Pous Benedictus VII

Benedictus VII was die 135ste pous van die Rooms-Katolieke Kerk.

Pous Benedictus VII
Pontifikaat begin Oktober 974
Pontifikaat eindig 10 Julie 983
Voorganger Benedictus VI
Opvolger Johannes XIV
Gebore
Rome, Italië
Sterf 10 Julie 983
Rome, Italië
Ander pouse genaamd Benedictus

Biografie

wysig

Pous Benedictus VII is gebore in Rome, Italië die seun van Dawid uit die adellike geslag van die Tusculum. Voor sy verkiesing was Benedictus biskop van Sutri. In Oktober 974 volg hy Pous Benedictus VI op en regeer tot sy dood op 10 Julie 983. Hy word opgevolg deur Pous Johannes XIV. Die naam ‘Benedictus’ beteken 'die geseënde'.

Pontifikaat

wysig

Pous Benedictus VIII is as die keiserlike kandidaat verkies ten tye van chaos.[1] Die Teenpous Bonifatius VII was gedurende sy pontifikaat aktief en het die pous herhaaldelik bedreig. Die pous moes staatmaak op die beskerming van die keiser. Benedictus steun Otto II se sending onder die Slawiese volke en bevorder kloosterhervorming. In Maart 981 lei hy 'n sinode wat simonie bestry.

Bibliografie

wysig
  • Duff, Eamon (2001). Saints and Sinners: A History of the Popes, Yale University Press. ISBN 0-300-09165-6
  • Maxwell-Stuart, P. G. (2002). Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson. ISBN 0-500-01798-0.

Verwysings

wysig
  1. "Benedict VII." Encyclopædia Britannica. 2008. Encyclopædia Britannica Online. 4 Junie 2008 <http://www.britannica.com/eb/article-9078562[dooie skakel]>.

Eksterne skakels

wysig
 
Wikisource
Die Engelse Wikisource bevat bronmateriaal oor hierdie onderwerp onder die titel:
  • BBKL Inskrywing (met Literatuurverwysings) in die Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (Duits)
  • PTA Inskrywing in "Popes through the Ages" deur J. Brusher S.J. (Engels)


Saamgestel en vertaal uit die Nederlandse, Engelse, Duitse en Franse wikipedia en aangevul uit ander bronne soos aangedui.

Opvolging

wysig
Voorafgegaan deur
Benedictus VI
Pous (Pontifex Maximus)
974983
Opgevolg deur
Johannes XIV