Nikolai Koernakof
Nikolai Semjonowitsj Koernakof (Russies: Николай Семёнович Курнаков; Nolinsk, 24 November 1860[1] - Barwicha, 19 Maart 1941 was 'n Russiese fisiese chemikus.
Hy het sy opleiding by die mynbouinstituut van Sint Petersburg ontvang. Sy latere werk betrek veral die toepassing van die fasereël in binêre sisteme, soos allooie en soutmengsels. Hy was een van die eerste mense wat pirometers gebruik het om hierdie stowwe se termiese gedrag te bestudeer.[2] Hy het 'n belangrike rol gespeel in die ontwikkeling van die studie van niestoigiometriese verbindings. 'n Ander bydrae is die studie van die invloed wat ligande in koördinasieverbinding op mekaar het. Hy is ook een van die grondleggers van die platinumnywerheid van die Sowjetunie.[3]
Die boraat-mineraal koernakowiet is na hom genoem.
Koernakof-reaksie
wysig
'n Belangrike reaksie wat vandag nog in die platinum- en palladiumnywerheid gebruik word, word die Koernakof-reaksie genoem. Al twee elemente vorm vierkante komplekse wat vlak is, soos PtCl2(NH3)2. Hiervan is egter twee isomere moontlik: die cis-isomeer waar die twee Cl-atome aan een kant van die kompleks geheg is en die trans-isomeer waar hulle diagonaal teenoor mekaar lê.
Koernakof het ontdek dat die twee stowwe al twee met tio-urea reageer maar 'n ander produk gee, waardeur hierdie twee stereo-isomere onderskei kan word. [4]
Verwysings
wysig- ↑ Juliaans
- ↑ H.V.A. Briscoe, Nature 148, 310 (13 September 1941)
- ↑ N.T. Kuznetsov. Russian Journal of Inorganic Chemistry, November 2010, 55(11), pp 1680–1685
- ↑ Basics of Reaction Mechanism in Inorganic Chemistry, Jayprakash S. Chauhan, Manish J. Solanki Educreation Publishing