Kitalpha

(Aangestuur vanaf HD 202447)

Kitalpha (ook bekend as Alpha Equulei of α Equ) is die helderste ster in die sterrebeeld Vul (Equuleus). Dit is 190 ligjare van die Son af.

Kitalpha
Kitalpha se ligging (in die rooi sirkel).
Kitalpha se ligging (in die rooi sirkel).
Sterrebeeld Vul
Bayer-naam Alpha Equulei
Spektraaltipe G7III + kA3hA4mA9[1]
Soort Dubbelster
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 21h 15m 49.43192s[2]
Deklinasie +5° 14′ 52.2430″[2]
Skynmagnitude (m) 3,919[3]
Absolute magnitude (M) 0,17 (0,71 + 1,18)[1]
B-V-kleurindeks  +0,529[3]
U-B-kleurindeks  +0,284[3]
Besonderhede
Massa (M) A: 2,3[1]
B: 2[1]
Radius (R) A: 9,2[1]
B: 2,6[1]
Ligsterkte (L) A: 52,5[1]
B: 26,3[1]
Ouderdom (jaar) B: 740 miljoen[1]
Temperatuur (K) A: 5 100[1]
B: 8 150[1]
Rotasiespoed (km/s) A: 20[4]
Ander name
8 Equulei, HR 8131, HD 202447, BD +04 4635, HIP 104987, SAO 126662, FK5 800, GC 29735
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

Name wysig

Die ster se Bayer-naam is "Alpha Equulei" en sy Flamsteed-naam "8 Equulei". Die tradisionele naam, "Kitalpha", kom van die Arabiese قطعة الفرس qiṭ‘a(t) al-faras, "’n deel van die perd".

In 2016 het die Internasionale Astronomiese Unie se sternaamwerkgroep (WGSN) die naam "Kitalpha" vir die ster goedgekeur[5]

Eienskappe wysig

Die gesamentlike klassifikasie van α Equ is ’n G-tipe reusester[6] met ’n skynbare magnitude van 3,92, maar dit is ’n dubbelster. Die primêre komponent is ’n G7-reus wat ’n ligsterkte van sowat 50 keer dié van die Son het. Sy oppervlaktemperatuur is 5 100 K en sy radius 9,2 keer die Son s’n.

Die sekondêre ster is ’n A-tipe hoofreeksster met ’n ligsterkte van sowat 26 keer die Son s'n. Dit het ’n oppervlaktemperatuur van 8 150 K en ’n radius van 2,6 sonradiusse. Dit is ’n chemies buitengewone Am-ster.[1]

Die twee sterre wentel elke 988 dae in ’n sirkulêre wentelbaan om mekaar. Volgens hulle wentelsnelhede is hulle massas onderskeidelik 2,3 en 2 sonmassas.[1]

Verwysings wysig

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 Griffin, R. E. M.; Griffin, R. F. (2002). "Composite spectra Paper 11: α Equulei, an astrometric binary with an Am secondary". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 330 (2): 288. Bibcode:2002MNRAS.330..288G. doi:10.1046/j.1365-8711.2002.05030.x.
  2. 2,0 2,1 van Leeuwen, F. (2007). "Validation of the new Hipparcos reduction". Astronomy and Astrophysics. 474 (2): 653–664. arXiv:0708.1752. Bibcode:2007A&A...474..653V. doi:10.1051/0004-6361:20078357.Vizier catalog entry
  3. 3,0 3,1 3,2 Cousins, A. W. J. (1984). "Standardization of Broadband Photometry of Equatorial Standards". South African Astronomical Observatory Circulars. 8: 59. Bibcode:1984SAAOC...8...59C.
  4. Pizzolato, N.; Maggio, A.; Sciortino, S. (September 2000), "Evolution of X-ray activity of 1-3 Msun late-type stars in early post-main-sequence phases", Astronomy and Astrophysics 361: 614–628, Bibcode2000A&A...361..614P 
  5. "Bulletin of the IAU Working Group on Star Names, No. 1" (PDF). Besoek op 28 Julie 2016.
  6. Ginestet, N.; Carquillat, J. M.; Jaschek, C. (1999). "Spectral classifications in the near infrared of stars with composite spectra. III. Study of a sample of 137 objects with the Aurelie spectrograph". Astronomy and Astrophysics Supplement. 134 (3): 473. Bibcode:1999A&AS..134..473G. doi:10.1051/aas:1999444.

Eksterne skakels wysig

Koördinate:   21h 15m 49.43192s, +05° 14′ 52.2430″