Pareve

In kashrut, die dieetkundige wette van Judaïsme, is pareve (van die jiddisj: פאַרעוו, vir "neutraal", in Hebreeus: פרווה) 'n klassifikasie van eetbare stowwe wat nie suiwelprodukte of vleisbestanddele bevat nie. Voedsel in hierdie kategorie bevat alle items wat van die grond af groei (vrugte, groente, graan, ens.), vis, eiers en nie-biologiese eetbare items (soos water en sout). Kashrut verbied die verbruik van mengsels van melk en vleis, die verbruik van melk en vleis tydens dieselfde maaltyd, die inname van suiwelvoedsel binne 'n gespesifiseerde tydperk na die eet van vleis (die tydperk wissel volgens gebruik) en die gebruik van dieselfde eetgerei vir beide suiwel- en vleisprodukte. Pareve-kosse, wat neutraal is, kan saam met beide suiwel of vleis verbruik word.

Wette

Eiers wat deur 'n hoender gelê is, word as pareve beskou, want dit is apart van die dier. Maar eiers wat in 'n hoender gevind word nadat dit geslag is, word beskou as deel van die dier en het dus die status van vleis. Kommersiële eiers word gewoonlik nie van geslagte diere geneem nie en daarom word dit geklassifiseer as pareve.

Kashrut vereis dat gewone brood pareve gemaak moet word, want brood is 'n basisvoedsel, en daar is 'n groot kans dat 'n mens kan vergeet dat die brood suiwel- of vleisbestanddele bevat. Brood hoef nie pareve gemaak te word indien dit in 'n ongewone vorm gemaak word of op dieselfde dag wat dit gemaak word verbruik word nie. Daar word selfs van vegetariërs verwag om hul daarvan te weerhou om nie-pareve-brood te bak, aangesien kashrut vir alle Jode geld, nieteenstaande hul persoonlike voorkeure.

Voedsel wat slegs pareve-bestanddele bevat, maar wat in die huis in aanraking kom met suiwel- of vleisgeregte, of wat vervaardig word op toerusting wat ook gebruik word om suiwel- of vleisprodukte te vervaardig, behou die status van pareve en kan verbruik word nadat suiwel of vleis geëet is. Indien die tipe kontak plaasvind mag dit egter slegs saam met onderskeidelik suiwel- of vleisgeregte verbruik word. Sommige kommersiële produkte wat pareve is, maar wat op suiweltoerusting vervaardig is, dra die letters DE om die verbruiker te laat weet dat die produk nie saam met vleis verbruik mag word nie. Nogtans kan so 'n item na 'n ete bestaande uit vleis genuttig word.

Farmaseutiese middels wat vir mediese doeleindes geneem word en wat bestanddele van diere bevat benodig nie 'n wagtydperk na verbruik nie aangesien dit gewoonlik ingesluk word sonder dat dit gekou word en min kontak met die mond plaasvind, alhoewel dit nie tegnies pareve is nie. Die wette van kashrut is nie van toepassing op farmaseutiese middels wat om mediese redes geneem word nie. Vitamiene, aan die ander kant, dra die status van voedingstowwe, en daarom moet die kashrut-wette gevolg word. Die wette van kashrut is glad nie van toepassing op stowwe wat nie-mondelings ingeneem word nie.

Terwyl kosher-huishoudings oor die algemeen twee stelle geregte het, een vir suiwelprodukte en 'n ander vir vleis, bevat sommige kosher-huishoudings ook 'n derde stel geregte bestaande uit pareve produkte, of ten minste kookgerei, ten einde dit moontlik te maak om pareve-voedsel voor te berei wat daarna bedien te word saam met onderskeidelik die suiwel- of vleismaaltyd.

Alhoewel vis pareve is, waarsku die Talmoed daarteen om vis wat met vleis gemeng is te verbruik. Die gebruik is derhalwe om nie albei op dieselfde bord te hê as albei geregte tydens dieselfde maaltyd geëet word nie. Dit is gebruiklik ingevolge Chabad om nie vis saam met melk te eet nie, maar om vis met suiwelprodukte (kaas, botter ens.) te kombineer is wel aanvaarbaar. 'n Minder algemene gebruik is om vis te vermy in kombinasie met enige suiwelproduk.