Koning Arthur
Koning Arthur was volgens legendes 'n koning van Brittanje. Hy is 'n volksheld en sentrale figuur in die Middeleeuse literêre tradisie bekend as the Matter of Britain.
In Walliese bronne word Arthur uitgebeeld as 'n leier van die post-Romeinse Britte in gevegte teen die Angel-Saksers in die laat 5de en vroeë 6de eeue. Hy verskyn eers in twee vroeë Middeleeuse historiese bronne, die Annales Cambriae en die Historia Brittonum, maar dit dateer tot 300 jaar nadat hy veronderstel was om te lewe, en die meeste historici wat die tydperk bestudeer, beskou hom nie as 'n historiese figuur nie. Sy naam kom ook voor in vroeë Walliese poëtiese bronne soos Y Gododdin.[1][2][3][4][5]
Die karakter het ontwikkel deur Walliese mitologie, en verskyn óf as 'n groot vegter wat Brittanje verdedig teen menslike en bonatuurlike vyande óf as 'n magiese figuur van folklore, soms geassosieer met die Walliese anderwêreld Annwn.
Die legendariese Arthur het grootliks ontwikkel as 'n figuur van internasionale belang deur die gewildheid van Geoffrey van Monmouth se verbeeldingryke 12de-eeuse Historia Regum Britanniae (Geskiedenis van die Konings van Brittanje). Geoffrey het Arthur uitgebeeld as 'n koning van Brittanje wat die Sakse verslaan het en 'n groot ryk gevestig het. Baie elemente en insidente wat nou 'n integrale deel van die Arthur-verhaal is, verskyn in Geoffrey se Historia, insluitend Arthur se pa Uther Pendragon, die towenaar Merlin, Arthur se vrou Guinevere, die swaard Excalibur, Arthur se bevrugting by Tintagel, sy laaste geveg teen Mordred by Camlann, en laaste rus in Avalon.[6][7][8]
Die temas, gebeure en karakters van die Arthurlegende verskil baie van teks tot teks, en daar is nie een kanonieke weergawe nie. Arthur-literatuur het gedurende die Middeleeue gedy, maar het in die daaropvolgende eeue afgeneem totdat dit weer 'n groot herlewing in die 19de eeu beleef het. In die 21ste eeu het die legende steeds prominensie, nie net in letterkunde nie, maar ook in verwerkings vir teater, film, televisie, strokiesprente en ander media.
Verwysings
wysig- ↑ Tom Shippey, "So Much Smoke", review of Higham 2002, London Review of Books, 40:24:23 (20 December 2018)
- ↑ Higham 2002, pp. 11–37, has a summary of the debate on this point.; Davies, John (1993). A history of Wales. Internet Archive. London : Allen Lane the Penguin Press. p. 133. ISBN 978-0-7139-9098-0.
- ↑ Charles-Edwards 1991, p. 15; Sims-Williams 1991. Y Gododdin cannot be dated precisely: it describes 6th-century events and contains 9th- or 10th-century spelling, but the surviving copy is 13th-century.
- ↑ See Padel 1994; Sims-Williams 1991; Green 2007b; and Roberts 1991a
- ↑ Thorpe 1966, but see also Loomis 1956
- ↑ Higham 2002, pp. 11–37, has a summary of the debate on this point.; Davies, John (1993). A history of Wales. Internet Archive. London : Allen Lane the Penguin Press. p. 133. ISBN 978-0-7139-9098-0.
- ↑ Charles-Edwards 1991, p. 15; Sims-Williams 1991.
- ↑ See Padel 1994; Sims-Williams 1991; Green 2007b; and Roberts 1991a