Mount Stewart

naby Greyabbey/Newtownards
Ards-skiereiland, graafskap Down


Noord-Ierland
Vlag van Verenigde Koninkryk Verenigde Koninkryk


Opgerig

1820–1839


Styl

Neo-klassisisme


Argitekte

George Dance
William Vitruvius Morrison


Webtuiste
Mount Stewart

Mount Stewart is 'n 19de eeuse herehuis in die Noord-Ierse graafskap Down, geleë naby die dorpie Greyabbey en enkele myle buite Newtownards, 'n groot dorp op die Ards-skiereiland. Die huis, wat veral vir sy unieke tuin bekend staan, is aan die oosoewer van die see-inham Strangford Lough geleë en tans in besit van die National Trust. Die Mount Stewart-landgoed beslaan 950 akkers (380 hektaar).

Die herehuis beskik oor sy eie meer
Portaferry Road naby Mount Stewart, met die oewer van Strangford Lough aan die regterkant

Mount Stewart dien al 250 jaar lank as woning van die Vane-Tempest-Stewart-familie, die markiese van Londonderry, wat 'n leidende rol in die politieke en maatskaplike lewe van Ierland en Groot-Brittanje gespeel het. Hul nakomelinge bewoon steeds die privaat wonings van Mount Stewart.[1]

Die Skotse voorvader van die Stewart-familie was eintlik 'n lid van die MacGregor-clan wat sy familienaam gewysig het nadat MacGregor in die vroeë 17de eeu in Skotland verban is. Die nuwe van is bewus gekies; die naam "Stewart" word in Skotland tradisioneel verbind met die koningshuis en die elite van die Skotse samelewing, onder wie politici, lords en militariste wat as helde vereer word.

Die eerste Stewart in die herehuis was Alexander Stewart (1699-1791) wat in die Ballylawn-kasteel gebore is. Hy het lid van die parlement vir Londonderry geword en in 1737 met sy niggie Mary Cowan getrou. Die egpaar het hulle op die Ards-skiereiland gevestig en hier in 1744 die Mount Pleasant-landgoed vir £42 000 van die Colville-familie gekoop. Die Stewarts het hiervoor 'n deel van Mary se fortuin aangewend wat deur haar broeder, 'n voormalige goewerneur van Bombay, aan haar bemaak is. Hulle het die landgoed se naam gewysig na Mount Stewart.

Hul oudste seun, Robert Stewart, het in 1769 'n parlementslid en in 1783 'n lid van die Hoërhuis geword. Gedurende sy lewe het hy 'n reeks titels verwerf - waaronder Baron Londonderry (1789), Viscount Castlereagh (1795), Earl of Londonderry (1796) en Marquis of Londonderry (1816). Hy is op 8 April 1821 oorlede. Robert sen. het die herehuis aan sy seun Robert jun. bemaak, beter bekend as Viscount Castlereagh, een van die Verenigde Koninkryk se bekendste ministers van buitelandse sake. Lord Castlereagh is in Mount Stewart grootgemaak en het hier tot sy studies aan die Universiteit van Cambridge gebly. 22 stoele in die eetkamer van Mount Stewart is oorspronklik gedurende die Kongres van Wene in 1815 gebruik en later aan Lord Castlereagh geskenk in erkenning van sy leidende rol in die onderhandelinge.[2]

Ná 'n grootskaalse restourasie teen 'n koste van £8 miljoen het die neo-klassieke herehuis se deure in 2015 weer vir die publiek geopen. Sy interieur en meubilering weerspieël tans die tydperk tussen 1920 en 1950, toe die 7de Markies van Londonderry en sy eggenote Edith, Lady Londonderry, van Mount Stewart ná jare van verwaarlosing weer hul geliefde Ierse residensie gemaak het, die huis herontwerp en van nuwe versierings voorsien het. Baie van dié ontwerpe is geïnspireer deur die markiesin se voorvaderlike herewoning in Skotland.

Die fyn ontwerpte tuin - 'n potensiële kandidaat vir Unesco se lys van wêrelderfenisgebiede - het sy ontstaan aan Edith, Lady Londonderry te danke wat danksy die besonder gematigde mikroklimaat van Strangford Lough met 'n groot verskeidenheid plante kon eksperimenteer.[3] Die tuin se formele gedeelte het 'n sterk Mediterreense karakter wat aan die landskapstuine van Italiaanse villas ontleen is, terwyl plante van dwarsoor die wêreld in die beboste dele aangetref word.

Verwysings wysig

  1. Humphries Weaving: Mount Stewart, Northern Ireland. Besoek op 17 Augustus 2016[dooie skakel]
  2. DK Eyewitness Travel 2018: Ireland. London: Doring Kindersley 2017, bl. 286
  3. visitstrangfordlough.co.uk: Strangford Lough - Explore. Free visitor map (2016)

Eksterne skakels wysig

Tuinboukuns