Pan-Arabisme, of net Arabisme, is ’n ideologie wat die vereniging van die Arabiese wêreld – die lande van Noord-Afrika en Wes-Asië van die Atlantiese Oseaan tot die Arabiese See – voorstaan. Dit hou verband met Arabiese nasionalisme, wat die siening handhaaf dat die Arabiere ’n enkele nasie uitmaak.

Die Arabiese wêreld.

Geskiedenis wysig

Die gewildheid van Pan-Arabisme het in die 1950's en 1960's ’n hoogtepunt bereik. Voorstanders van die ideologie het dikwels sosialistiese beginsel omarm en Westerse politieke betrokkenheid in die Arabiese wêreld sterk teengestaan. Hulle wou ook Arabiese state teen magte van buite versterk deur alliansies en – in ’n mindere mate – ekonomiese samewerking.[1]

Die Arabiese nederlaag teen Israel in die Sesdaagse Oorlog van 1967 en die onvermoë van Pan-Arabistiese regerings om ekonomiese groei te genereer, het die geloofwaardigheid van Pan-Arabisme as ’n relevante ideologie geskaad. "Teen die middel 1970's," volgens The Continuum Political Encyclopedia of the Middle East, "het die idee van Arabiese eenheid al hoe minder sigbaar in Arabiese politiek geword, hoewel dit steeds ’n gewenste doel onder die massa was."[1]

Die Camp David-ooreenkoms tussen Egipte en Israel in 1978 het die Arabiessprekende lande verder verdeel. Anwar Sadat het, deur middel van sy openbare beleid en sy vredesinisiatief met Israel, die idee geskep dat net Egipte en die Egiptenare sy verantwoordelikheid is. Die terme Arabier, Arabisme en Arabiese eenheid het ooglopend afwesig geraak.[2]

Teen die laat 1980's is Pan-Arabisme toenemend oorskadu deur beide nasionalistiese en Islamistiese ideologieë.

Verwysings wysig

  1. 1,0 1,1 "Arab Unity." The Continuum Political Encyclopedia of the Middle East. red. Avraham Sela. New York: Continuum, 2002.
  2. Sample chapter from Arab Nationalism in the Twentieth Century deur A. Dawisha.

Eksterne skakels wysig