Wikipedia

Institute for the Future

Institute for the Future (IFTF) (Afrikaans: Die Instituut vir die Toekoms) is 'n Palo Alto, Kalifornië, nie-winsgewende dinktenk in die VSA. Dit is in 1968 gestig as 'n uitvloeisel van die RAND Korporasie om organisasies te help beplan vir die langtermyn-toekoms, 'n benadering bekend as toekomsstudies.[1]

IFTF logo

Geskiedenis

wysig

Skepping

wysig

Eerste verwysings na die idee van 'n Instituut vir die Toekoms kan gevind word in 'n prospektus van 1966 deur Olaf Helmer en ander.[2] Terwyl hy by RAND Korporasie was, was Helmer reeds betrokke by die ontwikkeling van die Delphi-metode van toekomsstudies. Hy en ander wou die werk verder uitbrei met die klem op die ondersoek van verskeie scenario's. Dit kan gesien word in die prospektus opsomming:

  • Om die moontlike toekomste vir ons [VSA] nasie en vir die internasionale gemeenskap sistematies te ondersoek.
  • Om vas te stel watter een van hierdie moontlike toekomste wenslik is en waarom.
  • Om maniere te soek waardeur die waarskynlikheid van hul voorkoms versterk kan word deur toepaslike doelgerigte optrede.[1]

Begin jare

wysig

Die Instituut het in 1968 in Middletown, Connecticut, geopen. Die aanvanklike groep is onder leiding van Frank Davidson en sluit in Olaf Helmer, Paul Baran, Arnold Kramish en Theodore Gordon.[1] Die Instituut se werk was aanvanklik gebaseer op die voorspellingsmetodes wat deur Helmer in RAND ontwikkel is. Die Delphi-metode is gebruik om inligting uit veelvuldige anonieme bronne te verkry.[3] Dit is aangevul deur kruisimpakanalise (Cross Impact Analysis), wat ontleders aangemoedig het om verskeie toekomstige scenario's te oorweeg.

Alhoewel presies en kragtig was die metodes wat in 'n korporatiewe omgewing ontwikkel is grootliks georiënteer om besigheids- en ekonomiese ontledings te verskaf. Op 'n konferensie in 1971 oor wiskundige modellering het Helmer kennis geneem van die behoefte aan soortgelyke verbeterings in maatskaplike modellering.[4] Vroeë pogings om dit te doen sluit in 'n ‘Future State of the Union’-verslag, geformateer volgens die tradisionele Amerikaanse presidentiële toespraak aan die bevolking.[5]

Ten spyte van die skepping van 'n uitstekende reputasie vir die noukeurige analise van toekomstige ontledings en voorspellingsmetodes, het verskeie probleme beteken dat die Instituut eers gesukkel het om gevestig te raak. In 1970 het Helmer die leierskap van Davidson oorgeneem en die Instituut het sy hoofkantoor na Menlo Park, Kalifornië, verskuif.[6]

In 1971 het Roy Amara oorgeneem by Helmer, wat voortgegaan het om die Middletown kantoor te bedryf tot met sy vertrek in 1973.[1][6] Amara het hierdie posisie tot 1990 gehou. Tydens Amara se presidentskap het die Instituut van die vroegste studies oor die impak van die ARPANET op samewerkende werk en wetenskaplike navorsing onderneem en was bekend vir sy navorsing oor rekenaarbemiddelde kommunikasie, ook bekend as groepware.[7]

Vanaf die vroeë sewentigerjare het die astrofisikus en rekenaarwetenskaplike Jacques Vallee, sosioloog Bob Johansen, en tegnologievoorspeller Paul Saffo vir die IFTF gewerk.[8]

'n Toename in korporatiewe fokus

wysig

In 1975 is die Corporate Associates-program begin om private organisasies te help om opkomende tendense en die langtermyn-gevolge te interpreteer.[9] Alhoewel hierdie program tot 2001 bedryf is, is sy rol as die hoofverslagdoeningsinstrument van die Instituut vervang deur die tienjaarvoorspelling in 1978.[10]

In 1984 het die sosioloog Herbert L Smith opgemerk dat die idee van 'n oop ‘Future State of the Union’-verslagdoeningsformaat teen die einde van die 1970's vervang is deur die proporsionele tienjaarvoorspelling. Smith het dit as 'n nuwe fokus op besigheidsvoorspelling geïnterpreteer, aangesien openbare fondse skaars geword het.[11]

Dit is nie duidelik hoe relevant Smith se waarnemings was hoe die Instituut in hierdie tydperk gewerk het nie. Sosioloë soos Bob Johansen was steeds aktief in die Instituut se projekte. Na aanleiding van die vroeë ARPANET-ontwikkeling was die personeel van die Instituut deeglik bewus van die impak wat rekenaarnetwerke op die samelewing sou hê en die insluiting daarvan in beleidmaking.[12] In 'n essay van 1984 het Roy Amara egter een of ander vorm van krisis erken en 'n nuwe belangstelling in maatskaplike vooruitskatting gestel.[13]

Evolusie van maatskaplike vooruitskatting

wysig

Nuwe maniere om studies aan 'n minder gespesialiseerde gehoor voor te stel, is aangeneem of ontwikkel. As 'n hulpmiddel vir geheue behoud, is Vignetting gebruik, toekomstige scenario's as kortverhale aangebied; om die punt van die scenario te illustreer en die aandag van die leser te trek.[14] Latere inisiatiewe het toenemende klem op verhalende betrokkenheid, bv. 'Artefakte van die toekoms',[15] en 'Mens-toekoms-interaksie' geplaas.[16][17]Etnografiese vooruitskatting is aanvaar omdat dit erken word dat die samelewing eintlik 'n magdom subkulture is, elk met sy eie vooruitsigte.[18] [19]

Terwyl ouer voorspellingsmetodes die raad van veldkenners vereis het, het nuwe tegnieke die statistiese insette van alle lede van die samelewing versoek. Openbare interaksie, wat via die internet en sosiale media verskaf is, het dit moontlik gemaak om "bottom up forecasting" te laat werk.[20] Terwyl rolspel- en simulasiespeletjies lank reeds deel was van 'n voorspeller se gereedskap, kan hulle nou in "massiewe multispeler-voorspellingswedstryde" opgeneem word, soos Superstruct.[21] Hierdie speletjie het die webjoernale en wiki's van meer as 5000 mense aangewys om die lewe 10 jaar in die toekoms te bespreek; hulle te konfronterer met 'n stel hipotetiese, oorvleuelende sosiale bedreigings, en hulle aan te moedig om saamwerkende "superstruktuur"-oplossings te soek. Die konsep van superkonstrueer is vervolgens opgeneem in die Instituut se "Voorsig-engine"- instrument.[22]

Werk

wysig

Die Instituut behou navorsingsprogramme oor die toekoms van tegnologie, gesondheid en organisasies. Dit publiseer 'n verskeidenheid verslae en kaarte, sowel as Future Now, 'n webjoernaal oor opkomende tegnologie. Dit bied drie programme aan sy kliënte:

  • Die Foresight Engine instrument: Die Tienjaar voorspelling is die Instituut se primêre produk, wat sedert 1978 bedryf word. Dit volg vandag se latente seine en voorspel wat hulle in tien jaar vir besighede sal beteken.[10] It tracks today’s latent signals, and forecasts what they might mean for business in ten years' time.[23][24]
  • Die Technology Horizons-program, begin rondom 2004,[25] word deur die Instituut beskryf as "' die samevoeging van 'n diep begrip van tegnologie en samelewings kragte om diskontinuïteite en innovasies in die volgende drie tot tien jaar te identifiseer en te evalueer."[26][27]
  • Die Health Horizons-program word sedert 2005 bedryf.[28] Die Instituut beskryf sy doel as "op soek na meer veerkragtige reaksies vir die komplekse uitdagings wat globale gesondheid in die gesig staar".[29][30]

In 2014 het die Instituut sy hoofkwartier verskuif na Hamiltonlaan 201, Palo Alto, Kalifornië.[31]

Die Instituut se jaarlikse publikasie Future Now is bedoel om opsommings van die Instituut se navorsingswerk te verskaf. Die eerste uitgawe is in Februarie 2017 gepubliseer. Die tema "Die Nuwe Liggaamstaal" het gekonsentreer op die Technology Horizons-program se studies oor mens- en masjien-simbiose.

Mense

wysig

Vanaf 2016 is die Instituut se uitvoerende direkteur, Marina Gorbis. David Pescovitz, Anthony M. Townsend, Jane McGonigal en Jamais Cascio word ook verbind met die Instituut.

Vorige leiers

wysig
  • Frank Davidson (1968–70)
  • Olaf Helmer (1970)
  • Roy Amara (1971–90)
  • Ian Morrison (1990–96)
  • Bob Johansen (1996-2004)
  • Peter Banks (2004–06)
  • Marina Gorbis (2006-)

Verwysings

wysig
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Edward Cornish (2004). Futuring: The Exploration of the Future. World Future Society. pp. 196–97. ISBN 0930242572. Besoek op 19 Februarie 2016.
  2. ↑ Olaf Helmer; et al. (26 Mei 1966). "Prospectus for an Institute for the Future". Organising Committee for an Institute for the Future. Besoek op 19 Februarie 2016.[dooie skakel]
  3. ↑ Stephen M. Millett (Mei 2009). "Should Probabilities Be Used with Scenarios?" (PDF). Journal of Future Studies: 61–68. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 3 Maart 2016. Besoek op 24 Februarie 2016. [Helmer] and his close associate, Selwyn Enzer, developed a computer-based cross-impact model to generate multiple scenarios as alternative futures. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (hulp); Onbekende parameter |deadurl= geïgnoreer (hulp)
  4. ↑ Olaf Helmer (Mei 2009). Nigel Hawkes (red.). "The Role of Futures Research in Societal Modelling". International Seminar on Trends in Mathematical Modelling: Venice, 13–18 December 1971. Springer Science and Business Media: 9–13. Besoek op 24 Februarie 2016.
  5. ↑ Olaf Helmer (1972), "On the Future State of the Union", Report R-27 (Institute for the Future) 
  6. ↑ 6,0 6,1 Nicholas Rescher (28 Februarie 2005). Studies in 20th Century Philosophy. Ontos Verlag. p. 203. ISBN 3937202781. Besoek op 19 Februarie 2016.
  7. ↑ Electronic enterprises : looking to the future. DIANE Publishing. p. 44–. ISBN 978-1-4289-2051-4.
  8. ↑ Jacques Vallee (2003). The Heart of the Internet: An Insider's View of the Origin and Promise of the On-Line Revolution. Jacques Vallee. ISBN 978-1-57174-369-5.
  9. ↑ Edward Cornish (1 Januarie 1977). The Study of the Future: An Introduction to the Art and Science of Understanding and Shaping Tomorrow's World. Transaction publishers. p. 241. Besoek op 29 Februarie 2016.
  10. ↑ 10,0 10,1 "Catalog entry for Ten year forecast" (in Engels). IUCat. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Oktober 2017. Besoek op 29 Februarie 2016. Publishing history: began in 1978
  11. ↑ Herbert L Smith (1987). "The Social Forecasting Industry". Forecasting in the Social and Natural Sciences. D. Riedel Publishing Company. Besoek op 24 Februarie 2016. {{cite journal}}: Onbekende parameter |bladsy= geïgnoreer (hulp); Onbekende parameter |editors= geïgnoreer (hulp)
  12. ↑ Robert Rheinhold (14 Junie 1982). "Study Says Technology Could Transform Society". New York Times. Besoek op 24 Februarie 2016. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (hulp)
  13. ↑ Roy Amara (Augustus 1984). "New directions for futures research —setting the stage". Futures. Institute for the Future. 16. doi:10.1016/0016-3287(84)90103-4. Besoek op 25 Februarie 2016. Futures research is currently in a state of abeyance and may well be approaching a critical crossroad... The primary focus of futures research in the next decade should be in the public sector where the need is greater,... {{cite journal}}: Onbekende parameter |blasdsye= geïgnoreer (hulp)
  14. ↑ Victoria J. Marsick; Karen E. Watkins (1999). Facilitating Learning Organizations: Making Learning Count. Gower publishing. p. 90. Besoek op 24 Februarie 2016.
  15. ↑ C. Andrew Doyle (1 Oktober 2015). A Generous Community: Being the Church in a New Missionary Age. Church publishing inc. p. 26. Besoek op 24 Februarie 2016. In 2008 Johansen...challenged the group to see bits and pieces of artifacts from the surrounding culture as "provocative moments"
  16. ↑ David Pescovitz (21 Februarie 2007). "Jason Tester: Case for Human-Future Interaction" (in Engels). Boing Boing. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Oktober 2017. Besoek op 25 Februarie 2016.
  17. ↑ Patrick van der Duin (13 Januarie 2016). Foresight in Organizations: Methods and Tools. Routledge. p. 228. Besoek op 25 Februarie 2016.
  18. ↑ Victoria M. Razak (2000). T Stevenson (red.). "Essays in Anticipatory Anthropology". Futures. Institute for the Future. 32: 717–723. doi:10.1016/s0016-3287(00)00022-7. Besoek op 25 Februarie 2016.
  19. ↑ J.A. English-Lueck, Charles N. Darrah & Andrea Saveri (2002). "Trusting Strangers: Work Relationships in Four High-Tech Communities". Information, Communication & Society. Routledge. 5 (1): 90–108. doi:10.1080/13691180110117677. Besoek op 26 Februarie 2016. {{cite journal}}: Onbekende parameter |editors= geïgnoreer (hulp)AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  20. ↑ J.A. English-Lueck (20 September 2010). Being and Well-Being: Health and the Working Bodies of Silicon Valley. Stanford University Press. p. x. Besoek op 25 Februarie 2016.
  21. ↑ Daniel Terdiman (9 Januarie 2009). "MMOs to help futurists solve world problems?". CNet. Besoek op 25 Februarie 2016. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (hulp)
  22. ↑ Jörg Schatzmann, René Schäfer, Frederik Eichelbaum (Desember 2013). "Foresight 2.0 - Definition, overview & evaluation". European Journal of Futures Research. 1. doi:10.1007/s40309-013-0015-4. Besoek op 25 Februarie 2016.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  23. ↑ Anne Balsamo (19 Junie 2011). Designing Culture: The Technological Imagination at Work. Duke University Press. pp. 52–53. Besoek op 29 Februarie 2016.
  24. ↑ Schwartz, Ariel (20 Januarie 2015). "Predictions About The Last Decade, From Futurists In 2005" (in Engels). Fast Company. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Februarie 2017. Besoek op 17 September 2015.
  25. ↑ Andrea Saveri, Howard Rheingold, Alex Soojung-Kim Pang, and Kathi Vian (Junie 2004). "Toward a New Literacy of Cooperation in Business" (PDF). Technological Horizons Program. Institute for the Future. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 6 Maart 2016. Besoek op 1 Maart 2016.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  26. ↑ "IFTF: Technology Horizons". IFTF Web site (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Januarie 2017. Besoek op 3 Maart 2016.
  27. ↑ (reprinted from InnovationNewsDaily) (11 Januarie 2012). "What's next? Predictions from the Institute for the Future". Mother Nature Network. Besoek op 1 Maart 2016. Earlier this month, IFTF announced a list of predictions for the next three-to-10 years, at the Technology Horizons Program.
  28. ↑ Bern Shen (Mei 2005). "Top Ten Impediments to Better Health & Health Care in the United States [SR-900]" (PDF). Health Horizons Program. Institute for the Future. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 6 Maart 2016. Besoek op 1 Maart 2016.
  29. ↑ "IFTF: Health Horizons". IFTF Web site (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 April 2020. Besoek op 4 Maart 2016.
  30. ↑ Bob Johansen (1 Augustus 2007). Get There Early: Sensing the Future to Compete in the Present. Berrett-Koehler Publishers Inc. p. 42. Besoek op 1 Maart 2016.
  31. ↑ Daryl Savage (23 Junie 2014). "ShopTalk: Ming's still open, downtown Palo Alto retail moves out". Palo Alto Online. Embarcadero Media. Besoek op 2 Maart 2016. The prestigious think tank Institute for the Future recently moved into 201 Hamilton Ave., at the corner of Emerson Street.

Eksterne skakel

wysig
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Institute_for_the_Future&oldid=2656119"