Mandril

spesie van ouwêreldse aap

Die mandril (Mandrillus sphinx) is 'n groot Ouwêreldse aap wat inheems aan Wes-Sentraal-Afrika is. Dit is een van die kleurvolste soogdiere in die wêreld, met rooi en blou vel op sy gesig en posterior. Die spesie is seksueel dimorfies, aangesien mannetjies 'n groter liggaam, langer hondetande en helderder kleur het. Dit is die grootste aap ter wêreld. Sy naaste lewende familielid is die boor, waarmee dit die genus Mandrillius deel. Daar is tradisioneel gedink dat albei spesies bobbejane was, maar verdere bewyse het getoon dat hulle nader verwant is aan witooglid-mangabeys.[3]

Mandril
Wetenskaplike klassifikasie edit
Domein: Eukaryota
Koninkryk: Animalia
Filum: Chordata
Klas: Mammalia
Orde: Primates
Suborde: Haplorhini
Infraorde: Simiiformes
Familie: Cercopithecidae
Genus: Mandrillus
Spesie:
M. sphinx
Binomiale naam
Mandrillus sphinx
Mandrill verspeiding
Sinonieme
  • Simia sphinx Linnaeus, 1758

Mandrille woon hoofsaaklik in tropiese reënwoude, maar sal ook oor savannas reis. Hulle is bedags aktief en spandeer die meeste van hul tyd op die grond. Hul voorkeurvoedsel is vrugte en sade, maar mandrille sal blare, pitte, sampioene en diere van insekte tot jong baaiduiker verteer. Mandrille leef in groot, stabiele groepe bekend as "hordes" wat in die honderde kan tel. Wyfies vorm die kern van hierdie groepe, terwyl volwasse mannetjies alleen is en eers gedurende die broeiseisoen met die groter groepe herenig. Dominante mannetjies het die mees lewendige kleure en vetste flanke en kruise, en het die meeste sukses na jong.[4]

Die mandril word as Kwesbaar op die IUBN-rooilys geklassifiseer. Sy grootste bedreigings is habitatvernietiging en jag vir bosvleis. Gaboen word beskou as die vesting vir die spesie. Sy habitat het in Kameroen en Ekwatoriaal-Guinee afgeneem, terwyl sy omvang in die Republiek van die Kongo beperk is.

Verwysings

wysig
  1. Abernethy, K.; Maisels, F. (2019). "Mandrillus sphinx". IUCN Red List of Threatened Species. 2019: e.T12754A17952325. doi:10.2305/IUCN.UK.2019-3.RLTS.T12754A17952325.en. Besoek op 19 November 2021.
  2. Linné, C. v. (1758). "Simia sphinx". Systema naturæ. Regnum animale. Vol. 1 (10th uitg.). Sumptibus Guilielmi Engelmann. p. 25.
  3. Groves, Colin P. (1982). "Primates; Simiiformes; Catarrhini; Cercopithecoidea; Cercopithecidae; Cercopithecinae". In Wilson, Don E.; Reeder, DeeAnn M. (reds.). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference. Volume 1. Johns Hopkins University Press. p. 162. ISBN 0-8018-8221-4.
  4. Perelman, P.; Johnson, W. E.; Roos, C.; Seuánez, H. N.; Horvath, J. E.; et al. (2011). "A molecular phylogeny of living primates". PLOS Genetics. 7 (3): e1001342. doi:10.1371/journal.pgen.1001342. PMC 3060065. PMID 21436896.