Modelleringsklei

Modelleringsklei is enige middel van 'n groep smeebare stowwe wat gebruik word in bou- en beeldhouwerk. Waaruit die materiaal bestaan en die produksieprosesse wissel aansienlik.

'n Borsbeeld van die beeldhouer Albert-Ernest Carrier-Belleuse, deur Auguste Rodin (1882). Terracotta, wat oorspronklik uit klei gevorm is.

Reuse klei beeldhouwerk in Caruaru (Brasilië).

Rose en seeskulpe gemaak van papierklei.

Industriële klei: 'n kleimodel van 'n BMW.

Keramiekklei

Keramiekklei is 'n watergebaseerde stof wat gemaak is van kleiminerale en ander grondstowwe. Dit word gebak teen 'n hoë temperatuur en die eindproduk lei tot keramiekware, soos terra cotta, erdeware en porselein. Papierklei word deur pottebakkerklei verkry en dit is 'n medium wat 'n klein persentasie rou sellulosevesel bevat. Wanneer die klei in die oond bak, verbrand die papier en bly slegs die kleimodel agter. Gevolglik moet die hoë temperature van bak en glasuurwerk dieselfde wees.

Oliegebaseerde klei

Oliegebaseerde klei bestaan uit verskillende kombinasies van olies, was, en kleiminerale.

Omdat die olies nie verdamp soos water nie, is oliegebaseerde klei smeebaar, selfs as dit in 'n droë omgewing gelos word vir 'n lang tydperk. Artikels wat van oliegebaseerde klei gemaak is, kan nie in kontak met vuur kom nie en is dus nie keramiek nie. Omdat stygende temperature die olie se viskositeit verminder en die smeebaarheid word beïnvloed deur verhitting of afkoeling van die klei. Oliegebaseerde klei is nie oplosbaar in water nie. Dit kan hergebruik word en is dus 'n gewilde materiaal vir animasie kunsternaars om modelle mee te bou. Dit is beskikbaar in 'n verskeidenheid kleure en is nie giftig nie. Fyn detailwerk kan op die klei gedoen word en dit is ook geskik vir die skep van klein beeldjies. Olie-gebaseerde klei is ook ideaal om as 'n voorafvorm te dien waarop 'n model gebou gaan word uit 'n meer duursame materiaal, byvoorbeeld in die geval van motors en vliegtuie.

Olie-gebaseerde klei is verkrygbaar onder verskeie handelsmerke.

• Plastilin (of Plasteline), is in 1880 deur Franz Kolb in Duitsland gepatenteer, en is ontwikkel deur Claude Chavant in 1892 en as handelsmerk geregistreer in 1927.

• Plasticine is in 1897 uitgevind deur William Harbutt van Bathampton, Engeland.

• Plastilina is geregistreer as handelsmerk oorspronklik as Roma Plastilina deur Sculpture House, Inc. Volgens hul webwerf is hul formule 100 jaar oud. Roma Plastilina bevat swawel, en aangesien sekere verbindings nie wil stol in die teenwoordigheid van swawel nie, is dit soms moeilik om vorms te bou vir industriële gebruike met Plastecine.

• Verenigde State van Amerika produseer Van Aken International swawelvrye Plastalina en Protolina; dit raak toenemend gewild vir vorms gemaak met silikoon en veselglas.

Polimeerklei

Klei is 'n modelleringsmateriaal wat in posisie bly wanneer dit verhit vanaf 129 °C tot 135 °C vir 15 minute per 6 mm van die dikte, die klei krimp nie baie nie en verander ook nie veel in vorm tydens die bakproses nie. Die materiaal word wel klei genoem, maar dit bevat geen klei minerale nie. Polimeerklei word in handwerk en kunswinkels verkoop en word deur kunstenaars, amateurs en kinders gebruik. Dit is ook 'n gewilde materiaal in animasie, omdat dit statiese figure toelaat om gemanipuleer te word, raam vir raam.

Papierklei

Papierklei is handgemaak of kommersieel beskikbaar wat 'n klein persentasie rou sellulosevesel bevat. Die vesel verhoog die treksterkte van die droë klei en is in staat om droog in lug te word en is taamlik lig in gewig en die inkrimping van die beeldhouwerk is ook minimaal.

Papierklei kan gebruik word vir kunswerk en die maak van poppe. Dit word ook in keramiekkunsateljees gebruik as beeldhouwerk en vir funksionele kuns.

Sien ook

• Papier-maché