Oorlogmisdaad
'n Oorlogsmisdaad is 'n oortreding van die oorlogswette wat aanleiding gee tot individuele kriminele verantwoordelikheid vir optrede deur vegters in aksie, soos opsetlike doodmaak van burgerlikes of opsetlike doodmaak van krygsgevangenes, marteling, gyselaars neem, onnodig vernietiging van burgerlike eiendom, misleiding deur verraad, oorlogstyd seksuele geweld, plundering, en vir enige individu wat deel is van die bevelstruktuur wat enige poging beveel om massamoorde te pleeg, insluitend volksmoord of etniese suiwering, die toestaan van geen genade ondanks oorgawe nie, die diensplig van kinders in die weermag en die verontagsaming van die wetlike onderskeidings van proporsionaliteit en militêre noodsaaklikheid.[1]
Die formele konsep van oorlogsmisdade het ontstaan uit die kodifikasie van die internasionale gewoontereg wat van toepassing was op oorlogvoering tussen soewereine state, soos die Lieber-kode (1863) van die Unieleër in die Amerikaanse Burgeroorlog en die Haagse Konvensies van 1899 en 1907 oor internasionale oorlog.[1] In die nasleep van die Tweede Wêreldoorlog het die oorlogsmisdaadverhore van die leiers van die Spilmoondhede die Neurenberg-regsbeginsels gevestig, soos dat internasionale strafreg definieer wat 'n oorlogsmisdaad is. In 1949 het die Geneefse Konvensies nuwe oorlogsmisdade wetlik gedefinieer en vasgestel dat state universele jurisdiksie oor oorlogsmisdadigers kan uitoefen. [1]In die laat 20ste eeu en vroeë 21ste eeu het internasionale howe bykomende kategorieë van oorlogsmisdade van toepassing op 'n burgeroorlog geëkstrapoleer en gedefinieer.[1]
Verwysings wysig
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Cassese, Antonio (2013). Cassese's International Criminal Law (3rd uitg.). Oxford University Press. pp. 63–66. ISBN 978-0-19-969492-1. Geargiveer vanaf die oorspronklike op April 29, 2016. Besoek op Oktober 5, 2015.