Groothertog Konstantyn Konstantinowitsj van Rusland

Konstantyn Konstantinowitsj
	Groothertog
	;
Huis	Romanof
Vader	Groothertog Konstantyn Nikolajewitsj
Moeder	Prinses Alexandra van Sakse-Altenburg
Gebore	22 Augustus [O.S. 10 Augustus] 1858, ; Sint Petersburg, Russiese Ryk
Oorlede	15 Junie [O.S. 2 Junie] 1915, ; Pawlofsk, Russiese Ryk

Hierdie naam is volgens die Oos-Slawiese gebruik; die patroniem is Konstantinowitsj en die van is Romanof.

Groothertog Konstantyn Konstantinowitsj (Russies: Константи́н Константи́нович; 22 Augustus [O.S. 10 Augustus] 1858 – 15 Junie [O.S. 2 Junie] 1915) was ’n Russiese groothertog en ’n kleinseun van keiser Nikolaas I. Hy was ook ’n digter en dramaturg wat onder sy voorletters, K.R. (vir Konstantyn Romanof), geskryf het.

Lewe

Konstantyn Konstantinowitsj as Josef van Arimatea in sy eie toneelstuk Koning van Judea, 1914.

Konstantyn was die vierde oudste kind van groothertog Konstantyn Nikolajewitsj van Rusland en prinses Alexandra van Sakse-Altenburg. Hy is in die Konstantyn-paleis in Sint Petersburg gebore. Sy oudste suster was Olga Konstantinowna, later koningin Olga van Griekeland.

Hy was aanvanklik in die Russiese vloot, maar was ontevrede daar en het by die Keiserlike Wag aangesluit, waar hy uitgeblink het. Hy was ’n beskermheer van Russiese kuns en ’n kunstenaar uit eie reg. Hy was ’n talentvolle pianis en ’n goeie vriend van Pjotr Tsjaikofski. Hy was egter veral ’n man vir letterkunde en het verskeie Russiese letterkundeverenigings gestig. Hy het werk uit ander tale vertaal (onder meer Hamlet en werk van Schiller en Goethe). Hy was ook ’n digter en dramaturg en het sy eie werk geregisseer. Hy het die rol van Josef van Arimatea vertolk in sy toneelstuk Koning van Judea.

Aleksander III het hom aangestel as voorsitter van die Russiese Akademie van Wetenskap en later as hoof van militêre kolleges.

Seksualiteit

Konstantyn Konstantinowitsj en sy gesin in 1905.

Hoewel hy ’n toegewyde en selfs konserwatiewe openbare figuur was, was sy privaat lewe vol wroeging. Eers met die publikasie van sy baie openlike dagboek lank ná sy dood het dit algemeen bekend geword dié pa van nege kinders was biseksueel.^[1]

Sy eerste homoseksuele ondervinding was in die Keiserlike Wag. Hy het volgens sy dagboek tussen 1893 en 1899 dit wat hy sy "hoofsonde" genoem het, laat vaar. Teen die geboorte van sy sewende kind was die groothertog egter ’n gereelde besoeker aan verskeie manlike bordele in Sint Petersburg. Die versoekings wat hom in die gesig gestaar het, was ’n belangrike tema in sy dagboek.^[1] Teen einde 1904 het KR ’n verhouding aangeknoop met ’n jong man met die naam Jatsko.

Huwelik en gesin

KR is in 1884 met prinses Elisabeth van Sakse-Altenburg, sy kleinniggie, getroud. Sy het ná haar troue bekendgestaan as groothertogin Elizaweta Mawrikijewna. KR was ’n toegewyde man en liefdevolle pa. Hy en sy gesin het in die Pawlofsk-paleis in ’n voorstad van Sint Petersburg gewoon.

Die gepaar het nege kinders gehad: Ioann, Gabriël, Tatjana, Konstantyn, Oleg, Igor, Georgi, Natalia en Wera. Hulle was die eerste kinders wat geraak is deur Aleksander III se nuwe wet, waarvolgens net die kinders en die kinders van seuns van ’n tsaar die titel groothertog(in) kon hê; ander kleinkinders en hul nageslag sou die titel prins(es) hê. Dit was ’n poging om die getal groothertoë, wat salarisse van die keiserlike tesourie ontvang het, te verminder.

Oorlogsjare en rewolusie

Die eerste jaar van die Eerste Wêreldoorlog het nie goed afgeloop vir die gesin nie. Vyf van KR se ses seuns was in die Russiese weermag en in Oktober 1914 is sy vierde oudste en mees talentvolle seun,^[2] prins Oleg, gedood. Die volgende jaar het sy skoonseun prins Bagration-Muhransky aan die Kaukasiese front gesneuwel. Dit was vir KR ’n groot slag en hy is op 15 Junie 1915 oorlede.

Die mynskag waar die oorskot van drie van KR se seuns ontdek is.

Nadat die Bolsjewiste die mag in Oktober 1917 in Rusland oorgeneem het, is prinse Ioann, Gabriël, Konstantyn en Igor almal in hegtenis geneem. Prins Gabriël was siek en is in die hoofstad, wat toe as Petrograd bekend was, aangehou, maar die ander drie is na Alapajefsk, ’n dorpie in die Oeralgebergte, gestuur. Daar is hulle verskeie maande lank aangehou saam met groothertogin Elizaweta Fjodorowna (die tsarina se suster), groothertog Sergei Michailowitsj en prins Wladimir Palei. In die nag van 17-18 Julie 1918 (24 uur nadat Nikolaas II en sy gesin in Jekaterinburg doodgeskiet is) is die Alapajefsk-gevangenes deur die Bolsjewiste in ’n mynskag afgegooi, waar hulle gesterf het. Prins Gabriël is later vrygelaat en hy en sy vrou het in Parys, Frankryk, gaan woon. Hy is in 1955 dood.

KR se vrou en twee jongste kinders, prins Georgi en prinses Wera, het tot ná die Russiese Rewolusie in Pawlofsk gewoon, waarna hulle toegelaat is om na Stockholm te reis. Hulle het later eers in België en toe Duitsland gewoon. Elizaweta is op 24 Maart 1927 in Leipzig oorlede. Een van prins Ioann se afstammelinge is die Amerikaanse akteur Sebastian Arcelus.

Sien ook

Verwysings

↑ ^1,0 ^1,1 Maylunas, Andrei, en Mironenko, Sergei (red.); Galy, Darya (vert.), A Lifelong Passion: Nicholas and Alexandra: Their Own Story, 1997
↑ Zeepvat, Charlotte, The Camera and the Tsars, 2006

Skakels

(ru) Gedigte deur K.R. Geargiveer 8 Oktober 2006 op Wayback Machine

Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Groothertog Konstantyn Konstantinowitsj van Rusland.
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia

[maylunas-1] 1,0 ^1,1 Maylunas, Andrei, en Mironenko, Sergei (red.); Galy, Darya (vert.), A Lifelong Passion: Nicholas and Alexandra: Their Own Story, 1997

[2] Zeepvat, Charlotte, The Camera and the Tsars, 2006

[1]

[2]