Wikipedia

Hetaira

Hetaira (meervoud: hetairai; Grieks: ἑταίρα, "metgesel") was 'n soort prostituut in antieke Griekeland wat, benewens om seksuele dienste te verskaf, ook opgetree het as 'n kunstenaar, vermaker en geselser. Anders as ander Griekse vroue van dié tyd was hetairas goed opgevoed en is hulle in die simposiums toegelaat.

Jean-Léon Gérôme se skildery Phryne voor die Areopagus beeld die hetaira Phryne uit wat verhoor word. Toe die jurielede haar naakte liggaam sien, het hulle glo besluit sy is onskuldig.

Opsomming

wysig
 
Dié skildery, aan die binnekant van 'n kylix, beeld 'n hetaira uit wat kottabos speel – dit is 'n soort drinkspeletjie wat by simposiums gespeel is waarin deelnemers die afsaksel in hulle wynbekers na 'n teiken werp.

Historici het tradisioneel onderskei tussen "hetairai" en "pornai", 'n ander soort antieke Griekse prostituut. In teenstelling met pornai, wat in bordele of op straat seks aan verskeie kliënte verskaf het, is geglo hetairai het net 'n paar mans op 'n slag as kliënte gehad en dat hulle langtermynverhoudings met hulle gehad het terwyl hulle seks, geselskap en intellektuele stimulasie verskaf het.[1][2]

Historici het egter dié feit begin bevraagteken. Die tweede uitgawe van Oxford Classical Dictionary dui byvoorbeeld aan dat die term "hetaira" 'n eufemisme vir enige soort prostituut was.[3]

'n Derde mening, soos voorgestaan deur Rebecca Futo Kennedy, is dat hetairai "nie prostitute of selfs courtisanes was nie".[4] Sy glo hetairai was elite-vroue,[5] net soos "hetairoi", die manlike vorm, gedui het op elite-mans by simposiums.[4]

Selfs wanneer die woord "hetaira" na 'n sekere klas prostituut verwys, stem geleerdes nie saam oor wat presies die verskil was nie. Kurke meen hetairai het deur die gawe van taalgebruik die feit verdoesel dat hulle seks verkoop, terwyl pornai eksplisiet seks verkoop het.[6] Volgens hom kon albei óf slawe óf vry gewees het en kon hulle vir 'n koppelaar gewerk het of nie.[6] Kapparis sê hetairai was hoëklasprostitute, en haal Dover aan wat verwys na die langtermynaard van hetairai se verhoudings met individuele mans.[7]

Dit lyk tog of vroue wat as "hetairai" eerder as "pornai" beskryf is, opgevoed was en ook geselskap verskaf het.[8] Hulle kon ryk word en hulle eie finansies hanteer as hulle vry was. Hulle loopbane sou egter kort wees en as hulle nie genoeg verdien het om hulleself te onderhou nie, sou hulle soms in bordele of as koppelaars moes werk om 'n inkomste te verseker wanneer hulle ouer was.[9]

Verwysings

wysig
  1. ↑ Kurke, Leslie (1997). "Inventing the "Hetaira": Sex, Politics, and Discursive Conflict in Archaic Greece". Classical Antiquity. 16 (1): 107–108. doi:10.2307/25011056. JSTOR 25011056.
  2. ↑ Seltman, Charles (1953). Women in Greek Society. Londen. p. 115ff.{{cite book}}: AS1-onderhoud: plek sonder uitgewer (link), aangehaal in Davidson 1997, p. 75
  3. ↑ Hammond, N.G.L.; Scullard, H.H., reds. (1970). The Oxford Classical Dictionary (2 uitg.). Oxford: Oxford University Press. p. 512.
  4. ↑ 4,0 4,1 Futo Kennedy, Rebecca (2014). Immigrant Women in Athens: Gender, Ethnicity, and Citizenship in the Classical City. New York: Routledge. p. 69. ISBN 9781138201033.
  5. ↑ Futo Kennedy, Rebecca (2014). Immigrant Women in Athens: Gender, Ethnicity, and Citizenship in the Classical City. New York: Routledge. p. 74. ISBN 9781138201033.
  6. ↑ 6,0 6,1 Kurke, Leslie (1997). "Inventing the "Hetaira": Sex, Politics, and Discursive Conflict in Archaic Greece". Classical Antiquity. 16 (1): 108. doi:10.2307/25011056. JSTOR 25011056.
  7. ↑ Kapparis, Konstantinos A. (1999). Apollodoros 'Against Neaira' [D.59]. p. 408.
  8. ↑ Kapparis, Konstantinos A. (1999). Apollodoros 'Against Neaira' [D.59]. p. 6.
  9. ↑ Kapparis, Konstantinos A. (1999). Apollodoros 'Against Neaira' [D.59]. p. 7.

Skakels

wysig
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Hetaira&oldid=2453234"