Moravec se paradoks

Moravec se paradoks is die waarneming in kunsmatige intelligensie (KI) en robotika dat, in teenstelling met tradisionele aannames, redenasie baie min berekening vereis, maar sensomotoriese en persepsievaardighede vereis enorme berekeningshulpbronne. Die beginsel is in die 1980's deur Hans Moravec, Rodney Brooks, Marvin Minsky en ander verwoord. Moravec het in 1988 geskryf, "dit is betreklik maklik om rekenaars op volwasse vlak prestasie te laat vertoon op intelligensietoetse of om dambord te speel, en moeilik of onmoontlik om hulle die vaardighede van 'n eenjarige te gee wanneer dit kom by persepsie en mobiliteit".

Net so het Minsky beklemtoon dat die moeilikste menslike vaardighede om terugwaarts te ontwerp is dié wat onder die vlak van bewuste bewustheid is. "Oor die algemeen is ons die minste bewus van wat ons verstand die beste doen", het hy geskryf, en bygevoeg "ons is meer bewus van eenvoudige prosesse wat nie goed werk as van komplekse prosesse wat foutloos werk". Steven Pinker het in 1994 geskryf dat "die hoofles van vyf-en-dertig jaar se KI-navorsing is dat die moeilike probleme maklik is en die maklike probleme moeilik."

Teen die 2020's, in ooreenstemming met Moore se wet, was rekenaars honderde miljoene kere vinniger as in die 1970's, en die bykomende rekenaarkrag was uiteindelik voldoende om persepsie en sensoriese vaardighede te begin hanteer, soos Moravec in 1976 voorspel het. In 2017 het die toonaangewende masjienleernavorser Andrew Ng 'n "hoogs onvolmaakte reël" aangebied dat "byna enigiets wat 'n tipiese mens kan doen met minder as een sekonde se verstandelike denke, ons waarskynlik nou of in die nabye toekoms met behulp van KI kan outomatiseer. " Daar is tans geen konsensus oor watter take KI geneig is om uit te blink nie.

Die biologiese basis van menslike vaardighede

Een moontlike verklaring van die paradoks, aangebied deur Moravec, is gebaseer op evolusie. Alle menslike vaardighede word biologies geïmplementeer, met behulp van ”masjinerie” wat ontwerp is deur die proses van natuurlike seleksie. In die loop van hul evolusie het natuurlike seleksie geneig om ontwerpverbeterings en -optimalisasies te bewaar. Hoe ouer 'n vaardigheid is, hoe meer tyd het natuurlike seleksie gehad om die ontwerp te verbeter. Abstrakte denke het eers baie onlangs ontwikkel, en gevolglik moet ons nie verwag dat die implementering daarvan besonder doeltreffend sal wees nie.

Soos Moravec skryf:

"Geïnkodeer in die groot, hoogs ontwikkelde sensoriese en motoriese gedeeltes van die menslike brein is 'n miljard jaar se ervaring oor die aard van die wêreld en hoe om daarin te oorleef. Die doelbewuste proses wat ons redenering noem, is, glo ek, die dunste fineer van menslike denke, effektief net omdat dit ondersteun word deur hierdie veel ouer en baie kragtiger, hoewel gewoonlik onbewustelike, sensomotoriese kennis. Ons is almal wonderlike olimpiese spelers in perseptuele en motoriese gebiede, so goed dat ons die moeilike maklik laat lyk. Abstrakte denke is egter 'n nuwe truuk, miskien minder as 100 duisend jaar oud. Ons het dit nog nie bemeester nie. Dit is nie so intrinsiek moeilik nie; dit lyk net so wanneer ons dit doen."}} 

'n Kompakte manier om hierdie argument uit te druk sou wees:

• Ons moet verwag dat die moeilikheid van omgekeerde ingenieurswese enige menslike vaardigheid min of meer eweredig is aan die hoeveelheid tyd wat vaardigheid in diere ontwikkel het.
• Die oudste menslike vaardighede is grootliks onbewustelik en lyk dus vir ons moeiteloos.
• Daarom moet ons verwag dat vaardighede wat moeiteloos blyk moeilik te wees om terugwerend te ontwerp, maar vaardighede wat inspanning verg, hoef glad nie noodwendig moeilik te wees om te ontwerp nie.

Enkele voorbeelde van vaardighede wat al miljoene jare ontwikkel: herken 'n gesig, beweeg in die ruimte rond, beoordeel mense se motiverings, vang 'n bal, herken 'n stem, stel gepaste doelwitte, gee aandag aan dinge wat interessant is; enigiets wat met persepsie, aandag, visualisering, motoriese vaardighede, sosiale vaardighede en so meer te doen het.

Enkele voorbeelde van vaardighede wat meer onlangs verskyn het: wiskunde, ingenieurswese, speletjies, logika en wetenskaplike redenasie. Dit is moeilik vir ons omdat dit nie is waarvoor ons liggame en brein hoofsaaklik ontwikkel is om te doen nie. Dit is vaardighede en tegnieke wat onlangs, in historiese tyd, aangeleer is en wat hoogstens 'n paar duisend jaar gehad het om verfyn te word, meestal deur kulturele evolusie.