Mure van Benin
Die Mure van Benin is 'n reeks grondwerke wat bestaan uit banke en slote, genoem Iya in die Edo-taal, in die gebied rondom die huidige Benin-stad, die hoofstad van die huidige Edo, Nigerië. Hulle bestaan uit 15 km stedelike iya en 'n geskatte 16 000 kilometer landelike iya in die gebied rondom Benin.[1] Die 'mure' van Beninstad en omliggende gebiede is beskryf as "die wêreld se grootste grondwerke wat uitgevoer is voor die meganiese era" deur die Guinness World Records.[2] Sommige skattings dui daarop dat die mure van Benin moontlik tussen die dertiende en die middel van die vyftiende eeu gebou is[3] en ander dui daarop dat die mure van Benin (in die Esan-streek) moontlik gedurende die eerste millennium gebou is.[3][4]
Konstruksie
wysigBeramings vir die aanvanklike konstruksie van die mure wissel van die eerste millennium CE tot die middel van die vyftiende eeu CE. Volgens Connah suggereer mondelinge tradisie en reisigersverslae 'n konstruksiedatum van 1450-1500 nC.[5] Daar is beraam dat, as 'n 10-uur werkdag aanvaar word, 'n arbeidsmag van 5 000 mans die mure binne 97 dae kon voltooi het, of deur 2 421 mans in 200 dae. Hierdie skattings is egter gekritiseer omdat hulle nie die tyd in ag geneem het wat dit sou neem om aarde uit 'n steeds dieper wordende gat te onttrek nie en die tyd wat dit sou neem om die grond in 'n hoë wal te hoop.[6]
Eerste meldings in Europa
wysigDie Benin-stadsmure is sedert ongeveer 1500 aan Europeërs bekend, toe die Portugese ontdekkingsreisiger Duarte Pacheco Pereira die mure kortliks tydens sy reise beskryf het:
"Hierdie stad is omtrent 'n liga lank van poort tot poort; dit het geen muur nie, maar is omring deur 'n groot grag, baie wyd en diep, wat voldoende is vir sy verdediging.[7]
Die argeoloog Graham Connah stel voor dat Pereira 'n fout gemaak het met sy beskrywing deur te sê dat daar geen muur was nie. Connah sê, "[Pereira] het gedink dat 'n aardebank nie 'n muur was in die sin van die Europa van sy dag nie."[7]
'n Eeu later het die Nederlandse ontdekkingsreisiger Dierick Ruiters hierdie verslag omstreeks 1600 aangebied:[7]
"By die hek waar ek te perd ingekom het, het ek 'n baie hoë bolwerk gesien, baie dik grond, met 'n baie diep breë sloot, maar dit was droog, en vol hoë bome... Daardie hek is 'n redelike goeie poort, gemaak van hout op hulle manier, wat gesluit moet word, en daar is altyd wag gehou."[8]
Verwysings
wysig- ↑ Patrick Darling (2015). "Conservation Management of the Benin Earthworks of Southern Nigeria: A critical review of past and present action plans". In Korka, Elena (red.). The Protection of Archaeological Heritage in Times of Economic Crisis (in Engels). Cambridge Scholars Publishing. pp. 341–352. ISBN 9781443874113. Besoek op 9 Maart 2019.
- ↑ Koutonin, Mawuna (18 Maart 2016). "Story of cities #5: Benin City, the mighty medieval capital now lost without trace". The Guardian. Besoek op 15 Augustus 2020.
- ↑ 3,0 3,1 Ogundiran, Akinwumi (Junie 2005). "Four Millennia of Cultural History in Nigeria (ca. 2000 B.C.–A.D. 1900): Archaeological Perspectives". Journal of World Prehistory. 19 (2): 133–168. doi:10.1007/s10963-006-9003-y. S2CID 144422848.
- ↑ MacEachern, Scott (Januarie 2005). "Two thousand years of West African history". African Archaeology: A Critical Introduction. Academia.
- ↑ Connah, Graham (Januarie 1972). "Archaeology of Benin". The Journal of African History. 13 (1): 33. doi:10.1017/S0021853700000244. S2CID 162976770.
- ↑ Connah, Graham (Junie 1967). "New Light on the Benin City Walls". Journal of the Historical Society of Nigeria. 3 (4): 608. ISSN 0018-2540. JSTOR 41856902.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Connah, Graham (Junie 1967). "New Light on the Benin City Walls". Journal of the Historical Society of Nigeria. 3 (4): 597–599. ISSN 0018-2540. JSTOR 41856902.
- ↑ Hodgkin, Thomas (1960). Nigerian Perspectives: An Historical Anthology. Oxford University Press. p. 120. ISBN 978-0192154347.