Oorlogsduiwe
Posduiwe het vir lank 'n belangrike rol in oorloë gespeel. Vanweë hul tuiskominstink, spoed en vermoë om hoog te kan vlieg, is hulle dikwels as militêre boodskappers gebruik. Posduiwe van die Racing Homer-ras is tydens die Eerste en Tweede Wêreldoorlog gebruik om boodskappe oor te dra. Twee-en-dertig van hierdie duiwe is met die Dickin-medalje vereer.[1] Sedert 1957 word posduiwe nie meer in hierdie hoedanigheid gebruik nie.
Gedurende die Eerste sowel as die Tweede Wêreldoorlog is posduiwe gebruik om boodskappe terug te neem na hulle hokke agter die linies. Wanneer die duiwe geland het, het drade in die duiwehok 'n klokkie of gonser geaktiveer, sodat 'n soldaat van die Seinkorps sou agterkom dat 'n boodskap gearriveer het. Hy sou na die duiwehok gaan, die boodskap uit die houer verwyder en dit per telegraaf, veldtelefoon of persoonlike boodskapper na die bestemming stuur.
'n Posduif se werk was gevaarlik. Vyandelike soldate in die nabye omgewing het gereeld duiwe probeer afskiet, omdat hulle geweet het dat die losgelate voëls belangrike boodskappe dra. Sommige van die posduiwe het baie bekend geword onder die infanteriesoldate vir wie hulle gewerk het. Een duif met die naam The Mocker, het 52 sendings gevlieg voordat hy gewond is. 'n Ander duif, met die naam Cher Ami het haar poot en een oog verloor, maar haar boodskap is afgelewer en 'n groot groep omsingelde Amerikaanse infanteriesoldate is gered.[2]
Geskiedenis
wysigVoor die koms van die radio is posduiwe gereeld op die slagveld gebruik om 'n mobiele mag in staat te stel om met 'n gestasioneerde hoofkwartier te kommunikeer. In die 6de eeu v.C. het Cyrus, die koning van Persië, posduiwe gebruik om met verskillende dele van sy koninkryk te kommunikeer.[3] In Antieke Rome word daar in verskeie tekste verwys na posduiwe wat gebruik is om boodskappe van Julius Caesar te stuur.
Gedurende die 19de eeuse (1870–71) Frans-Pruisiese oorlog, het beleërde Parysenaars posduiwe gebruik om boodskappe uit die stad te stuur; in antwoord daarop het die aanvallende Pruisiese Weermag valke gebruik om die posduiwe te jag.[3] Die Franse Weermag het ballonne gebruik om duiwe verby vyandelike lyne te vervoer.[4] Mikrofilmbeelde, met honderde boodskappe, het dit moontlik gemaak vir posduiwe om briewe vanaf so ver as Londen na Parys te neem. Meer as een miljoen verskillende boodskappe is op hierdie manier gedurende die beleg van vier maande oorgedra. Daar is toe besef dat posduiwe baie nuttig kan wees, met die gevolg dat hulle rol goed oorweeg is in militêre teorie in die tydperk wat die Eerste Wêreldoorlog voorafgegaan het.
Eerste Wêreldoorlog
wysig
Posduiwe is in die Eerste Wêreldoorlog op groot skaal gebruik. In 1914, tydens die Eerste Slag van die Marne, het die Franse leër 72 duiwehokke saam met die troepe geneem.
Die Amerikaanse Leër se Seinkorps het net in Frankryk alleen, 600 duiwe gebruik.
Een van hul posduiwe, 'n Blue Check hen met die naam Cher Ami, is met die Franse "Croix de Guerre met Palm" toekenning bekroon vir heroïese diens om 12 belangrike boodskappe tydens die Slag van Verdun af te lewer. Op haar laaste sending, in Oktober 1918 het sy 'n boodskap afgelewer, ten spyte van die feit dat sy deur die bors of vlerk geskiet is. Die deurslaggewende boodskap, gevind in die kapsule wat aan 'n ligament van haar versplinterde been gehang het, het 194 Amerikaanse soldate van die 77ste Infanterie-afdeling se "Lost Battalion" gered.[5]
Die Amerikaanse Vloot se Lugvaartafdeling het 12 duiwestasies in Frankryk in stand gehou, waarvan die totale inventaris 1 508 duiwe was toe die oorlog beëindig is. Duiwe is in vliegtuie vervoer om boodskappe vinnig na hierdie stasies terug te stuur; 829 voëls het in 10 995 vliegtuigpatrollies tydens die oorlog gevlieg. Vlieëniers van die 230 patrollies met boodskappe wat aan duiwe toevertrou is, het die boodskapdraende duif óf op óf af gegooi, afhangende van die tipe vliegtuig, om die duif uit die skroef te hou en weg van lugvloei na die vliegtuigvlerke en stutte. Elf van die gegooide duiwe het in aksie verdwyn, maar die oorblywende 219 boodskappe is suksesvol afgelewer.
Toe die eerste Amerikaanse vliegdekskip USS Langley op 20 Maart 1922 in gebruik geneem is, is duiwe tot so 'n mate as 'n wesenlike element van lugvaartkommunikasie beskou dat die skip 'n duiwehuis op die agterstewe gehad het.[6] Terwyl die Langley omskep is, is die duiwe in die Norfolk-vlootskeepswerf opgelei. Solank as wat 'n paar duiwe op 'n slag vrygelaat is vir oefening, het hulle na die skip teruggekeer; maar toe die hele vlug (swerm) vrygelaat is toe USS Langley by Tanger-eiland geanker was, het die duiwe suid gevlieg en hulself tuisgemaak in die hyskrane van die Norfolk-skeepswerf.[7] Daarna is die duiwe nooit weer see toe geneem nie.
Die Tweede Wêreldoorlog en latere ontplooiings
wysigTydens die Tweede Wêreldoorlog het die Verenigde Koninkryk ongeveer 250 000 duiwe vir baie verskillende doeleindes gebruik, onder meer om met diegene agter vyandelike linies te kommunikeer, byvoorbeeld die Belgiese spioen Jozef Raskin. Die Dickin-medalje, die hoogste moontlike toekenning vir dapperheid wat diere kon ontvang, is aan 32 duiwe toegeken, insluitend GI Joe van die Amerikaanse Weermag se Duiwediens en die Ierse duif Paddy.
Die Verenigde Koninkryk se Lugvaartministrie het die Duiwe-afdeling gedurende die Tweede Wêreldoorlog, en ook 'n rukkie daarna, onderhou. 'n Duifbeleidskomitee het besluite geneem rakende die gebruik van duiwe in militêre kontekste. Die hoof van die afdeling, Lea Rayner, het in 1945 gerapporteer dat duiwe opgelei kan word om spesifieke teikens met klein bomme of biowapens aan te val. Die voorstelle is nie deur die komitee opgeneem nie, en in 1948 het die Britse Leër verklaar dat duiwe van geen verdere nut was nie.
Gedurende die oorlog was boodskapperduiwe geregtig om 'n spesiale toelaag vir koring en saad te ontvang. Toe die oorlog beëindig is, is hierdie toegewing egter afgeskaf en moes eienaars van duiwe gebruik maak van hul eie persoonlik gerantsoeneerde koring en saad om ook die duiwe te voer.[8] Die Britse veiligheidsdiens MI5 was egter steeds besorg oor die gebruik van duiwe deur vyandelike magte. Hulle het tot 1950 gereël dat 100 voëls deur 'n burgerlike duiweliefhebber onderhou word om teenmaatreëls in stand te hou. Die Switserse leër het sy Duiwe-afdeling in 1996 ontbind.[9]
Galery
wysig-
'n Bemanningslid van 'n Britse Kuswag Lockheed Hudson hou 'n posduif vas, 1942 -
Willem van Oranje wat in die Tweede Wêreldoorlog gedien het -
Oorlogsduifmandjie by die History on Wheels Museum, Eton Wick, Windsor, Verenigde Koninkryk. Die duif sou hieruit vrygelaat word om belangrike boodskappe tuis te dra.
21ste eeu
wysigIn 2010 het die Indiese polisie die vermoede uitgespreek dat 'n duif uit Pakistan wat onlangs gevang is, moontlik 'n boodskap van Pakistan gedra het.[10]
In 2016 het 'n Jordaniese grensamptenaar op 'n nuuskonferensie gesê dat militante van die Islamitiese Staat posduiwe gebruik om boodskappe aan operateurs buite die sogenaamde "kalifaat" te lewer.
Vereerde oorlogsduiwe
wysig'n Totaal van 32 duiwe is met die Dickin-medalje [11] vereer, waaronder: [1]
- "Kommando" (1944)
- "Paddy" (1944)
- "Willem van Oranje" (1944)
- "Mary van Exeter" (1945)
- "GI Joe" (1946)
- "Gustav" (1944)
Sien ook
wysig- Pigeon post
- Olga van Kiëf het duiwe en mossies gebruik om dorpe in die 10de eeu aan die brand te steek
- Jean Desbouvrie
- Militêre diere
- Duifintelligensie
- Duiffotografie
- Projek duif
- Beach House Park, Worthing: terrein van 'n gedenkteken vir oorlogsduiwe
Verwysings
wysig- ↑ 1,0 1,1 "PDSA Dickin Medal: 'the animals' VC', Pigeons — Roll of Honour" (in Engels). PDSA. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Desember 2009. Besoek op 28 Desember 2008.
- ↑ "Cher Ami – The Carrier Pigeon who saved 200 men" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Julie 2018. Besoek op 28 November 2019.
- ↑ 3,0 3,1 "Carrier pigeons still serve; Even in modern war they do messenger duty", The New York Times. 12 April 1936. p. SM26.
- ↑ Cleaver, Hylton (Junie 1951). "They've earned their corn". Men Only.
- ↑ Jim Greelis. "Pigeons in Military History". World of Wings. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Augustus 2007. Besoek op 13 September 2007.
- ↑ Tate, Jackson R, RADM USN (Oktober 1978). "We Rode the Covered Wagon". United States Naval Institute Proceedings.
{{cite journal}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link) - ↑ Pride, A.M. VADM USN (Januarie 1979). "Comment and Discussion". United States Naval Institute Proceedings.
- ↑ "They've earned their corn". Junie 1951.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(hulp) - ↑ "Auflösung des Brieftaubendienstes abgeschlossen" (in Duits). Admin.ch. 2 Julie 1996. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 November 2019. Besoek op 25 April 2013.
- ↑ Express / AFP (28 Mei 2010). "Fowl play: alleged spy pigeon held in India" (in Engels). Tribune.com.pk. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2020. Besoek op 1 Mei 2013.
- ↑ Flying heroes: The true story Geargiveer 16 Desember 2013 op Wayback Machine, PDSA Dickin Medal: 'the animals' VC'
Eksterne skakels
wysig
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Oorlogsduiwe.- fbipigeons.com Geargiveer 14 April 2012 op Wayback Machine
- Smithsonian-bladsy oor Cher Ami, 'n vereerde duif van die Eerste Wêreldoorlog
- Geskiedenis van die 77ste
- Duiwe en WOI
- "Verenigde Koninkryk het oorweging geskenk aan die gebruik van voëls vir bio-oorlog na die Tweede Wêreldoorlog - Lêers" Reuters (21 Mei 2004)
