Hannibal
Hannibal (247 v.C. – 183/182/181 v.C.) was 'n Kartaagse generaal en politikus. In 216 v.C. vernietig Hannibal 'n weermag van die Romeine by die Slag van Cannae.
| Hannibal | |
|---|---|
 Standbeeld van Hannibal. | |
| Bynaam(e) | Barka (Weerlig) |
| Geboortedatum | 247 v.C. |
| Geboorteplek | Kartago |
| Sterfdatum | 183/182/181 v.C. |
| Sterfplek | Libissa, Bitinië |
| Lojaliteit | Kartago |
| Poste beklee | Kartaagse weermag tydens die Tweede Puniese Oorlog |
| Veldslae/oorloë | Beleg van Saguntum Slag van Ticino Slag van die Trebbia Slag van Trasimeno Slag van Cannae Slag van Zama |
| Familie | Hamilkar Barka Hasdrubal Barka Magon |
Jeug
wysigHannibal was die seun van Hamilcar Barka. Sy pa is die bevelhebber van die Kartaagse magte op Sisilië en keer ná die Eerste Puniese Oorlog na Kartago terug om die opstandige huurlinge te verslaan en die Huurlinge-oorlog te beëindig. Hannibal gaan in 237 v.C., nege jaar oud, met sy pa saam na Hispania op 'n veldtog wat nege jaar sal duur. In 228 v.C. sneuwel sy pa en sy swaer Hasdrubal word die nuwe generaal. In 221 v.C. word Hasdrubal vermoor. Hannibal word verkies tot generaal van die Kartaagse leër.[1]
Die Tweede Puniese Oorlog
wysigIn 220 v.C. besoek 'n Romeinse gesantskap Hannibal in Nuwe Kartago, die Puniese stad in Hispania. Die Romeine waarsku hom nie oor die Ebrorivier te trek nie. Hannibal verwerp dit.[1]
In 219 v.C. val Hannibal die stad Saguntum aan wat 'n bondgenoot van die Romeine is. Die beleëring duur agt maande, maar die Romeinse senaat kan nie tot 'n besluit kom nie. Saguntum val en Hannibal word gewond. Rome eis sy uitlewering, maar Kartago weier. Die Romeine verklaar oorlog en berei 'n inval voor in sowel Hispania as in Africa. Hannibal trek egter met sy oorlogsolifante oor die Alpe na Italië en dit lei tot die gevaarlikste situasie wat die Romeinse Republiek ooit sal deurmaak. Pleks van die inval in Africa word Sempronius na die noorde gestuur ten einde Hannibal te verhoed om Rome self aan te val. In Desember 216 v.C. verslaan Hannibal die Romeine naby die Trebia-rivier. In 217 v.C. trek hy Etruria in en op 21 Junie vernietig hy die Romeine by die Trasimeense meer.[1]
Die Romeine stel 'n diktator aan met onbeperkte magte, Quintus Fabius Maximus. Hy vermy 'n direkte konfrontasie en Hannibal trek na die suide na Samnium. In 216 v.C. word die versigtige beleid van Fabius opgegee. Vir Paullus en Varro word beveel Hannibal aan te val. Hannibal verslaan hulle opnuut op 2 Augustus naby Cannae, maar hy bly weg van Rome. In die jare 215 v.C.-212 v.C. probeer Hannibal steun te kry van die stede in die suide en talle van hulle loop oor na die Puniese kant. Die Romeinse mag in Italia wankel. Hannibal teken 'n verdrag met Filippus V van Masedonië, maar Hiero II van Sirakuse sterf. In 212 v.C. vernietig Hannibal opnuut die Romeine in die slag van Herdonea. Die Romeine beleër egter Capua en Hannibal probeer dit te verhoed deur in 211 v.C. na Rome trek. Capua val egter en Hannibal trek terug na die suide.[1]
Stadig begin die Romeine sterker te word. Scipio val die Kartagers aan in Hispania en verower Nuwe Kartago, hulle basis. In 208 v.C. probeer Hasdrubal, Hannibal se broer ook oor die Alpe te trek om sy broer te gaan help, maar die volgende jaar word hy by die Metaurus-rivier verslaan en gedood. Hannibal kry geen versterkings uit Hispanië of Africa nie.[1]
In 204 v.C. begin Rome 'n teenaanval en val Africa binne. Scipio beleër die stad Utica. In 203 v.C. verslaan hy die een leër wat tussen hom en Kartago self staan. Die stad moet vrede sluit en roep Hannibal terug uit Italia. In 202 v.C. misluk die onderhandlings en die oorlog word hervat. In die herfs verslaan Scipio vir Hannibal naby Zama en dit is die einde van die Kartaagse mag. Kartago moet 'n vernederende vrede sluit.[1]
Ná die oorlog
wysigHannibal word in Kartago nog verkies as suffeet in 196 v.C., maar die Romeine eis sy uitlewering. Hy vlug eers na Tirus en daarna na Efese, die Seleukidiese hof van Antiochus III. In 190 v.C. verslaan die Romeine Antiochus in die slag van Magnesia en Hannibal se uitlewering word opnuut geëis. In 187 v.C. is hy in Armenië maar opnuut word om uitlewering gevra. Van 187 v.C.-183 v.C. help hy koning Prusias van Bithinië teen Eumnenes van Pargamum, maar in 183 v.C. dreig uitlewering opnuut, en op 64-jarige leeftyd vergiftig hy homself.[1]
Eksterne skakels
wysig
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Hannibal.
Verwysings
wysig- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Hannibal: The Military Biography of Rome's Greatest Enemy, Richard A. Gabriel, Potomac Books, Inc., 2011, ISBN 1-59797-766-7, ISBN 978-1-59797-766-1