’n Nisba (Arabies: نسبة, nisbah, "attribuut") in Arabiese name is ’n byvoeglike naamwoord wat ’n persoon se plek van oorsprong, stamverband of herkoms aandui. Dit word aan die einde van die naam gebruik en eindig gewoonlik in die agtervoegsel -ijj(ah). Die term is ook in tale soos Turks, Persies en Oerdoe oorgeneem.

Die praktyk word ook vir Iranse en Suid-Asiatiese name gebruik. In sommige gevalle het dit ’n van geword.

Oorspronklike gebruik wysig

Nisba verwys na die plasing van ’n agtervoegsel by ’n naam: -ijj vir manlike en -ijjah vir vroulike name. Daardeur word van ’n woord ’n byvoeglike naamwoord gemaak. Die woord ‘Arabijj (عربي) beteken byvoorbeeld "Arabies". Nisbavorme is opsioneel, maar baie algemeen in Arabiese name.

Arabiese name sluit gewoonlik nie vanne in nie, maar wel ’n patroniem (nasab), waar die persoon se naam deur dié van sy pa gevolg word. Dit word gewoonlik verbind deur ibn of bin ("seun"). Patronieme kan lank wees, want dit kan die name van alle bekende voorvaders insluit. As ’n naam net aan een of twee voorvaders verbind word, kan dit met iemand anders se naam verwar word en daarom kan ’n bykomende spesifiseerder, ’n nisba, agteraan gevoeg word. Dit word gewoonlik voorafgegaan deur al ("die") en kan byna by enigiets gevoeg word:

  • Clans of families – Al Tamimi, van die clan Bani Tamim; al-Saoed, van die Huis van Saoed
  • Mense – Al Maliki, verwant aan Malik al-Asjtar; Al Farouqi, verwant aan Farooq die Grote
  • Godsdiens – al-Majoesi, met majoes, bedoelende ’n Zoroastris
  • Meervoudig – al-Qarsji al-Dimasjqi, van die clan Qoeraisj en van Damaskus; al-Tamimi al-Sjafi`i al-Baghdadi, van die clan Bani Tamim, van die stad Bagdad en ’n volgeling van Mohammed ibn Idris asj-Sjafi`i.

Bronne wysig