Periodieke neiging
Hierdie artikel is 'n weesbladsy. Dit is nie geskakel of in ander bladsye ingesluit nie. Help Wikipedia deur na moontlike teks te soek en 'n skakel hierheen te plaas. |
Periodieke neigings is neigings of patrone of tendense wat regdeur die periodieke tabel waargeneem kan word, soos byvoorbeeld elektronrangskikkings en ionisasie-energieë.
Periodieke neigings van elektronrangskikking
wysigToe Dmitri Mendelejef die periodieke tabel opgestel het, was nog niks oor elektrone bekend nie. Dit was eers later dat hulle besef het die elektronrangskikking volg 'n patroon of neiging in die tabel.
Die eerste periode bestaan uit net twee elemente, Waterstof en Helium. Waterstof het een elektron en Helium twee, met die elektrone van albei in die laagste toegelate energievlak. Dié energievlak kan twee elektrone bevat. Die tweede periode bestaan uit agt elemente, waar elektrone by die tweede energievlak gevoeg word. Hierdie elemente is Litium, Berillium, Boor, Koolstof, Stikstof, Suurstof, Fluoor en Neon. Aan die einde van hierdie periode is die edelgas Neon (atoomgetal tien), waarvan die eerste én tweede energievlakke vol is. Volgens die elektronrangskikking bevat die eerste energievlak twee elektrone en die tweede energievlak agt elektrone. Die derde periode bestaan ook uit agt elemente, met elektrone tot in die derde energievlak van die atoom. Die laaste element, Argon, is 'n edelgas of trae gas. Die argonatoom bevat twee elektrone in die eerste vlak, agt elektrone in die tweede, en agt elektrone in die derde. Waar die eerste twee vlakke albei heeltemal gevul is, kan die derde vlak in der waarheid tot agttien elektrone bevat. Behalwe vir die Heliumatoom, stel 'n buitenste vlak met agt elektrone 'n stabiele toestand voor.