Heinkel He 162
Die Heinkel He 162 was 'n enkelsitplek, straalmotorige, vegvliegtuig van die Luftwaffe wat tydens die laaste jaar van die Tweede Wêreldoorlog ontwikkel is en amptelik nie enige vyandige vliegtuie afgeskiet het nie. Hierdie vliegtuig is 'n bewys van hoe desperaat Duitsland was teen die einde van die Tweede Wêreldoorlog. Dit vliegtuig was goedkoop, klein en maklik om te vervaardig en ontwerp as 'n teenvoeter vir die Geallieerdes se daaglikse bomwerper aanvalle. Die Duitse Ministerie het 'n versoek gerig vir die vliegtuig op 8 September 1944 en die program se naam was die Salamander - nie die vliegtuig nie. Dit het reeds op 6 Desember 1944 sy nooiensvlug voltooi. Die totale tyd van die begin van die ontwerp tot by die nooiensvlug was net oor die drie maande. Die raamwerk van die romp was van 'n ligte allooi gemaak terwyl die neus van laaghout en die vlerke ook van hout gemaak is. Die voorste rant van die vlerk het 'n metaal bedekking op gehad. Die kajuit was modern met 'n uitskietstoel en dit het boontoe gevou om oop te maak.
| Heinkel He 162 | |
|---|---|
.jpg) | |
| Tipe | Vegvliegtuig |
| Vervaardiger | Heinkel |
| Ontwerp deur | Heinkel |
| Nooiensvlug | 6 Desember 1944 |
| Vrygestel | 1945 |
| Onttrek | 1945 |
| Status | Uit diens gestel |
| Hoofgebruiker | Luftwaffe |
| Aantal gebou | 320 geskat |
Die motor was bo-op die vliegtuig monteer om ontwerptyd en konstruksietyd te spaar. Die vliegtuig was ontwerp om die motor, luginlaat en gas uitlaat. Die motor was aan die vliegtuig geheg met drie boute en sy posisie het nie enige aerodinamiese nagevolge gehad nie. Dit het wel die vliegtuig se stabiliteit beïnvloed en dit was moeilik om die vliegtuig te vlieg. Daar was 'n tweeslag-enjin aanboord om die straalmotor aan die gang te kry.
Gedurende die eerste vlieg in Desember 1944 het die landingswiele se deksels gefaal en afgebreek. Die deksels was gemaak van laaghout asook die vlerke en stertvinne. Duitsland het op daardie stadium ernstige grondstof tekorte ondervind. 'n Ondersoek het aangetoon dat die gom wat gebruik word om die laaghout aan mekaar te hou ook die hout wegvreet. Terwyl daar gesoek was na n ander gom het toesvlugte met die prototipe voortgegaan en op 10 Desember 1944 het dit neergestort nadat die vlerk in 'n vlug meegegee het.
Die vliegtuie is gebou deur 'n netwerk van subkontrakteurs, insluitend timmermanne en meubelmakers. Daar was verwag om sowat 4,000 eenhede per maand te bou. Teen Februarie 1945 was 100 reeds gebou maar vlieënier opleiding het agterweë gebly. Hitler Jeuglede was opgelei in sweeftuie as beginpunt as vlieëniers vir die Heinkel He 162.
Die vliegtuig het in Januarie 1945 sy operasionele toetsing voltooi. In Februarie 1945 was die 1/JG1 eenheid die eerste om met die vliegtuig toegerus te word; hulle moes hulle Messerschmitt Bf 109 afgee en party het dit teësinnig gedoen. Daar was een Groep (Gruppe) van drie Eskaders was gevorm in Mei 1945 te Leck in Sleeswyk-Holstein maar die lughawe was oorgeneem deur Britse troepe vier dae later. Brandstof tekorte en algehele chaos teen die einde van die oorlog het tot gevolg gehad dat die vliegtuig nooit sy 20mm kanonne in enige geveg afgevuur het nie.
Tweehonderd van die vliegtuig was voltooi en 800 in produksie in ondergrondse fabrieke toe hulle beset word. Na die oorlog was elf van die He 162 na Engeland verskeep vir toetsing deur die Britse Lugmag.
Tegniese besonderhede wysig
| Item | Statistiek |
|---|---|
| Aantal motors | 1 |
| Tipe motor | Straal |
| Vervaardiger | BMW 003A-1 turbojet |
| Kraglewering per motor | 800 kg stukrag |
| Vlerkspan | 7,2 m |
| Lengte | 9,05 m |
| Hoogte | 2,55 m |
| Vlerkoppervlak | 11,2 m2 |
| Normale opstygmassa | 2 695 kg |
| Maksimumsnelheid | 840 km/h op 6 000 m |
| Operasionele hoogte | 12 040 m |
| Togafstand | 695 km |
| Klimvermoë | 1 280 m per minuut |
| Bewapening | Twee 20 mm kanonne |
Sien ook wysig
Bron wysig
- Crosby, Francis: THE WORLD ENCYCLOPEDIA OF FIGHTERS & BOMBERS. 2015. ISBN 978-1-84476-917-9