Tautavelmens
| |
| Algemene naam | Tautavelmens |
|---|---|
| Katalogusnommer | Arago 21, 47, ens. |
| Spesie | Homo erectus tautavelensis |
| Ouderdom | 400 000 tot 550 000 jaar |
| Plek ontdek | Tautavel, Frankryk |
| Datum ontdek | Van 1971 af |
| Ontdek deur | Henry de Lumley |
Die naam Tautavelmens verwys na die argaïese mense wat sowat 550 000 tot 400 000 jaar gelede in die Aragogrot in Tautavel, Frankryk, gewoon het.
Hulle word algemeen gegroepeer as deel van 'n lang en hoogs uiteenlopende lyn van oorgangsvorme wat in die middel van die Pleistoseen in Europa gewoon het en eindelik sou ontwikkel tot die Neanderdalmense (Homo neanderthalensis of H. sapiens neanderthalensis).[1] Hulle is al toegewys aan die spesie Homo heidelbergensis[2] of geklassifiseer as 'n Europese subsespesie van H. erectus as H. e. tautavelensis.[3]
Beskrywing
wysigDie skedel is rekonstrueer van die spesimens Arago 21 en 47 (moontlik manlik), en stem in 'n mate meer ooreen met wat beskou kan word as die vorm van 'n tipiese H. erectus (sensu stricto) as dié van 'n tipiese H. heidelbergensis. Die breinkapasiteit is 1 166 cc. Dit lyk of hulle oor die algemeen 'n robuuste skelet gehad het. Die gemiddelde lengte was 1,66 m.
Die Aragogrot se opening is op die kant van 'n krans 80 m bo 'n rivier en kyk uit oor die Tautavelvlakte, met 'n plato bo en bergagtige terrein aan die kante. Tydens en ná die tyd dat mense daar gewoon het, het die gebied verander van 'n gematigde en vogtige woudland tot 'n koue en droë steppeland.
Dit lyk of die subspesie 'n verskeidenheid diere gejag het, insluitende edelherte, rendiere, perde en bewers. Hulle het gereedskap tipies van die Acheuleen gemaak, maar het hoofsaaklik kleiner instrumente gemaak soos skrapers eerder as handbyle.
Dit lyk of kannibalisme op plekke voorgekom het.[2] Daar is geen tekens van vuur tot so 400 000 jaar gelede nie.[2]
Verwysings
wysig- ↑ De Lumley, H.; de Lumley, M.-A. (1971). "Découverte de restes humains anténéandertaliens datés du début de Riss á la Caune de l'Arago (Tautavel, Pyrénées-Orientales)". Comptes Rendus de l'Académie des Sciences de Paris (in Frans). 272: 1729–1742.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 De Lumley, H. (1979). "L'homme de Tautavel" [Die Man van Tautavel]. Les dossiers de V Archéologie (in Frans). 36: 1–111.
- ↑ Guipert, G. (2005). Reconstruction and Phyletic Position of the Skull Bones of Tautavel Man (Arago 21-47).
Skakels
wysig
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
