga saam met die Val van Phaeton. Die derde kamer huisves Bernini se Apollo en Daphne.^[6]

Gian Lorenzo Bernini by die Borghese

Baie van die beeldhouwerke word vertoon in die ruimtes waarvoor hulle bedoel was, insluitende baie werke van Gian Lorenzo Bernini. Die versameling maak 'n beduidende persentasie van sy produksie van sekulêre beeldhouwerke uit, en begin met vroeë werke soos sy Die bok Amalthea met die baba Jupiter en 'n bosgod (1615), sy Aeneas, Anchises, en Ascanius (1618–19 ) ^[7]^[8] asook sy dinamiese Verkragting van Proserpine (1621–22), Apollo en Daphne (1622–25) ^[9] en Dawid, (1623)^[10] welke beskou word as belangrike werke van barokbeeldhouwerk. Daarbenewens is verskeie portret-borsbeelde in die galery opgeneem, waaronder een van Pous Paul V, en twee portrette van een van sy vroeë beskermhere, Kardinaal Scipione Borghese (1632). ^[11] Die tweede Scipione Borghese-portret is vervaardig nadat 'n groot kraak in die marmer tydens die skepping van die eerste weergawe ontdek is.

Nabygeleë museums

Die nabygeleë Galleria Nazionale d'Arte Moderna kan ook besigtig word. Die galery spesialiseer in 19de en 20ste-eeuse Italiaanse kuns. Die Museo Nazionale Etrusco beskik oor 'n versameling voor-Romeinse voorwerpe, wat merendeels bestaan uit voorwerpe van die Etruskiese beskawing wat neffens Rome opgegrawe is.