Kitalpha
Kitalpha (ook bekend as Alpha Equulei of α Equ) is die helderste ster in die sterrebeeld Vul (Equuleus). Dit is 190 ligjare van die Son af.
Kitalpha
| ||||
| ||||
| Kitalpha se ligging (in die rooi sirkel). | ||||
| Sterrebeeld | Vul | |||
| Bayer-naam | Alpha Equulei | |||
| Spektraaltipe | G7III + kA3hA4mA9[1] | |||
| Soort | Dubbelster | |||
| Waarnemingsdata (Epog J2000) | ||||
| Regte klimming | 21h 15m 49.43192s[2] | |||
| Deklinasie | +5° 14′ 52.2430″[2] | |||
| Skynmagnitude (m) | 3,919[3] | |||
| Absolute magnitude (M) | 0,17 (0,71 + 1,18)[1] | |||
| B-V-kleurindeks | +0,529[3] | |||
| U-B-kleurindeks | +0,284[3] | |||
| Besonderhede | ||||
| Massa (M☉) | A: 2,3[1] B: 2[1] | |||
| Radius (R☉) | A: 9,2[1] B: 2,6[1] | |||
| Ligsterkte (L☉) | A: 52,5[1] B: 26,3[1] | |||
| Ouderdom (jaar) | B: 740 miljoen[1] | |||
| Temperatuur (K) | A: 5 100[1] B: 8 150[1] | |||
| Rotasiespoed (km/s) | A: 20[4] | |||
| Ander name | ||||
| 8 Equulei, HR 8131, HD 202447, BD +04 4635, HIP 104987, SAO 126662, FK5 800, GC 29735 | ||||
| ||||
Name
wysigDie ster se Bayer-naam is "Alpha Equulei" en sy Flamsteed-naam "8 Equulei". Die tradisionele naam, "Kitalpha", kom van die Arabiese قطعة الفرس qiṭ‘a(t) al-faras, "’n deel van die perd".
In 2016 het die Internasionale Astronomiese Unie se sternaamwerkgroep (WGSN) die naam "Kitalpha" vir die ster goedgekeur[5]
Eienskappe
wysigDie gesamentlike klassifikasie van α Equ is ’n G-tipe reusester[6] met ’n skynbare magnitude van 3,92, maar dit is ’n dubbelster. Die primêre komponent is ’n G7-reus wat ’n ligsterkte van sowat 50 keer dié van die Son het. Sy oppervlaktemperatuur is 5 100 K en sy radius 9,2 keer die Son s’n.
Die sekondêre ster is ’n A-tipe hoofreeksster met ’n ligsterkte van sowat 26 keer die Son s'n. Dit het ’n oppervlaktemperatuur van 8 150 K en ’n radius van 2,6 sonradiusse. Dit is ’n chemies buitengewone Am-ster.[1]
Die twee sterre wentel elke 988 dae in ’n sirkulêre wentelbaan om mekaar. Volgens hulle wentelsnelhede is hulle massas onderskeidelik 2,3 en 2 sonmassas.[1]
Verwysings
wysig- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 Griffin, R. E. M.; Griffin, R. F. (2002). "Composite spectra Paper 11: α Equulei, an astrometric binary with an Am secondary". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 330 (2): 288. Bibcode:2002MNRAS.330..288G. doi:10.1046/j.1365-8711.2002.05030.x.
- ↑ 2,0 2,1 van Leeuwen, F. (2007). "Validation of the new Hipparcos reduction". Astronomy and Astrophysics. 474 (2): 653–664. arXiv:0708.1752. Bibcode:2007A&A...474..653V. doi:10.1051/0004-6361:20078357.Vizier catalog entry
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Cousins, A. W. J. (1984). "Standardization of Broadband Photometry of Equatorial Standards". South African Astronomical Observatory Circulars. 8: 59. Bibcode:1984SAAOC...8...59C.
- ↑ Pizzolato, N.; Maggio, A.; Sciortino, S. (September 2000), "Evolution of X-ray activity of 1-3 Msun late-type stars in early post-main-sequence phases", Astronomy and Astrophysics 361: 614–628, Bibcode: 2000A&A...361..614P
- ↑ "Bulletin of the IAU Working Group on Star Names, No. 1" (PDF). Besoek op 28 Julie 2016.
- ↑ Ginestet, N.; Carquillat, J. M.; Jaschek, C. (1999). "Spectral classifications in the near infrared of stars with composite spectra. III. Study of a sample of 137 objects with the Aurelie spectrograph". Astronomy and Astrophysics Supplement. 134 (3): 473. Bibcode:1999A&AS..134..473G. doi:10.1051/aas:1999444.
Eksterne skakels
wysig
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
