Gonger
| Hierdie artikel is 'n weesbladsy. Dit is nie geskakel of in ander bladsye ingesluit nie. Help Wikipedia deur na moontlike teks te soek en 'n skakel hierheen te plaas. |
Die term Gonger verwys in die volksgeloof van die Noord-Friese eilande Sylt en Amrum (deelstaat Sleeswyk-Holstein, Duitsland) na 'n soort poltergees.[1]
Volgens ou verhale vind "onskuldige moordslagoffers" net soos mense, wat grondstene verplaas en land omgeploeg of verwoes het, geen rus in dood en graf nie. Daarnaas keer ook godslasteraars, selfmoordenaars en mense wat hulself vervloek het, as Gongers terug.[2]
Indien 'n seeman op see sterf, keer hy as Gonger terug om sy familie van sy dood in kennis te stel. Hiervoor verrys hy snags in die klere, wat hy op die tydstip van sy afsterwe gedra het, uit sy graf op see en bring 'n besoek aan die huis van sy nakomelinge. Hier blus hy die lig, lê homself op die kombers van 'n slapende en laat 'n spoor van soutwater agter. Hy doen dit oor en oor totdat familielede van die derde en vierde generasie hulle aan hom en sy afsterwe herinner.
Hugo Wolfgang Philipp het die volksverhale oor Gongers in die 1930's in sy toneelstuk Der Gonger kommt verwerk. In 2008 en 2009 is twee televisiefilms (Gonger - Das Böse vergisst nie en Gonger 2 - Das Böse kehrt zurück) vervaardig en later ook as DVD-rolprente vrygestel.
Bronliteratuur
wysig- Karl Müllenhoff (red.): Sagen, Märchen und Lieder der Herzogthümer Schleswig, Holstein und Lauenburg, 1845. Hoofstuk CCLI, Die Gongers.
Verwysings
wysig- Hierdie artikel, of gedeeltes daarvan, is uit die volgende Wikipedia-artikel vertaal: Gonger