Ljef Wigotski
| Taalgebruik moet nagegaan word: Die teks moet vir spelling, sinsbou en woordkeuse nagegaan word. Indien dit nie binne twee weke versorg word nie, mag dit vir verwydering kwalifiseer. |
Ljef Wigotski (1896-1934) was ‘n Russiese opvoedkundige teoretikus wat gefokus het op kinders se taalontwikkeling. Hy het geglo dat volwassenes en ouer portuurgroeplede ‘n belangrike rol speel in kinders se leerproses. Vir hom was spel kritiek vir die jong kind se intellektuele ontwikkeling.
| Ljef Wigotski | |
| |
| Gebore | 19 November 1896 Orsja, Russiese Ryk (nou Belarus) |
|---|---|
| Oorlede | 11 Junie 1934 (op 37) Moskou, Sowjetunie |
| Nasionaliteit | Russies |
| Vakgebied | Sielkunde |
| Alma mater | Universiteit van Moskou |
| Bekend vir | Kultuurhistoriese sielkunde, Seun van proksimale ontwikkeling |
Wigotski se teorie het heelwat verskil van Piaget se teorie, naamlik:
- Wigotski plaas meer klem op kultuur wat kognitiewe ontwikkeling affekteer/vorm, wat teenstrydig is met Piaget se teorie van universele vlakke en inhoud van ontwikkeling, en kultuur wat nie vir Piaget ‘n ware opsie was nie.
- Wigotski plaas redelik klem op sosiale faktore wat bydra tot kognitiewe ontwikkeling.
- Hy plaas meer klem op taal in kognitiewe ontwikkeling, waar Piaget nie op taal fokus nie. Vir Wigotski is kognitiewe ontwikkeling ‘n produk van ‘n internalisasie van taal. Piaget het gereken dat taal afhanklik is van gedagtes vir ontwikkeling, waar Wigotski weer reken dat taal en gedagte aparte sisteme is van die begin van lewe en dan saamsmelt op ouderdom drie jaar en dan gesproke taal vorm (innerlike spraak).
- Volgens Wigotski is volwassenes ‘n belangrike bron van kognitiewe ontwikkeling. Volwassenes verplaas hul kulturele gereedskap vir intellektuele aanpasbaarheid na kinders oor.
Wigotski verwys na elementêre breinfunksies as volg:
- Aandag
- Sensasie
- Persepsie
- Geheue
Deur interaksie in die sosiokultuur omgewing, ontwikkel dit in meer gesofistikeerde en effektiewe mentale prosesse/strategieë wat Wigotski na verwys as Hoër Mentale Funksies.
Sosiale invloede op kognitiewe ontwikkeling:
- Soos Piaget het Wigotski geglo dat jong kinders deur hul nuuskierigheid aktief raak in hul leerproses en die ontdekking en ontwikkeling van nuwe verstandhoudings en skema. Wigotski het wel meer klem op sosiale bydrae tot die proses van ontwikkeling geplaas, waar Piaget klem op selfgedrewe ontdekking geplaas het.
Belangrike prinsiepe in Wigotski se teorie:
- “More Knowledgeable Other”: (MKO), verduidelik homself. Dit is ‘n peroon met meer kennis as die leerder self maar nie noodwendig ‘n ouer persoon nie, en selfs ook nie eers ‘n persoon nie maar ‘n elektroniese apparaat. ‘n Kind word geleer deur iemand met kennis van ‘n rekenaar speletjie, wat sy maat kan leer hoe om met ‘n strategie tewerk te gaan om te wen, ‘n ouer wat legkaarte met ‘n strategie aanpak, of ‘n elektroniese skaakbord wat ‘n kind strategieë leer kan ‘n MKO wees.
- “Zone of Proximal Development”: ‘n Belangrike konsep, die verskil tussen dit wat ‘n leerling kan bereik op sy eie en dit wat hy kan bereik deur die hulp en motivering van ‘n persoon met kennis. ‘n Kind wat saam met haar ma ‘n projek aanpak, soos die verskuiwing van meubels in ‘n pophuis, leer meer as ‘n kind wat alleen ‘n eerste poging aanwend.
Eksterne skakels
wysig
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Ljef Wigotski.
