Glock GmbH (bemark as GLOCK) is ’n wapenvervaardiger met hul hoofkwartier in Deutsch-Wagram, Oostenryk en is vernoem na die stigter Gaston Glock. Hoewel die maatskappy bekend is vir die vervaardiging van slagpenaangedrewe polimeeromhulde pistole, vervaardig dit ook veldmesse, verskansingsgereedskap en kleding.

GLOCK GmbH
Tipe Privaat onderneming
Gestig 1963[1]
Hoofkantoor Deutsch-WagramOostenryk
Gebied bedienWêreldwyd
IndustrieWapens
ProdukteVuurwapens
Messe
Verskansingsgereedskap
Kleding
Webwerfwww.glock.com

Glock handwapens word deur gewapende magte en wetstoepassingsorganisasies wêreldwyd gebruik, insluitend die meeste Amerikaanse wetstoepassers.[2] Die handwapens is ook baie gewild by burgerlikes vir persoonlike beskerming en die maatskappy borg ’n kompeterende skietspan wat die wêreld deurreis.[3] Soos op 2007 vervaardig Glock meer as 12 verskillende model van handvuurwapens in sewe verskillende kalibers.[4][5]

Produkte wysig

Handwapens wysig

 
Glock model 22 (.40 S&W) in die nuwe leërgroen raamwerk (met magasyn)

Glock handwapens is algemene pistole onder wetstoepassingsagentskappe en militêre organisasie regoor die wêreld. Die gewildheid van Glock-pistole kan toegeskryf word aan ’n aantal faktore. Die pistole is baie betroubaar, dit kan onder uiterste toestande afgevuur word en dit kan ’n groot verskeidenheid ammunisietipes (9 mm, 10 mm, .40 S&W, .45 ACP, .45 GAP, .357 Sig en .380 ACP) afvuur. Die eenvoudigheid van die Glock-ontwerp dra by tot sy betroubaarheid aangesien dit uit relatief min onderdele bestaan (amper die helfte van ’n tipiese handwapen), wat die onderhoud en herstel baie makliker maak.

Die polimeergeraamte maak die wapens ligter as tipiese staal- of alluminiumgeraamte handwapens. Dit is ’n aantreklike kenmerk vir polisielede en burgerlikes wat handwapens vir verlendge tydperke dra. Die sneller is die enigste aktiewe element; al drie veiligheidslotte word gedeaktiveer wanneer die unieke sneller getrek word, en weer outomaties geaktiveer wanneer die sneller laat los word. Glockpistole het geen handmatige veiligheidslotte nie; die enigste eksterne kontroles buiten die sneller is die slotvrylating en die magasynvrylating. Dit dra by tot die eenvoudigheid van die gebruik en elimineer ’n potensiële probleem wanneer die wapen onder stres hanteer word. Dit bied ook uitstekende balans wanneer die wapen se magasyn vol gelaai is. Die meeste van die staalparte is ’n Glockpistool word met ’n nitreerproses genaamd “Tenifer” behandel,[6] wat die hardheid van die oppervlak versterk en die wapen meer bestand maak teen roes en slytasie.

Hoewel die Heckler en Koch VP70 die eerste handwapen met ’n polimeergeraamte was en 12 jaar voor die Glock 17 gemaak is, het die gewildheid van die Glockpistole ander vervaardigers geïnspireer om te begin met die vervaardiging van soortgelyke polimeergeraamtehandwapens, insluitend die Walter P99, Smith & Wesson Sigma, HS2000 (Springfield Armory XD), Steyr M, Taurus PT 24/7, Caracalpistool, FN Herstal FNP en die Ruger SR9 pistole. Glock val in die middelste prysklas vir kwaliteitpistole: oor die algemeen goedkoper as soortgelyke SIG Sauer-, SIG P226- en Heckler & Kock USP-modelle, maar duurder as die Ruger- en Taurusmodelle.

Buiten die semi-outomatiese handwapens vervaardig Glock ook ’n selekteervuurpistool, die Glock 18, wat in semi-outomaties en outomatiese verstallings afgevuur kan word. Hierdie model is slegs beskikbaar aan wetstoepassingsagentskappe en militêre organisasies.

Messe wysig

 
Glock Feldmesser FM 78 en skede.

Glock vervaardig tans twee mesmodelle, die Feldmesser 78 en die Feldmesser 81.

Die Feldmesser 78 is ’n klassieke tipe mes met ’n 165 mm-lem en ’n algehele lengte van 290 mm. Die Feldmesser 81 het dieselfde oorhoofse dimensies met ’n addisionele saag op die rug van die lem. Die Feldmesser 78 weeg 206 g en die Feldmesser 81 weeg 202 .

Die handvatsels en skedes is gemaak van polimeer en is beskikbaar in drie kleure: leërgroen (olyfgroen), sand (die kleur van die strand) en swart.[7]

Verskansingsgereedskap wysig

 
Glock Feldspaten verskansingsgereedskap

Glock vervaardig ook die Feldspatsen (veldgraaf) as ’n verskansingswerktuig.

Die Feldspatsen het ’n spitgraaf van geharde staal wat in drie posisies gesluit kan word vir grawe, skep en kap en ’n teleskopiese handvatsel van veselglasversterkte nylon met ’n metaal saaglem wat 175 mm lank is.

Die verskansingswerktuig weeg 650 g en wanneer dit handvatsel op sy langste gestel is, is dit 630 mm lank. Die graaf en handvatsel van inmekaar gevou en verkort word vir maklike vervoer en verpakking in ’n pakkie van 260 mm x 150 mm x 60 mm.[8]

Die verskansingswerktuig word voorsien van ’n nylon verpakking-/vervoersakkie wat aan ’n lyfband of rugsak gemonteer kan word.

Filiale wysig

Glock se huidige internasionale filiale is:

Galery wysig

Verwysings wysig

  1. www.businessweek.com. "Glock Maatskappy Tydlyn" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Februarie 2012. Besoek op 21 Maart 2010. {{cite web}}: |last= has generic name (hulp)
  2. (en) Ayoob, Massad (Mei 2004), "Die Glock. Wenke om meer van die topverkoper te verkoop", Shooting Industry, http://findarticles.com/p/articles/mi_m3197/is_5_49/ai_n6054266/, besoek op 2 Desember 2009 
  3. (en) TEAM GLOCK (10 Augustus 2007). "GLOCK Skietspan behou hul segetog met veelvuldige oorwinnings". Persberig. Archived from the original on 19 Februarie 2009. https://web.archive.org/web/20090219063848/http://teamglock.com/PDF-Files/DaveNewEnglandRegional.pdf. Besoek op 2 Desember 2009. 
  4. (en) Dockery, Kevin (2007). Future Weapons. Berkeley Trade. pp. 158–159. ISBN 978-0-425-21750-4.
  5. (en) Hartink, A.E. (2002). The Complete Encyclopedia of Pistols and Revolvers. Edison, New Jersey: Chartwell Books, Inc. pp. 149–156. ISBN 978-0-7858-1519-8.
  6. "GLOCK" (in Engels). Glock.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 November 2012. Besoek op 27 November 2008.
  7. Glock. "Buitelugmesse produkbladsy" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 April 2013. Besoek op 26 September 2007.
  8. Glock. "Glock verskansingswerktuig" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 April 2012. Besoek op 20 Januarie 2012.

Eksterne skakels wysig

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.