Kaïrostasie (Rolprent)

Kaïrostasie (In Engels: Cairo Station, ook genoem The Iron Gate, Arabies: باب الحديد Bāb al-Ḥadīd), is 'n Egiptiese dramafilm uit 1958 in die regie van Youssef Chahine. Dit is ingeskryf vir kompetisie tydens die 8ste Berlynse Internasionale Filmfees. Die film is gekies as die Egiptiese inskrywing vir die beste vreemde taalfilm tydens die 31ste Oscar-toekennings, maar is nie as genomineerde aanvaar nie. Sedert die sewentigerjare het die film 'n hernieude belangstelling by nuwe generasies internasionale filmliefhebbers gevind en word dit beskou as 'n meesterstuk in die styl van neorealistiese rolprent.

Temas wat in die film uitgebeeld word, sluit in die stedelike werkersklas, geslagsgebaseerde geweld en seksuele onderdrukking.

Storielyn

'n Kiosk-eienaar ontferm hom oor Qinawi, 'n kreupel jong man, en gee hom werk om koerante in die Kaïrotreinstasie te verkoop. Die vroue daar vermy hom almal weens sy ligte gestremdheid, alhoewel hy min moeite het om te loop.

Qinawi raak obsesief oor Hannuma, 'n pragtige verkoper van koeldrank. Maar sy is verloof aan Abu Siri, 'n bagasieportier wat sy kollegas in 'n vakbond probeer organiseer om hul lot te verbeter. Nietemin vra Qinawi haar om te trou. As sy fantasie van 'n huis en kinders in sy dorp verwerp, verander Qinawi se obsessie in waansin.

Geïnspireer deur 'n onopgeloste moord in die nuus, koop hy 'n mes en beplan om Hannuma dood te maak. As die plaaslike polisiemanne Hannuma en die ander vroue probeer vang wat onwettig drank verkoop, vra sy Qinawi om haar inkriminerende drankemmer te neem en dit weg te steek. Hy probeer haar na 'n pakhuis lok om dit te gaan haal, maar sy vra 'n vriend om dit eerder te kry.

In die duisternis merk Qinawi nie die vervanging op nie; hy steek die ander vrou herhaaldelik en steek die lyk weg in 'n houtkrat wat vermoedelik Hannuma se trousseau hou. Dan kry hy Abu Siri om dit aan boord van 'n trein te sit vir Hannuma se naderende troue. Die vrou is egter nie dood nie. Sy word gevind, en die stasie word gewaarsku. Die mans wat sou verloor weens Abu Siri se organisering, probeer eers die poging tot moord op hom te pen, maar die voornemende slagoffer identifiseer haar werklike aanvaller. Intussen, onbewus van haar nabye ontsnapping uit die dood, gaan haal Hannuma haar emmer. Qinawi jaag haar deur die spoorwerf en vang haar en hou 'n mes teen haar kop om die skare weg te hou. Die eienaar van die kiosk sê vir Qinawi dat hy toegelaat sal word om met Hannuma te trou en versoek hom om sy troupak aan te pas. Qinawi voldoen, en besef dan dat hy 'n dwangbaadjie aangetrek het. Hy sit hom teen, maar word weggeneem.

Historiese betekenis

Kaïrostasie debuteer in 1958. Met die omverwerping van die Egiptiese monargie in 1952, is die vermoë van Youssef Chahine om temas van die stedelike werkersklas aan te pak, geslagsgebaseerde geweld en seksuele onderdrukking belangrik om te beklemtoon en toon soos dit in die gemeenskap voorkom. Dit bied Chahine (en soortgelyke regisseurs) die geleentheid om die grense van die Egiptiese filmbedryf te verskuif, iets wat hulle nie sou kon doen toe die filmbedryf in 1966 genasionaliseer is nie. Deur die vermenging van filmgenres (spesifiek Italiaanse Neorealisme en Film noir) kon Chahine die Egiptiese samelewing uitbeeld soos dit was gedurende die 1950's en gee sodoende Egiptiese en internasionale kykers 'n blik op die veranderende maatskaplike ideologieë en waardes van Egipte in 'n post-revolusionêre wêreld.

Rolverdeling

• Farid Shawqi as Abu Siri (أبو سريع 'Abū Sirīʿ)
• Hind Rostom as Hannuma (هنومة Hanūma)
• Youssef Chahine as Qinawi (قناوي Qināwī)
• Hassan el Baroudi as Madbouli (مدبولي Madbūlī)
• Abdel Aziz Khalil as Abu Gaber (أبو قبر 'Abū Qabr)
• Naima Wasfy (Wasfi) as Hallawatim (حلاوتي Ḥalāwatī)
• Said Khalil
• Abdel Ghani Nagdi
• Loutfi El Hakim
• Abdel Hamid Bodaoha
• F. El Demerdache
• Said El Araby
• Ahmed Abaza
• Hana Abdel Fattah
• Sarwat

Kritiese ontvangs

In 'n resensie van 2020 word die film beskryf as 'n profetiese blik op toksiese manlikheid en word Chahine se gebruik van beligting om die sielkunde van gebrekkige karakters uit te druk, vergelyk met die film noir-genre. Uit 'n hedendaagse oogpunt het die resensent vrae gestel oor die bedoelings van Chahine, soos: "Het hy geslagsgebaseerde misdade probeer demistifiseer deur die verband tussen gewelddadige optrede teenoor vroue en die subtiele nuanses van die manlike psige te beklemtoon?"

Met die vrystelling daarvan in 1958 het die Kaïrostasie woedende reaksies ontlok onder die Egiptiese gehoor, wat verwag het dat dit soos die "konvensionele melodramas en komedies wat 'n belangrike stapel was van die vroeë filmbedryf in Egipte was" Volgens dieselfde resensie was die film se behandeling van onderdrukte seksualiteit en die nadelige effek op die geestesgesondheid van Qinawi word beide beklemtoon deur Chahine se weergawe van sy 'antiheld', sowel as deur die fiktiewe konteks, wat nou verband hou met sosiale en sielkundige probleme van 'n samelewing wat gekenmerk word deur gewelddadige manlikheid of die onderdrukking van werkersregte. Ondanks die aanvanklike gebrek aan aanvaarding van die film, het 'n nuwe generasie internasionale rolprentliefhebbers dit in die 1970's ontdek, en in 2020 is dit aangebied as deel van 'n terugblik op Youssef Chahine se films op Netflix.

Eksterne skakels

• Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.